Alev Bursaya taşındığı gün yep yeni bir hayat beklerken, evren ona farklı bir hayat sunmuştu. Adımını ilk attığı an karanlık, ürkütücü bir çocukla tanıştı. Ateş Ozansoy...
🔥
Yaşamayacağı her acıyı tattı ve yaşadı. Hiç beklenmedik dostlar edinirken...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gözlerim onunla kesiştiğinde iğrenç bir şekilde gülümsüyordu. El salladığında gözlerimi sımsıkı bir şekilde kapattım. Gerçek değil, gerçek değil. Bu gerçek değil. Ellerimi başıma götürdüm ve sayıklamaya başladım.
Ateş "Oğuz bana bir planın var de" diye fısıldadığında gözlerimi titrek bir şekilde açtığımda karşımdaydı. Gerçekti...
Gözlerim Oğuz ve Ateş arasına gidip gelirken Oğuz arabayı çalıştırıp sağa doğru kırdı ve adamların üstüne doğru sürmeye başladı. Adamlar korkarak geriye çekildiğinde Oğuz " Her zaman " diyerek Ateş'e cevap vermişti. Ateş bana kısa bir bakış attı tam bana bir şey söylemek için ağzını açtığında silah patlama sesi kulağıma ilişmişti. Sonra araba sallanmaya başlamıştı ve tuhaf sesler çıkmaya başlamıştı.
Oğuz " Siktir" dediğinde Ateş belindeki silahı çıkartarak arka cama baktı. Arabadan tuhaf sesler çıktıktan sonra durmuştu. Korkarak Oğuza baktım.
"Ne yapıyorsun?"
"Lastikler patlak bu şekilde ilerleyemez" dediğinde Ateş küfür ederek önüne döndü.
"Buraya doğru geliyorlar"
"Mertler nerede?"
"Senin o orman yoluna girdiğimizden beri telefonlar çekmiyor" diye bağırdığında Oğuz oflayarak elini ensesine attı. Sonra yana doğru eğilerek torpidoyu açtı. İçinden iki silah çıkartarak arkasına döndü.
"En iyi öğrenme yolu pratik yoldur. Al bakalım" dediğinde elime silahı tutuşturmuştu.
"Saçmalama Oğuz" desem de kendi elinde ki silahın emniyetini açtı ve dikiz aynasına bakmaya başladı. Demir tekrar önümüze geçtiğinde elimdeki silahı sakladım. Demirin adamlarından birisi benim olduğum yerin kapısını açmaya kalkıştığında kilit devreye girmişti.
Demir " Sizde bana ait olan bir şey var. Onu verin zorluk çıkmasın" dediğinde Oğuz gülmeye başladı.
"Bu araba da sana ait hiçbir şey yok" dediğinde Demir gülmüştü sonra adamlarına işaret verdiğinde benim ve Ateşin olduğu yerinde camlarını kırıp kilitleri açmışlardı. Ateşin tarafında olan Ateş'e silahını doğrultacağı sırada Ateş adamın kolunu tutarak içeriye çekip yüzüne yumruk atmıştı. Yumruğun hızı ile adam geriye doğru düşmüştü. Kolumda sert bir el hissettiğimde ani bir reflexle adamın kolumu sırımıştım. Adam acı içinde inleyerek kolunu kurtarmaya çalıştı. Silah patlama sesi duyduğumda adamın kolunu bırakıp bizimkilere dönmüştüm. Oğuz yada Ateş'in yaralandığını düşünmüştüm ama ikisi de sağlamdı. Aksine Demirin adamlarından birisi bacağını tutuyordu.
Ortalık iyice karışmıştı. Çantamın içinden telefonumu bularak sosyopatlar grubuna girdim. İnternetin bir şekilde çekmesini umdum. "Hadi lütfen" bir kere daha interneti kapatıp açtıktan sonra mesajlar üst üste yağmaya başlamıştı.
