Chapter 24

43 6 1
                                    

Chapter 24

"If you do so much as lay a finger on my woman, I will make you regret it."

Mabilis akong napalingon sa likuran ng lalaking nasa aking harapan nang marinig ko ang matikas at matipunong boses. I saw Commander Shamer clenching his jaw while staring intensely at us.

Marahan akong napalunok dahil nakikita ko ang pagkadisgusto sa kaniyang mukha. Napalingon naman ang lalaking nasa aking harapan papunta sa likuran.

"C-Commander," nauutal na usal nito. He immediately withdraw his hands that was about to slap me and composed his posture as the Commander walks in our direction.

Mabilis na lumapit si Commander Shamer habang mariing nakatitig sa lalaking nasa aking harapan. Bumaba ang tingin niya na parang may hinahanap.

"Fighter 204, Ruslin McBrien. Are you a soldier or not?" tanong ni Commander matapos niyang titigan ang sundalong nasa aking harapan.

"I am, sir!"

"Then why are you acting like a brusque towards our visitant?" hindi ito sumagot sa tanong ni Commander, "Go and sweat yourself outside until dawn!"

Mabilis na sumaludo ang sundalo't tumalikod. Bago ito umalis nang tuluyan ay tinitigan ako nito ng masama. Lihim akong napalunok ngunit hindi ko ito pinansin.

"Are you okay?" Ibinaling ko ang aking tingin kay Commander at marahang tumango, "I'm sorry about that. Hindi ko alam kung paano nakapasok ang gano'ng ugali sa Unit na ito. He lacks on discipline," kita sa kaniyang mukha ang pag-aalala.

"Ayos lang talaga ako, Commander. Thank you," sagot ko't lumapit siya sa akin. Nagulat ako nang ilagay niya ang kaniyang kamay sa aking ulo't marahang ginulo ang aking buhok.

My chest suddenly beat furiously because of what Commander did. I can't help but feel something inside my stomach. Pinigilan ko ang aking sarili.

Kunwari akong tumingin sa aking relo't mabilis din itong ibinalik sa kaniya. Mine met Commander's brown eyes, I was like holding my gaze for at least four seconds.

It feels like we are staring into each other's eyes for two uninterrupted minutes. I don't know but honestly, Commander Shamer's intense gaze was making me like I've been shot by Cupid's arrow.

"You are not useless," his husky voice suddenly wake me up. He was giving me a comfort. Marahan akong umiling at mabilis na tumitig sa kaniya. Binigyan ko ng matamis na ngiti si Commander.

"Don't worry, Commander. Walang epekto ang sinabi ng sundalong iyon sa akin," usal ko habang nakatitig sa kaniya. Nilawakan ko ang ngiti sa aking mga labi, "I know my worth. I help people bring justice and let their voices be heard all over the world. I'm not worried over those stupid remarks he gave earlier," dagdag ko dahilan para ngumiti siya.

"Kailan mo kaya maririnig ang boses nitong tibok ng aking puso, My Anita. I'm dying for that day," wika ni Commander at mabilis na inalis ang kaniyang kamay mula sa aking ulo.

I was dumfounded. I don't know why he was saying this kind of stuffs. I stared at him, searching for intimation on his words but the Commander has this steady face while staring at me.

"It's a mystery why you keep saying these things like you know me from the past, Commander. It's kind of eccentric and I can't help myself but mingle with surprise," I said while flashing a stingy smile.

Hindi sumagot si Commander ngunit nanatili siyang nakatitig sa akin. His lips was left in awe. Parang may gusto siyang sabihin ngunit hindi ito kayang ilabas ng kaniyang mga bibig.

Juan, My CommanderWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu