"Jeon....ဟိုမှာမီးပုံးဝယ်ရအောင်...လာ..."ဆုိပြီး ကုိယ်ေတာ်လက်ကုိဆုပ်ကိုင်လာတဲ့ လက်ေသးေသးလေးကြောင့် ေဒါသတို့ဟာ မီးကုိေရနဲ့ငြိှမ်းလုိက်သလုိပဲ...ရှဲခနဲမြည်ကာေပျာက်သွားေလရဲ့....ေဒါသတို့ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အခါ....ရင်ဘတ်ထဲမှာ ခံစားရတဲ့နှလုံးခုန်သံေလး...
ဒုန်း....ဒုန်း....ဒုန်း....
လက်ကုိကိုင်လုိ့ ေရှ့ကာသွားတဲ့အလှေလးကတော့ အမူမဲ့အမှတ်မဲ့ဆုိေပမယ့် ဒိီိလူရင်ေတာ့ ပွဲေတာ်ထက်ဆူညံေစခဲ့ပြီ....ပန်းနုေရာင်မျက်နှာေလးမှာ နှင်းဆီဖူးနူတ်ခမ်းေလးက ပွင့်အာလာတုိင်းအသက်ရူသံဟာ ဂယောက်ဂယက်ရယ်....
"Jeon....ဒီဟာေလးဝယ်ရအောင်..."
"အာ....ဝယ်ေလ....ကြိုက်တာဝယ်ေလ..."
ဘယ်ချိန်ကတည်းက လက်ကလေးဖြုတ်သွားတဲ့မသိရတဲ့အထိ နစ်မျောေနမိတာ....
"Jeon...ဒီဟာေလးလှတယ်...ယုန်ရုပ်ေလးနဲ့ ....ဟီး...."
ယုန်ေလးနဲ့တူတဲ့jeonငယ်ငယ်တုန်းကပုံစံေလးကုိသတိရမိတယ်....အဲ့တုန်းသိပ်ချစ်စရာကောင်းခဲ့တာ....အခုကျသိပ်မိုက်လွန်းတဲ့ယောကင်္ျားေပါ့....
"အင်း...လှတယ်...."
လူေလးလုိလှသလို စိတ်ထားကလည်းဖြူစင်သူေလး...အခုလည်းမီးပုံးအဝါေရာင်လေးေပါ်မှာ ယုန်ဖြူေလးနဲ့ ကြက်ေပါက်ေလးကဝယ်တတ်တယ် အဲ့လုိအလှလေးေတွကုိ....
"ရပြီသွားမယ်....လာေလ..."
ဘာေတွငေးေနမှန်းမသိဘူး...အရမ်းေခါ်ရတာပဲ....ကျွန်ေတာ်ကုိကြည့်တဲ့မျက်လုံးေတွကလည်း ဒီေန့မှအရောင်ေတာက်ေနသလုိပဲ တလက်လက်ရယ်....
"အင်း....ကုိယ့််ေနာက်လိုက်ခဲဲ့တဲ့..."တဲ့ေလ...
ဒီတစ်ခါေတာ့ ကျွန်ေတာ်လက်ေတွကုိဆုပ်ကိုင်လာတာ ကျွန်ေတာ်ရဲ့jeon....
လမ်းအတော်ေလးေလျှာက်ပြိီးေနာက် လူရှင်းေနတဲ့ေတာင်ကုန်းေလးတစ်ခုနားေတာင်ရောက်ေနပြီ....
"ဒီေနရာက..."
လူတစ်ေယာက်ေတာင်မရှိဘူး...ကျွန်ေတာ်ရယ် jeonရယ်...ကျွန်ေတာ်တို့ရဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ကုိယ်ရံေတာ်နှစ်ေယာက်ရယ် ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ တိတ်ဆိတ်ခြင်းအတိ.....
"ေအးေဆးမီးပုံးလွှတ်လုိ့ရအောင်လုိ့ေလ....ဟိုမှာကျတော့ လူေတွများလုိ့..."
တကယ်ေတာ့ သူလေးကမီးပုံးလွှတ်တဲ့အချိန် လှနေဥိီးမှာေသချာတယ်....တခြားသူေတွကြည့်ရင် ဒိီကလူကရင်ပူရဦးမယ်....တစ်ေယာက်ထဲပဲမြင်နိုင်တဲ့ ေနရာလေးကုိပဲေခါ်လာလုိက်ေတာ့တယ် ....ဒါမှရင်အေးမှာမဟုတ်ရင်...ကြည့်ေနတဲ့မျက်လုံးေတွရဲ့ဒဏ်ကုိ နည်းနည်းမှမခံနိုင်ဘူးေလ....
VOUS LISEZ
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~10~~전
Depuis le début
