"ၿပီးၿပီ..."ဆိုတဲ့အသံေလးဝင္လာမွ အသိရယ္ကာျပန္ေရာက္လာေလတယ္....
"ဟုတ္....ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္...အိမ္ေရွ႕စံ..."
"ရပါတယ္...ဒါနဲ႕ကုိယ္ေတာ္ထက္ငယ္မယ္ထင္တယ္ေနာ္..."
"ဟမ္....မငယ္ပါဘူး...အိမ္ေရွ႕စံက ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးထက္ ၂ႏွစ္ငယ္ပါတယ္...."
"တကယ္....ေသးေသးေလးဆုိေတာ့ ငယ္မယ္ထင္ေနတာ..."
"ဟမ္....ေသးေသးေလး....မ....မဟုတ္...."
ကြၽန္ေတာ္ဘာဆက္ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး အဲ့လုိပဲစေတြ႕တုန္းကလည္း အခုလုိပဲ ေသးေသးေလးတဲ့ေလ....ကြၽန္ေတာ္ကုိမမွတ္မိေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕အရာေလးေတြက ရွင္သန္ေနေသးတုန္းမို႔ ဝမ္းသာမိတယ္....
"ဘာျဖစ္လုိ့လဲ.....ဒီတိုင္းပဲေျပာလုိက္ၼိတာပါ..."
ဘာမွဆက္ၼေျပာေတာ့ပဲ မ်က္ရည္ဝဲေနေတာ့ စကားမွားသြားလုိ့လားမသိဘူး ဘာျဖစ္လုိ့ပါလိမ့္....
"ေတာင္းပန္ပါတယ္....ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး...."
အတိတ္ကိုသတိရယ္က ရမိေတာ့မ်က္ရည္ေတြကတြဲခို္လာျပန္ေရာ....
"မဟုတ္တာ....ဒါနဲ႕နာမည္ေျပာလုိ့ရမလား...."
သံတမန္လုိ့ေခၚေနရတာ အဆင္မေျပလုိ့ နာမည္သိထားေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ဆိုၿပိီး ေမးလုိက္တယ္...
"ရပါတယ္.....ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးနာမည္က jiminပါ မ်ိဳး႐ုိးက jeon.."
"ဟမ္...jeon..."
"အာ...မဟုတ္...မဟုတ္ပါဘူး...မွားသြားလို႔ park....park..parkပါ...."
မ်က္လုံးေလးဝိုင္းသြားတဲ့ jeonဟာလန့္သြားသလုိ ပုံစံေလးနဲ႕ဆုိေတာ့ ျပာျပာသလဲရွင္းရေသးတာ...မဟုတ္ရင္ ဘုရင့္မ်ိဳး႐ုိးကုိေစာ္ကားတယ္ဆုိၿပီး ေခါင္းျပတ္ေနမွ....လည္ပင္းေတာင္ၾကက္သီးထသြားတယ္...
"ေအာ္...ဒါဆုိpark jiminေပါ့...."
Jeonဆုိတာ ဘုရင့္မ်ိဳး႐ုိးေလ သူကjeonလုိ့ေျပာလုိက္ေတာ့ အံ့ၾသလုိေမးလုိက္တယ္ ေသးေသးေလးက မဟုတ္ေၾကာင္းရွင္းျပေနတာ လည္ပင္ေလးကုိ ပြတ္ရင္းနဲ႕...
"ဟုတ္ပါတယ္.....အိမ္ေရွ႕စံတစ္ခုေလာေကၼးလို႔ရမလားဟင္..."
"ေမးေလ...."
"ဟုိ....ဟို....ၿခံေနာက္ၼွာ ဥယ်ာဥ္ေလးရွိေသးလား....ဟင္..."
"ဥယ်ာဥ္...."
ဒီေသးေသးေလးက ငါ့ၿခံေနာက္က ဥယ်ာဥ္ကုိ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးသိေနတာလဲ....ဘယ္သူမွမသိတဲ့ေနရာပဲကုိ....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~5~~~
Start from the beginning
