48 chapter ♡🥀

Começar do início
                                    

ජින් එයා ගෙනාපු කෑම වගයක් ඒ දෙන්නට දෙන ගමන් කිව්වා...

ජින් ගේ උර හිසින් ජෙකේ ඔලුව තියා ගද්දී ජිමින් ඔඩොක්කුවෙන් ඔලුව තියා ගත්තා....

"කාලා ඉන්න කෝ මගේ මැනෙකෙලා ඉතින් ...ම්ම්ම්ම්...
කන්නකෝ....හානේද...."

"ම්ම්ම්ම්ම්....."

මේ දිහා බලාගෙන හිටපු නැම්ජුන් ගේ ඇස් දෙක කදුලින් තෙත් උනා.......

"ජිමින් ඔයායී හොබී ගෙදර යන්න ..ගිහින් ටිකක් රෙස්ට් __."

ජින් ට කියන්න හම්බුනේ එච්චරයි ..
මෙච්චර වෙලා බලන් හිටපු ඒ දොර ඇරුනා.......
ඩොක්ට ගාවට දුවගෙන ගියපු හොබී ඩොක්ටගේ අතින් අල්ලගත්තා..........

" අනේ ඩොක්ට ....යුන්ගි ..එයාට මොකද .අනේ එයා හිදින් නේද...."

වචනයක් වත් කිව්ව නැති ඩොක්ට එයාගේ දිහා උත්තරයක් බලාපොරොත්තු වෙන් ඉන්න මූනවල් ටික දිහා බැල්ලමක් හෙලලා
ආයේ හොබී දිහා හැරුන ඩොක්ට එයාගේ අතින් අල්ලන් ඉන්න හොබී ගේ අත අල්ලන්..

"Im really sorry "

"අනේ...ඇයි......යුන්ගි ..එයා හොදින් නේද........"

"එයාට මොලේ කැන්ස එකක්.
Accident එක නිසා එයාගේ මොලේට ගොඩක් හානී වෙලා ."

එක පාරටම බිම ඉන්නද උන හොබී පිස්සුවෙන් වගේ කෑගහන්න ගත්තා...

"එක්කෙනෙක්ට ඇතුලට යන්න් පුළුවන් ....."

එහෙම කියපු mr. හෝවන් (doctor ) එතනින් ගියා.....

නැගිටලා ඇතුලට දුවපූ හොබී ගේ පපුව ගැලවෙන්න ඔන්න මෙන්න වගේ දැනුනා ....

එයා මැශින් ගොඩකට හිර වෙලා ඉන්න යුන්ගි ලගට ගිහින් එයාගේ අයිස් වගේ සීතල අතකින් යුන්ගි ගේ මූන අතගෑවා............

"යුන්ගි .... මට මෙහෙම කරන්න එපා plz නැගිටින්න....
ඇයී මට මුකුත් කිව්වේ නැත්තේ ඔයා කලින්....
ඇයී යුන්ගි මට මෙච්චර රිස්සන්නේ ඔයා..."

එයාගේ මූනේ එහා මෙහා යන හොබී ගේ අත අල්ලගත්ත යුන්ගි ..

"මට සමාවෙන්න හොබී.. හැමදේකටම....."

"යුන්ගි අනේ යන්න එපා මාවත් එක්කන් යන්න....අනේ...."

"මට යන්න වෙලාව හරී හොබී දැන්.....
ඊට කලින් කියන්න දෙයක් තියනවා...."

feelings ⬼⬼ Onde histórias criam vida. Descubra agora