"သားေတာ်...ပြန်လုိက်ပါဦးမယ်
..."
"သွားေတာ့...ဘာအမှားမှမလုိချင်ဘူးေနာ်..."
"ဟုတ်ကဲ့ပါ..."
အသံကုိထိန်းပြီး ဥိီးညွတ်ကာအဆောင်ေတာ်က ထွက်ပြီးအပြင်ေရာက်သည့်အထိ ေပြလျော့ခြင်းမရှိတဲ့ လက်သီးဆုပ်ဟာ ဘယ်ေလာက္မုန်းလဲဆုိတာ သက်သေပါပဲ...
"Hyung....သံတမန်ကြိုရမယ်တဲ့ ပြင်ဆင်လုိက်ဦး...."
"ကောင်းပါပြီ...အိမ်ေရှ့စံ ပြင်ဆင်ထားလုိက်ပါ့မယ်...."
အမုန်းရယ်က ကြီးစိုးလိုက်တာ အိမ်ရေှ့စံရဲ့အမုန်းတရားမှာ မာနနဲ့ေဒါသဟာ အတ္တအကြီးဆုံးများဖြစ်ေနမလား....မယ်ေတာ်မှတ်ေကျာက်တိုင်ေလးေရှ့ ဒူးေလးေထာက်လုိ့ ကလဲ့စားေချပေးပါမယ်လုိ့ အကြိမ်ကြိမ်သစ္စာပြုခဲ့တဲ့ အိမ်ရှေ့စံဟာ ငယ်ရွယ်တဲ့ကလေးဘဝထဲက မြုိသိပ်ခဲ့တဲ့ အမုန်းတရားေတွဟာ အခုေတာ့သိပ်ကြိိီးမားေနတာ မင်းကြီးမြင်ဖို့ သိသာနိုင်ေလာက်တဲ့ ပြည့်စုံခြင်းမျိုးပါပဲ....
_____________________________
သံတမန်ေလးရယ် ၊ Hyungဆိုလေးရယ်က ဘယ်သူဖြစ်နိုင်လဲဆိုတာ ခန့်မှန်းေပးမလား...
အပ်ေပးလုိက်ပြီးေတာ် ပုံမှန်ေလးအပ်နိုင်ဖို့မဖြစ်နိုင်လုိ့ အလုပ်ကိစ္စလေးရှိေနသေးလုိ့ပါ.....အကောင်းဆုံးကြိုးစားပြီး ေရးပေးပါ့မယ်...endingအထိအတူသွားကြမယ်ေနာ်....ချစ်ရတဲ့ဒါဒါတုိ်နဲ့...
Thank my readers,
💜Minna💜
_____________________________
**zawgyi**
မနက္ခင္းေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးရယ္က ခ်မ္းေအးလွတဲ့ေဆာင္းရာသီရဲ႕ အေႏြးဓာတ္ေလးကခ်စ္စရာ...
ေစတးဆုိကာသီၾကဴးေနတဲ့ ေက်းငွက္ေလးေတြကလည္း ျမဴးထူးလုိ့က်ီက်ီက်ာက်ာအသံေလးရယ္ကာ မနက္ခင္းေလးကုိ အသက္ဝင္ေစတဲ့ အစပ်ိဳးမူေလးတစ္ခု...
သို႔ေပမယ့္အိမ္ေရွ႕စံရဲ႕ မနက္ခင္းနဲ႕ တစ္ေန႕တာဟာ ေပ်ာ္ရပါ့မလား...
အိပ္စက္ေနတဲ့ အိမ္ေရွ႕စံဟာ အရင္လုိ ငိုငုိရယ္ရယ္ ကေလးေလးမဟုတ္ေတာ့ဘဲ သန္မာတယ္လုိ့ေျပာရမွာေပါ့ မင္းႀကီးရဲ႕ဒဏ္ကိုႀကံႀကံခံနိုင္ေနပါၿပီ....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
~~~1~~~
Start from the beginning
