HALOS iyak lang niya ang tanging naririnig niya sa paligid. She breakdown with all the people there. Pero wala siyang pakialam kung ano ang itsura niya o kung gaano siya kaawa-awa nang mga oras na iyon. Gusto lang niya ilabas ang lahat ng sama ng loob niya.
"H-How could you do such terrible thing, Dad? How could you pay them to left me?"
Walang imik na nakamasid lang ang kinagisnan na ama. Walang emosyon ang mukha. He has always this bright smile for her. Isang bagay na hindi niya makita ngayon. Sobrang taas ng tingin niya kay Nash Kerkie Hernandez. Ni minsan hindi niya naisip na gagamitin nito ang katayuan nito sa buhay para manghamak ng ibang tao. Hindi niya akalain...
"You're a monster behind those good act. Kahit makasakit ka ng iba... basta masunod lang ang gusto mo." Iyak siya ng iyak. Hindi niya mapigilan. "Kahit makasira ka ng iba ay ayos lang basta okay kayo! Bakit? Ano bang akala ninyo? Nabibili ang lahat? Ako? Na katumbas lang ako ng tsekeng ito!"
Pinunit niya ang tseke sa harap nito. "Nahirapan sila dahil sa'yo. Ilang taon nagdusa ang mama ko! Ang mga kapatid ko para lumayo sa akin. You took away my mother and now you are the reason why she's died!"
"Kerra!"
Naluluha na lumapit si Sabrina sa kanya.
"Stop blaming your Dad. It wasn't his fault. Don't hurt your Dad's feeling." Nanginginig ang boses na singit nito.
Hindi niya ito makita dahil punong-puno ng luha ang mga mata niya.
"Sabrina." Matigas na tawag nito sa pangalan ng ina.
"No, Kerkie. Ayoko na saluhin mo ang kasalanan ko. You are a great father to them. Ayoko na tuluyang magalit si Kerra sa bagay na hindi mo naman ginawa. This time let me take those pains."
Akmang hahawakan siya ni Sabrina pero umatras siya. May sakit sa mga mata nito habang nakatingin sa kanya. She took a deep breath and tried to touch her again. Umiling siya at umatras pa.
Pinagsalikop nito ang mga kamay.
"When I find out that you met your biological Mom. I got scared. I'm so scared that she will take you away from me. When I lost Bennett I can't handle that kind of pain. I can't let you dripping away from our family..." panimula ng ina.
"When I had the twins I got the definition of true happiness, but when I met you I understand what is true love...
Her voice cracked. Tila may pumiga sa puso niya dahil doon.
How your Lola Josie loves your Dad and your Tita Kat. I truly understand her the moment I start loving you like my own. Alam mo na hindi ka man galing sa akin mahal kita. Hindi ka man galing sa Daddy mo ay mahal ka niya. No one will replace your place in our life. If Bennett brought your Dad to me... you guide me to go back to him. You will be always part of me and I'm so afraid to lost that part of me again."
Hinawakan ni Kerkie sa balikat ang asawa at hinalikan sa buhok. Hinawakan nito ang kamay ng ama na tila kumukuha ng suporta doon.
"N-Nang makita ko kung gaano ka kasaya kasama sila ay natakot ako. Natakot ako na iwan mo kami para sa kanila. I raised you, I loved you like my own daughter or maybe more than your siblings... hindi ko kayang malaman na mas gugustuhin mo sa kanila kaysa sa amin. I can't let you go because you're my Polaris. You always guide me to the right path. I just can't lost you..."
"Kaya nagbigay ka ng tseke kapalit ng pag-iwan sa akin?" She reluctantly said.
Tumango ito. "I won't deny it. It is true that they got the first cheque.When they ask for more I told your Dad about it."
Bumaling ang tingin niya sa ama. He was looking at her Mom all the time. Alam niya kung gaano nito kamahal ang asawa at alam niya na pagkatapos nito ay may mag-iiba.
