"သခင်ေလး....အ့..."
လူတစ်ေယာက်ကုိဝင်တိုက္မိတယ်...ဘယ်သူလဲမသိဘူး နာလုိက်တာ....
"အဆင်ေပြရဲ့လား.."တဲ့ ေမးလာတဲ့အသံဟာ သွရှရှအသံ ေယာကင်္ျားပီသတဲ့အသံမျိုး....ေမာ့ကြည့်မိေတာ့ ေနလုံးကြီးအရှိန်ေကြာင့် ေသချာမမြင်ရပေမယ် ကမ်းထားတဲ့လက်သွယ်သွယ်ကတော့ ရင်ခုန်စရာအပြည့်....
ထိုသူကမ်းထားတဲ့ လက်ကိုအားပြုလုိ့ ရုန်းထလုိက်ပြီး...
"ေတာင်းပန်ပါတယ်ေနာ်....မမြင်လုိက္မိလုိ့..."
"ရပါတယ်...ကုိယ်လဲဝင်တိုက္မိတာပဲကုိ...ရရဲ့လား....ေတာ်ေတာ်နာသွားလား.."
"ရပါတယ်...အဆင်ပြေပါတယ်..."
စကားေပြာရင်းေမာ့ကြည့်မိေတာ့ မျက်လုံးထဲကနေ နှလုံးသားထဲထိ ဝင်ေရာက်လာတဲ့ မျက်နှာေလး...မျက်ခုံးထူထူ မျက်ေတာင်စိပ်စိပ်နဲ့ ညိုလျလျမျက်လုံးေလးေတွ...နှာတံဆင်းဆင်းထိပ်က မှည့်ညိုေလးနဲ့ လုိက်ဖက်လွန်းသူ...ကကြီးပုံနူတ်ခမ်းေလးက ပြုံးလိုက်ရင်ေလးေတာင့်ကျကာ ေချာေမာလွန်းတယ်....ေနာက်ထပ်ေမးရိုးထင်းထင်းက မျက်နှာအလုံးစံုံကုိ ပံံ့ပုိးေပးသည့်အလား ထင်းခနဲ.....အသားေရာင်ညိုညိုမှာ ဆင်မြန်းထားတဲ့ဝတ်ရုံေတာ်နဲ့ ပနံသင့်လွန်းတာမို့ ခုန်ေနတဲ့နှလုံးသားသာ စကားေပြာတတ်ရင် ငါေမာလာပြီလုိ့ ေပြာေနရော့ေတာ့မယ်....
"လမ်းေလျှာက်လုိ့ ရရဲ့လား.."
"အာ....ဟုိ...ဟုတ်....ရ...ရ..ရပါတယ်...သွားလုိ်က်ဥိိီးမယ်ေနာ်..."လုိ့ေပြာပြီးတာနဲ့ သခင်ေလးေနာက်လုိက်ရန် သတိရမိေတာ့တယ်။အဲ့ေတာ့မှ ပြေးပြေးလွှားလွှား အိမ်ရှေ့စံနန်းေဆာင်ဆီ ေလဟုန်စီးရင်း လာရတော့တယ်....
"ေဖြး....ေဖြး...ေဟာ...ခုနကလဲသွားတာကုိ...အခုေတာ့ ေပြးသွားေနတယ်....ရှဥ့်ေပါက်ေလးကျနေတာပဲ ဟက်..."
စိတ်ထဲမရိုးမရွနဲ့ဦးရီးေတာ်ရဲ့နှလုံးသားဟာေတာ့ တိတ်တဆိတ်ေလးလှုပ်ခတ်သွားခဲ့ပြီ.....
"ေဟာဟဲ....ေဟာဟဲ....."
[A\N-မောေနတဲ့အသံေနာ်....]
"ဘာဖြစ်လာတာလား.."တဲ့ဆုိတဲ့ ေသွးစုတ်ေကာင်အသံေကြာင့် ပိုေမာသွားသလုိပင်....
VOUS LISEZ
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~6~~~
Depuis le début
