Anonymous friend request

CHAPTER 7: DEMON INSIDE ME

CHAPTER 7

PART 1

DEMON INSIDE ME

Froi's point of view

"Ang liwanag talaga dito sa Tokyo! Plus i can see the tokyo tower here!" Masaya kong wika habang nakatingin sa labas. Nandito kami ngayon sa bahay ni ashy sa tokyo. Ngayon kakalabas ko lang sa kwarto dahil nag ayos pa ako ng mga gamit. Paglabas ko ay nakita ko agad si mik na nagpapaikot ng bar stool at si ashy na mukang may kape sa counter na naghihintay sa aming lahat. Weird. Ngayon ko lang nakitang magkasama itong dalawang toh.

" Did you put all of your things on your room?" Tanong sa amin ni ashy habang nagtitimpla ng kape sa counter.

"Yup. Good to go, everythings clear." Tugon ni xyl na kakagaling lang sa kwarto niya upang magayos ng mga gamit. Pagkatapos ay lumabas na din si ericka at mizi na magka roomate. Habang si hiroto naman ay nasa labas ng bahay na naka sandal sa pader at nakalagay nanaman mga kamay nito sa braso. Tingin ko ay kanina pa niya sinusulyapan si mik. Mukang wala pa nga talagang balak mag usap tong dalawang to. Paano pa kaya sa mission?

" Guys. Mukang magtatagal tayo dito dahil may aasikasuin ako sa company namin dito sa tokyo, kaya hindi pa tayo makakauwi ng osaka panigurado." Wika ni ashy habang humihigop ng kape.

" I have a question. Why do you have a house here in tokyo?" Tanong ni mik na napaangat ng kilay.

" Mikaila. I have many houses all over japan. Don't worry it only cause a billion-"

"A billion!? We can't even afford some of a hundred pesos of dress sa pilipinas!" Sigaw ni mizi na lumaki mga mata nito sa gulat. Kahit ako naman din magugulat kung aabutin ng billion para lang maka bili ka ng bahay sa buong japan. Pero expected ko na yan kay ashy, since kilala ang company niya sa pinaka mayaman at pinakamalakas sa japan.

" Anyways. Tara na at mukang naghihintay na si hiroto sa labas. Take your weapons and go to the car." Pagkatapos ay lumabas na sa pintuan si ashy para sumunod na sa kotse. Kaya agad kaming nagsisunudan lahat.

" Took you all long enough." Malamig na wika sa amin ni hiroto na nakasakay na pala sa driver's seat. Hindi man tumingin si mik kay hiroto at dumuretso na sa sasakyan ng hindi nagsasalita. Geez. Ever since na nagsama tong dalawa sa flight halos hindi na nagsalita si mik. Come one hiroto. Dapat mag sorry kana kay mik para matigil na to.

" Don't worry. I'll figure something out para magkaayos tong dalawang to." Bigla ako napalingon nang biglang bumulong sa akin si mizi. Sana nga mizi. Sana nga.

* * * *

Mizikiela's point of view

Naglalakad na kami dito sa madilim na eskinita. Malaki ang eskinita. Pero ang weird. Walang ingay dito sa paligid. Halos tahimik lahat. Wala din ako makita, kaya nakahawak ako sa damit ni mik na nangunguna sa harap ko

" Don't worry guys. I can still see. Just follow me." Wika ni ashy. What the fuck? How the hell na nakakakita pa din siya sa dilim? May night vision ba siya?
Habang naglalakad kami ay unti unti akong nakakakita ng liwanag na ikinagaan ng loob ko.

" Here they are. As expected. May bantay nanaman sa pinto papasok sa mga nakabilanggong mga tao." Wika ni hiroto na nangunguna sa aming lahat.

"Okay here's the plan. Ganon pa din mga groups. And we need a bait para makapasok sa loob. Hiroto and mizikiela will pretend to be one of them. Then mikaila will pretend that she got caught somewhere and then they will lead all of you to where the people are locked up. And for mikaila, while you are imprisoned, you will support those who are imprisoned so that you can all escape. Find some place that can lead you outside. And for the four of us, we will kill them all quietly so that they don't get reinforcement again. I don't know if there are many of them inside but be prepared." Paliwanag sa amin ni ashy. Aalis na sana kami ni hiroto kaso hinila ni mik si ashy sa damit tilay may sasabihin sa kanya