Not A Fairytale (BoytoBoy)

Chapter 11

"Manong sa tabi lang po ito napo yung bayad salamat"

"Salamat"

Hindi kona pinansin ang pasasalamat ni manong sa akin dahil hindi ko alam kung papaano ngayon ang gagawin ko at wala na akong alam sa mga nangyayari.

"Rein! Wala na ang Lolo mo "

"Lola ano pong nangyari Lola nagsisinungaling kalang Lola wag magbiro L-l-lolo hindi ito totoo Rein gumising ka panaginip lang ang lahat ng ito"

Mas lalong bumigat at tumigil ang mundo ko nang marinig ko ang sinabi ng Lola ko hindi ko na alam ang gagawin ko.

"Bigla nalang siyang hinimatay at hindi ko alam ang gagawin ko kaya tumawag nalang ako sa hospital pagdating doon sinabi ng doktor na patay na nga siya"

"Lola papano napo tayo niyan hindi kopo alam ang gagawin ko hindi ko na maintindihan kung ano ang nangyayari! Ano daw po yung dahilan"

Nagulat ako sa mga sinabi ni Lola at mas lalong umapaw sa mga mata ko ang mga luha na hindi ko inakalang mangyayari ulit ang nangyari sa nakaraan ko.

"Nakita ko yung mga gamot na nasa ilalim ng kama namin hindi ko alam na matagal na pala siyang may sakit sa puso pero hindi niya sinasabi sa atin hindi ko alam king papa ano siya nagkasakit"

"At nakita ko ang sulat na nakalagay sa tabi ng mga gamot"

Sinubukan kung tignan ang sulat at binasa ko ito at mas lalo akong nalungkot ng binasa ko ang nakasulat sa papel.

"Mahal ko kung sakali mang makikita mo ang sulat na ito ay sana mapatawad niyo ako ni Rein dahil hindi ko ka agad sinabi sa inyo na may sakit ako"

"Apo ko tandaan mo na nasa tabi mo lang palagi si Lolo at hindi ka iiwan katulad ni Mama at Papa mo"

"Mahal ka ni Lolo at wag na wag mong papabayaan si Lola mo pwede mo bang bantayan si Lola mo para sa akin tandaan mo mahal na mahal ka ni Lolo"

Hindi ko na alam ang gagawin ko nang mabasa ko ang sulat at pumunta ako sa kabaong ni Lolo at hindi ko mapigilang yakapin siya at hindi ko mapigilan ang tuloy tuloy na pagpatak ng luha ko.

"Rein magpahinga kana muna at bukas marami pa tayong aasikasuhin kahit tayong dalawa lang magpakatatag ka wag na wag kang susuko"

"Opo Lola kakayanin kopo para kay Lolo"

Pinilit ko na ngumiti at pigilan ang luha ko pero hindi ko magawa dahil sa sunod sunod na kamalasang nangyayari sa akin.

"Nakita ko kung papa ano ako lokohin ni Sir Paul at ngayon nawala naman si Lolo ano pa ng susunod na mangyayari? Haaaaa! "

"Wala nabang katapusan tong kamalasan ko bakit hindi nalang ako ha! Bakit si Lolo pa! "

Hindi ko maitago ang galit ko at nagsiaigaw ako sa loob ng kwarto ko at umiyak ng umiyak dahil sa saobrang lungkot ko.

"lola lalabas lang ako sandali ikaw muna po ang bahala kay Lolo wag mo pong iiwanan si Lolo"

"Saan ka pupunta Rein? "

Wala na akong marinig at patuloy na dumidilim ang paligid at hindi kona makita at malaman kung ano ang nangyayari sa akin.