"သက္သာပါတယ္....မူပိုင္သမားေတာ္ရွိေနမွေတာ့ သက္သာရေတာ့မွာေပါ့..."
ဟုတ္တယ္ေလ...မူပိုင္သမားေတာ္လုိပဲ ကုိယ္ေတာ္ကုိပဲဂ႐ုစိုက္ျပဳစုေပးေနတဲ့ အေလွလးေၾကာင့္ အေတာ္အတန္သင့္ သက္သာလာတယ္....တစ္ခါတစ္ေလ အရိပ္လုိလုိ အတိတ္လုိလို ေပၚလာတတ္တဲ့ငယ္ဘဝမွတ္ဉာဏ္ေတြေၾကာင့္ ေခါင္းကုိက္ေနေသးတာပဲရွိတာ....လူေရာစိတ္ေရာဟာ အားလုံးအလင္းနယ္ေျမထဲမွာမို႔ ျမင္ျမင္သမွ်ဟာ လွပေနတယ္....ဒိိရက္ပိုင္း ခမည္းေတာ္ဟာလည္း.ေနမေကာင္းသည္မို႔ နားခိုင္းထားေတာ့ သက္သက္ေနသေယာင္ပါပဲ....
"မွတ္မိၿပီလား...jeon...."
မူပုိင္သမားေတာ္လုိ့ ေျပာလို္က္တယ္ အေသအခ်ာကုိ ေျပာလုိက္တယ္ မွတ္မိသြားတာမ်ားလား...
"ဘာကုိလဲ jimin...."
ဘာကုိေမးတာလဲဆုိတာ လုံးဝနားမလည္ဘူး....တစ္ခါတစ္ေလ အဲ့လိုပဲ နားလည္ရခက္တာမ်ိဳးေတြ ထထၿပိိးေမးတတ္တယ္...
"ေအာ္...ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး...မနက္ျဖန္လိုက္ပို႔မွာေသခ်ာတယ္ေနာ္...မေမ့နဲ႕..."
Jeonရယ္ အခုေတာင္အေတာ္ေလးအဆင္ေျပေနေပမယ့္ ျပန္မွတ္မိသြားရင္ အရာရာဟာလွပေနေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္...
"မေမ့ဘူး...လုိက္ပို႔ေပးမယ္...."
ေမ့စရာလား...ကုိယ္ေတာ္မင္းကို ဘယ္သူနဲ႕မွစိတ္ခ်ၿပီး မလႊတ္နိုင္ဘူး...
"ေစ်းထဲသြားလုိက္ဦးမယ္...."
မနက္ျဖန္jeonနဲ႕ႏွစ္ေယာက္ထဲ မီးပုံးလႊတ္ပြဲ သြားရမွာဆုိေတာ့ အားလုံးထဲအလွဆုံးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ရမယ္ေလ...
"Hyungကုိေခၚသြားေလ..."
စိတ္မခ်ပါဘူးဆုိ...ေစ်းထဲသြားမလုိ့တဲ့....ဟူးး...
"Hoseokပါတယ္ေလ...ႏွစ္ေယာကၳဲပဲသြားလိုက္တယ္....သြားၿပီေနာ္..."
"ေန.....ဦး..."
စကားေတာင္မေျပာရေသးဘူး ထြက္သြားျပန္တယ္....ဒီေပါက္စေလးကေတာ့ ေစ်းထဲမွာလူေတြမင္းကုိလိုက္ၾကည့္ေနရင္ ဒိီကလူက အူတိုရဦးမယ္....ေတြးတာနဲ႕တင္ ႐ူးခ်င္တယ္....မျဖစ္ဘူး...hyungကုိလိုက္ခိုင္းရမယ္...
"Yoongi hyung...."
"ဘာျဖစ္လုိ့လဲ အိမ္ေရွ႕စံ....."
"သံတမန္တို႔ေနာက္ လုိက္သြား ဘာမွမျဖစ္ေစနဲ႕....ကုိယ္ေတာ့္မွာရန္သူမ်ားတယ္ သူ႕ကုိဓားစာခံမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး..."
"ဟုတ္ကဲ့...လုိက္သြားလုိက္ပါ့မယ္..."
