Defective • Taekook ✓

Bir Yıldız Gördüm ve Bana Fısıldadı

Jungkook ve Taehyung bankta otururlarken, Jungkook sabahtan beri aklında olan konuyu nasıl açacağını düşünüyordu. Tam Taehyung'a seslenecekken vazgeçiyor, sonra yine dudaklarını aralayıp kapatıyordu.

Taehyung ise çocukların neşeli seslerini dinleyip banktan sarkıttığı yere değmeyen ayaklarını sallıyordu.

Daha sessiz bir yerde konuyu açsam daha iyi olur sanki, diye düşündü Jungkook. Her şeye karşın ikisi baş başa olursa daha iyi anlaşacaklarını düşünüyordu. Etrafta insanlar varken Taehyung kendini rahat hissetmeyebilirdi. Jungkook'un tek derdi Taehyung'un daha az hasar almasıydı.

"Bal çocuk?"

"Evet, Jungkook?"

"Bizim evde balıklar var, biliyor musun?"

Taehyung'un dikkatini çekerek kendi evine çağırabilirdi. Jungkook bilirdi, Taehyung'un küçük şeylerin bile dikkatini çektiğini.

"Gerçekten mi?! Bu mükemmel!"

"Evet. Ve düşündüm ki; belki onlara beraber yem veririz. Acıkmış olabilirler."

Taehyung heyecanla hafif dudaklarını araladı ve kaşlarını kaldırdı.

"Acıkmış olabilirler! Oh, onların yemlerini vermeyi çok isterim! Ama sen onların yemlerini vermedin mi?! Balıkların minicik mideleri vardır, öyle değil mi? Eğer fazladan yerlerse ölmezler mi?!"

"Unutmuşum. Biraz unutkanımdır da ve eğer şimdi gidip onların yemlerini vermezsek aç kalırlar."

"O zaman hemen onların yemlerini vermeliyiz!"

"Evet, hadi gidelim."

"Tamam!"

Jungkook zafer kazanmışcasına gülümsedi.

...

"Dört tane var."

"Ya renkleri? Renkleri nasıl?!" diye sordu bu sefer Taehyung.

Jungkook elini balıkların bulunduğu cam fanusta gezdirirken balıkların renklerine baktı.

"Birinci balığın rengi: turuncu ve yeşil, ikinci balığın rengi: kırmızı ve sarı, üçüncü balığın rengi: lacivert ve sarı, dördüncü balığın, rengi ise: siyah ve beyaz. Ayrıca dördüncü balığın kuyruğunda beyaz benekler var."

"Vay canına! Harika!"

"Öyle."

Sessizlik.

Birkaç dakika daha sessizliğin ardından Jungkook konuştu: "Terasa çıkmaya ne dersin? Oradan yıldızlar çok güzel gözükü-"

Seni salak Jungkook! Gözleri görmeyen bal çocuğuna yıldızları izlemeyi mi teklif edecektin?! Aptal!, dedi içinden kendine Jungkook.

Bir anlık dalgınlığına gelmişti Jungkook'un. Taehyung'un yüzü düşmüştü.

"Yıldızlar... Evet, evet! Terasa çıkabiliriz!"

Tekrar gülümsedi Taehyung. Jungkook hâlâ içinden kendine kızıyordu. Biliyordu, Taehyung şu anda alınmıştı ve belli etmemeye çalışıyordu.

Jungkook, Taehyung'un ellerini kendi ellerini arasına alıp Taehyung'un parmak uçlarına her öpücük bıraktığında içinden Taehyung'dan özür diliyordu.

Taehyung parmak uçlarında hissettiği dudaklarla kaskatı kesilmişti. Yanakları anbean elmaya dönüşürken Jungkook, Taehyung'un elini bırakmamış terasa çıkmalarını sağlamıştı.