"မစားေတာ့ဘူးကြာ...ေနာက္တစ္ခါမလာနဲ႕...."

"မစားလည္းေန သြားၿပီး.....ေကာင္းေကာင္းေတြးၿပီး ေကာင္းေကာင္း႐ူးနိုင္ပါေစ သမားေတာ္ေလး...ဟားး
ဟားး.."

"သြား!!...ဒီေကာင္စသြားျပန္ၿပီ...ဟြန့္...."
သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ရံေတာ္လည္း ျဖစ္တာမို႔ အတြင္းသိအစင္းသိရယ္ပါ။ဒါေၾကာင့္လဲ အခုသူစသြားတာ အသိသားႀကီး...။

AT MORNING,ဂ်ိဳဆြန္းေခတ္မွာ အဂၤလိပ္လုိသုံးလား လာေမမးရ...

မနက္အာ႐ုံကုိ ၾကက္ဖတြန္သံေလးက သာယာသံအလား နားထဲဝင္လာေတာ့ သခင္ေလးက ပိုလုိတက္ႂကြေနတာ ျမင္မေကာင္းဘူးရယ္....

"ထေတာ့ hoseok....ထေတာ့....သြားမယ္....က်န္တဲ့လူေတြသြားႏူိး....ျမန္ျမန္!!!!"

"ဟူး..."
အိပ္ေနတဲ့လူကုိ... ေနမေျပာနဲ႕ လေတာင္မေပ်ာက္ေသးတာကုိ အေသအလဲလာေအာ္ေနမွေတာ့ ဆက္အိပ္ဖို႔ ဘယ္လုိမွမျဖစ္နိုင္....

"ျမန္ျမန္ထလုိ့ သက္ျပင္းခ်မေနနဲ႕..."

"ေအး...ထၿပီ...ထၿပီ...jiminရာ....မင္းဟာကလည္း ေကာင္းေကာင္းကုိမအိပ္ရဘူး...
တကယ့္ခ်ီးထုပ္ပဲ..."
လင္တ႐ူးေကာင္ သူ႕လင္ကုိေတြ႕ခ်င္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ကုိျဖစ္ေနတာ မနိုင္ဘူး...

"ဘာ...မင္းေနာ္...သြားႏူိးလုိ့...ျမန္ျမန္ထခရီးဆက္ရဦးမယ္..."

"သြားႏူိးလုိကၼယ္ ခရီးဆက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ခိုင္းလုိက္ၼယ္....ဟုတ္ၿပီလား..."

"ေကာင္းၿပီ...သြားျမန္ျမန္..."
ဖင္ေလးေနတဲ့ေကာင္ ျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္လုိ့ပါဆိုေနမွ အိပ္ေကာင္းေနတယ္ ဟိုေရာက္ၼွဆက္အိပ္လည္း ရတာပဲကုိ....အ႐ူးေကာင္...ဘာမွလဲမသိဘဲနဲ႕....

ဒီလုိနဲ႕ ခရီးဆက္လာတာ ေန႕တစ္ဝက္ေက်ာ္လာၿပီ....နန္းၿမိဳ႕ကုိေရာက္ဖုိ့ လက္တစ္ကမ္းပဲလုိေတာ့တယ္ ျဖစ္နိုင္ရင္အစြမ္းေတြသာရွိရင္ ေလလုိေျပးသြားလိုက္ခ်င္တယ္။ျမင္းကေျပးေနေပမယ့္ မေရြ႕ေတာ့ဘူးလားလုိ့ေတာင္ ထင္ရတယ္။ကြၽန္ေတာ္စိတ္သိပ္ေလာေနတာေလ...

သူ႕ကုိေတြ႕ခ်င္ၿပီ....ကြၽန္ေတာ္jeonကုိေတြ႕ခ်င္ၿပီ...ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္သာ ေခၚခြင့္ရွိတယ္ဆုိတဲ့နာမည္ေလးမို႔ သိပ္တန္ဖိုးထားရတာေပါ့....ၿပီးခဲ့တဲ့၈ႏွစ္လုံး တစ္ခါမွလည္းမေတြ႕ရသလို သတင္းလည္းမၾကားပါ...ဒါေၾကာင့္လြမ္းတာမွေသေတာ့မယ္....နန္းၿမိဳ႕နဲ႕နိီးလာေလ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြအဆမတန္ခုန္လာေလပဲ....ေနာက္ၿပိီး အတိတ္ကခ်စ္စရာကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပုံရိပ္ေလးကလည္း တစ္ေရ႕ေရ႕ရယ္....

"မေျပးနဲ႕သမားေတာ္ေလး မေျပးနဲ႕....ဟားးဟားး.."

"ေျပးမွာပဲ...မင္းသားကလိုက္ၼွေတာ့ ေျပးမွေပါ့ ဟီးးဟီးး..."

ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ အသက္အ႐ြယ္အနည္းငယ္ကြာဟတယ္ဆုိေပမယ့္...အစကေတာ့သူငယ္ခ်င္းေပါ့...တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ မည္သူမွ် ေခၚခြင့္မရွိတဲ့ အမည္နာေမလးေတြေခၚကာ ရင္းႏွွိီးသည္ထက္ပိုခဲ့ေသာဆက္ဆံေရးေလးတစ္ခုနဲ႕ ခိုင္မာေသာသံေယာဇဥ္က သက္ေသရယ္.....

"Jeon.."

"ဟင္...ေျပာေလ သမားေတာ္ေလး..."

"ငါသမားေတာ္မွမဟုတ္တာ....ငါနာမည္jiminေလ..."

"သိတယ္....ကုိယ္ေတာ္ရဲ႕ေဝသနာအားလုံးဟာ သမားေတာ္ေလးနဲ႕ဆိုရင္ အလုိလုိေပ်ာက္သြားလို႔ေခၚတာ.."

"ဟင္...တကယ္လား..."

"တကယ္ေပါ့....ေခၚေလ...ဒါဆုိ Jeonရဲ႕မူပိုင္သမားေတာ္ေပါ့ေနာ္...ဟီးဟီးး..."

"ဟုတ္တယ္ ကုိယ္ေတာ္ရဲ႕မူပိုင္သမားေတာ္ပဲ...ဟီး..ဟီး.."

ကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရယ္သံေလးေတြဟာ အိမ္ေရွ႕စံေလးရဲ႕အေဆာင္ေနာက္က ပန္းၿခံေလးထဲနာမည္ႀကီးပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ဝင္လႈပ္ရွားေနတဲ့ပန္းခ်ီတစ္ခ်က္ႏွယ္....လွပလုိ့ရယ္.....
______________________________
Upလုိက္ၿပီ သခင္ေလးကုိ သခင္ေလးေတာ္ေတာ္ျဖစ္....မနိုင္ဘူးႏွစ္ခါခြဲသယ္ေပးလုိက္ၾကပါ ဒါဒါတုိ့ရယ္...
က်န္တဲ့အတြဲေတြမွာ shipတဲ့လူေျပာင္းတယ္ေနာ္....hobiေလးကုိ ဘယ္သူနဲ႕ေပးစားမလဲဆိုတာ ခန့္မွန္းၾကပါ.....

Thank my readers,
💜Minna💜

မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘Where stories live. Discover now