ဓားစာခံျဖစ္တာထက္ ကိုယ္ေတာ္စိတ္ပူတယ္ႅဳိ့သာ ေျပာလုိက္ပါလား အိမ္ေရွ႕စံရယ္....
"ၿပီးေတာ့....ဟိုမိန္းမဘာေတြလုပ္ေနလဲ မ်က္ေျခမပ်က္ၾကည့္ေနတဲ့ လူ႐ုံဆီက သတင္းယူခဲ့ဦး..."
"စိတ္ခ်ပါအိမ္ေရွ႕စံ...."
"ရၿပီ...လုိက္သြားေတာ့....ေနာက္ကလုိက္ေနာ္ မသိေစနဲ႕....ေအာ္...ၿပီးေတာ့...ဘယ္ေတြသြားလဲ....ဘာေတြလုပ္လဲ ေသခ်ာၾကည့္ခဲ့..."
"ဟုတ္ကဲ့..သြား..."
သြားေတာ့မယ္လုိ့ေတာင္ ဆုံးေအာင္ေျပာခြင့္္မေပးဘူး သူခ်ည္းပဲေျပာေနေတာ့တာပဲ...
"ၿပီးေတာ့...ဘယ္သူေတြလိုက္ၾကည့္္ေနလဲ ဘယ္သူေတြေႏွာက္ယွက္ေနလဲ ၾကည့္ခဲ့ ဘယ္သူမွမထိေစနဲ႕...ၿပီးေတာ့..."
"အိမ္ေရွ႕စံ.....ရၿပီ...ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးနားလည္ၿပီ...ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး ...ယင္တစ္ေကာင္ေတာင္မနားေစရဘူး...စိတ္ခ်....သြားလုိ့ရၿပီလား..."
တကယ္ဗ်ာ...သြားဖုိ့လုပ္လုိက္တုိင္း မွာေနတာမၿပိိီးေတာ့ဘူး.ကာကြယ္ရမွာ သံတမန္လား...အိမ္ေရွ႕စံၾကင္ယာေတာ္လား မသဲကြဲဘူး...ပိုလြန္းတယ္....ဒိီကေကာင္ကလည္း ေနေရာင္ျခည္ေလးကုိစိတ္မခ်လဳိ့သာ လုိက္ရတာ....သူလည္းစိတ္မခ်ရင္ ကုိယ့္ဘာသာလုိက္ပါလားလုိ့ ေျပာခ်င္စိတ္ကို ၿမိဳသိပ္ထားရတာေပါ့....
"ရၿပီ...သြား...သြား...သြားေတာ့...."
လူကုိပိုရန္ေကာဆုိတဲ့ အၾကည့္နဲ႕ေျပာေနတာ မသိဘူးထင္ေနလား...
"သြားလုိက္ပါဥိီးမယ္ေနာ္..."
ဒါေတာင္ ဘာမွမဟုတ္ေသးဘူး...ဟုတ္သြားရင္ေတာ့ မ်က္စီေနာက္ရခ်ည္ရဲ႕....ငါလည္းေနေရာင္ျခည္ေလးနဲ႕ ျမန္ျမန္အဆင္
ေျပမွပဲ...ၾကည္ႏူးတီတူးတာေတြ မခံစားနိုင္ဘူး....လူေတြကအခ်စ္နဲ႕ေတြ႕ရင္ ေျပာင္းလဲတယ္ဆိုတာ ကုိယ္တုိင္လက္ခံရၿပိီေလ...
Yoongiတစ္ေယာက္ ေျခေတာ္အျမန္တင္ကာ လုိက္ရေပဦးမည္...အိမ္ေရွ႕စံၾကင္ယာေတာ္နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ေနေရာင္ျခည္ေလးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ရာေပါ့....
______________________________မီးပုံလႊတ္ပြဲမွာ roၾကဦးမယ္ေနာ္...
ခ်စ္လြန္းလုိ့ ဒိီေန႕ ဒက္ဗလယ္upေပးလုိက္တယ္...
ကိုယ့္ရဲ႕ဆန္မုန့္လုံးေလးကို zawgyiနဲ႕ဖတ္ခ်င္တဲ့ ဒါဒါေလးအတြက္ လုပ္ေပးပါ့မယ္ေနာ္...
Thank my readers,
💜Minna💜
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~9~~~{**2**}
Start from the beginning
