လွလုိက္တာလုိ့ ပန္ေလးေတြက ငိုညည္းရနိုင္တဲ့ အလွတရားမ်ိဳးပိုင္ဆိုင္သူေလး ပညာရွိအမတ္ရဲ႕သားေလး parkမ်ိဳးရိုးေလးကေတာ့ ခရီးႏွင္လာခဲ့ၿပီေပါ့....အတိတ္ကသူကုိေတြ႕ဖို႔ စိတ္ေစာလြန္းလုိ့ ခရီးတစ္ေထာက္နားဖို႔ရာေတာင္ မနားနိုင္ဘူးေလ....
"သခင္ေလး ဒီညေတာ့ ဒီိမွာနားၿပီး မနက္ၼွဆက္သြားၾကမယ္..."
"ငါမနားခ်င္ဘူးေလ..."
"မရဘူးေလ...သခင္ေလးကမနားခ်င္ေပမယ့္ က်န္ေတြလူေတြ နားဖို႔လုိေသးတယ္ေလ..."
"ေကာင္းၿပီ....ဒီညနားေပါ့....မနက္ေစာေစာထြက္ၼယ္....ၾကားလား..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလးရယ္....ဒီညဒီမွာနားၾကမယ္ေဟ့..."
ကိုယ္ရံေတာ္အသံလည္း သူကမၾကားနိုင္ မေရာက္ေသးတဲ့ နန္းၿမိဳ႕ရွိရာ အရပ္ဘကၼ်က္ႏွာမူလုိ့ အၿပဳံးလွေလွလးေတြ မ်က္ႏွာႏုႏုထက္ၼွာ ဆင္ျမန္းထားတဲ့ သခင္ေလးက ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ေနလဲ အၿပဳံးၿပဳံးႏုႏုေလးက သက္ေသေပါ့....
ကြဲကြာခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုထိတိုင္ မေမ့နိုင္ခဲ့တဲ့တစ္ဦးတည္းေသာသူရဲ႕ ေျပာင္းလဲမူကုိ ျမင္ခ်င္ေနမွာ သိသာလြန္းတယ္ ...
"ငယ္ငယ္ကလုိ့ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႕ ခ်စ္ဖုိ့ေကာင္းေနဥိီးမလား...ဒါမွမဟုတ္ အရင္လုိငိုေနတဲ့ ယုန္ေလးျဖစ္ေနဦးမလား မသိဘူး..."
အေတြးထဲက စကားသံေတြကုိ ႏွလုံးသားေလးနဲ႕ သခင္ေလးသာ ၾကားနိုင္ပါလိမ့္မည္...သို႔ေပမယ့္...
"ဟီး....ဟီး...."အေတြးထဲက အၿပဳံးေလးကေတာ့ အျပင္ထိရယ္သံေလးက ခ်စ္စရာအတိ တိုးထြက္လာေသးတာ သခင္ေလးက မေတြ႕ရေသးပါပဲ သိပ္ေပ်ာ္ေနရွာတာ...
"သခင္ေလး...မၾကားျပန္ဘူးလား....သခင္ေလး!!!!!"
"အေမ့!!"
အေတြးကမာၻထဲမွာ စိတ္ကူးယဥ္ပုံေဖာ္ေနယုံနဲ႕ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေနတာကုိ...အဖ်က္သမား hoseokကေတာ့ လုပ္ၿပီ ေအာ္လိုက္တာ သူ႕အသံကသိတဲ့အတိုင္းပဲ တိုင္းသိျပည္သိေအာ္လန္မ်ိဳးရယ္...
"ဘာလဲကြာ...လန့္လုိက္တာ...ဘာလာလုပ္တာလဲ...."
"ညစာစားမလားလုိ့ လာေမးတာပါ..."
ေစသနာနဲ႕ မတန္တဲ့ေကာင္ ခင္မင္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းမို႔ သည္းခံေနတာ အစစအရာရာဒီဂ်ပဳေကာင္ကုိေလ...ထြက္လိုက္တာ ေဒါသကေတြ..ဟင္းဟင္းး..
ESTÁS LEYENDO
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~2~~~
Comenzar desde el principio
