"အချစ်တွေးနေတာက အချစ်တို့ရဲ့ ချိုမြိန်တဲ့နေ့ရက်တွေက ကုန်ဆုံးတာ မြန်လိုက်တာ”
"အချစ်က မဟုတ်တာတွေ လျှောက်တွေးနေပြန်ပီ ကိုယ်တို့အတွက်က နေ့ရက်တိုင်း ချိုမြိန်တယ်လေး ”
"ဟုတ်တယ်နော် မောင်..ဒါပေးမယ့် အချစ်ကြောက်နေမိတယ်... တနေ့ မောင်ထပ် အရင်ထွက်ခွာသွားရမှာကို ”
"ဟော အချစ်ရယ်... သေမင်းကို ဘယ်သူမှမလွန်ဆန်နိုင်ဘူးလေး...အချစ်ထပ် ကိုယ် အရင်ထွက်သွားရင်လဲ ထွက်သွားနိုင်တာပဲ ”
"ဟအင်း မောင် အာ့လိုမပြောနဲ့ အချစ်က မောင်ကို ဘယ်တော့မှ အရင်ထွက်သွားခွင့်မပေးဘူး”
"ဟုတ်ပါပီအချစ်ရယ်...အချစ်သိလာ ကိုယ်က သေရမှာကို မကြောက်ဘူး ကိုယ်တို့ရဲ့ ချိုမြိန်ခဲ့တဲ့ အချိန်တွေကို တဖြည်းဖြည်း မှတ်ဉာဏ်ထဲကနေ ပျောက်ကွယ်သွားမှာကိုပဲ ကြောက်မိတယ် ”
"မောင် ရယ်... မောင်ကို အရမ်းချစ်တာပဲ”
ရုတ်တရက် တံခါးဖွင့်လာတာကြောင့် ကျမနဲ့ မောင် အတူလှည့်ကြည့်လာသည်
"ပါးပါး.... မားမား.... သားမအိပ်ခင်လာကန်တော့တာ ”
"ဟော သား လာလေး ”
သားလေးဝင်လာမှ ဖက်ရာကနေ ဖယ်လိုက်တော့သည်
"မောင် ခဏက ဘယ်တွေပျောက်နေတာလဲ”
"ကိုယ်က သားနဲ့အတူ ဆိုင်ကယ် ခဏထွက်စီးတာ အ ချစ်”
"မောင်ကတော့လေး...ချစ်ဘယ်နခါပြောရမှာလဲ...ဆိုင်ကယ်တွေလျှောက်မစီးပါနဲ့လို့... မတော်လို့ မူးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ ”
ထိုအချိန်မှာ သားလေးက ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာသည်
"မားမားက တော့လေး အကဲပိုပီ...သားတစ်ယောက်လုံးရှိတာ ပီတော့ ပါးပါးကို မပေးမောင်းပါဘူး... သား အနောက်ကနေ လိုက်စီတာပါ”
ထိုအခါမှ မောင်ဘက်မျက်စောင်ထိုးလာတော့...မောင်က အလိုက်တသိ ဖက်လာပီ
"ဟုတ်ပါတယ် အချစ်ရယ်...စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်”
"ဟွန့် ပီရော အဖိုးကြီး”
YOU ARE READING
💝ဦးရဲ႕အခြၽဲေလး💝🔥(Completed)🌼
Fanfiction✍🏻ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးျဖစ္ ေရးသာသည္💌 မုန္းတိုင္းမပါတဲ့ အခ်ိဳေလးပါ 🤗 ✍🏻ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးဖြစ် ရေးသာသည်💌 မုန်းတိုင်းမပါတဲ့ အချိုလေးပါ 🤗
part 31
Start from the beginning
