ဝိညာဥ်ကူး​ပြောင်းလာပြီး​နောက် ဗီလိန်ကိုငို​အောင်လုပ်ခဲ့တယ် (မြန်မာဘာသာပြန်)

Chapter 13: ဘယ်တစ်​ယောက်က မင်းပုံစံအစစ်လဲ?

သူအရင်က လျှိုယွီအန်းကို ကြိုက်ခဲ့ဖူးတာ မဆန်းပါဘူး။ ဤကဲ့သို့သော လျှိုယွီအန်းသည် တကယ်ကို ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်ပင်။

ရှောက်ယန်ရှီး ထိုကဲ့သို့တွေးရင်း သူ့အကြည့်များကို ရုတ်သိမ်းလိုက်သည်။

သူ စားပွဲနားသို့ လျှောက်သွားလိုက်သော်လည်း မစားသေးဘဲ လျှိုယွီအန်း ရေချိုးပြီးထွက်လာမည့်အချိန်ကို စောင့်နေလိုက်သည်။

စားပွဲပေါ်ရှိ မထိရသေးသော မနက်စာများကို မြင်သောအခါ လျှိုယွီအန်းမေးလိုက်သည်။

"မင်းဘာလို့မစားသေးတာလဲ"

လျှိုယွီအန်း၏မေးခွန်းကို ကြားပြီးနောက် ရှောက်ယန်ရှီး ခဏမျှငြိမ်သွားသည်။ သူဘာစဥ်းစားနေသလဲဆိုတာကို လျှိုယွီအန်းမသိသော်လည်း အချိန်အတော်ကြာမှ ပြန်ဖြေလာသည်။

"အတူတူစားမယ်"

"ကောင်းပြီ" လျှိုယွီအန်း ပြုံးလိုက်ရင်း ရှောက်ယန်ရှီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိ ထိုင်ခုံ၌ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

မနက်စာစားပြီးနောက် ၁၀နာရီခန့်တွင် ရှောက်ယန်ရှီး အပြင်သို့ထွက်သွားသည်။ ထိုအချိန်တွင် လျှိုယွီအန်းကိုလည်း ရန်ကျန့်ကျန်းက ဖုန်းခေါ်လာပြီး ရိကျားကုမ္ပဏီက ဓာတ်ပုံအချို့ကို ပြန်ရိုက်ချင်ကြောင်း ပြောလာသဖြင့် လျှိုယွီအန်းလည်း အပြင်သို့သွားခဲ့သည်။

လျှိုယွီအန်း အိမ်ပြန်ရောက်လာချိန်တွင် နေ့လည်၃နာရီ နည်းနည်းကျော်နေပြီဖြစ်သည်။ 

သိပ်မကြာခင် ရှောက်ယန်ရှီးသည်လည်း အိမ်ပြန်ရောက်လာပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံး၌ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်များ အပြည့်နှင့်။

တိတိကျကျပြောရလျှင် ကုတ်ခြစ်ခံထားရသော ဒဏ်ရာများဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် မျက်နှာပေါ်၊ လက်ပေါ် နှင့် တခြားမြင်သာသောနေရာများပေါ်တွင်။

ကြည့်ရတာ တော်တော်လေးကို ဆိုးဆိုးရွားရွားပင်။

လျှိုယွီအန်းလည်း ထိတ်လန့်သွားပြီး အခန်းထဲသို့ အလျင်အမြန်ဝင်ကာ ဆေးသေတ္တာသွားယူပြီး ရှောက်ယန်ရှီးအား ဆိုဖာဆီသို့ဆွဲခေါ်သွားရင်း မေးလိုက်သည်။