Dünya adım adım mahvoluyorken, bir umut ışığı var mıdır sizce?
Karadelikler sonumuz mu? Yoksa başlangıcımız mı?
"Dünya git gide kararıyor. Küresel ısınma son 100 yıla damga vuracak kadar büyük bir oranla artış gösterdi. Buzullar tamamen erimiş duru...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
“Jin! Biraz daha yukarı uzanmam gerek. En tepedeki elmayı istiyorum.”
JiSoo Jin'in omuzlarında, ağaca uzanmaya çabalıyordu. Ağaçtaki en güzel elmaları gözüne kestirmişti. Onları istiyordu.
“JiSoo zaten omuzlarımdasın. Daha ne kadar kaldırabilirim? Bak şuradakileri al. Güzeller.” JiSoo inat etmişti. Ağacın dalına çıktı.
Ağacın dallarına tırmanarak gözüne takılan tüm elmaları aşağıda duran sepetlerine attı. Sonrasında ise kendini Jin'in kollarına attı. Jin, JiSoo'ya sıkıca sarılmıştı. Sepeti eline aldı.
“Tutamayabilirdim.”
“Tuttun ama... Boşveeeer! Hadi turta yapalım. Sonra köye dağıtalım. Sonra akşam Hana ve Eun'u alıp dolaşalım. Onlara kedi sahiplenelim mi?”
“Hana zaten kedi gibi. Başka bir şey olsun. Atımız olamaz mı? Birlikte gezeriz.”
“Ata yazık. Niye bizi taşıyor?”
“Atlar yeterince güçlü. İyi bakarsak ne olabilir ki? Yelelerini tararız. Yelerine tokalar takarız. Sürekli nallarını temizler, güzel nallar takarız. At olsun. Çok iyi babalık yaparım.”
“Hana ve Eun'a nasıl babalık yaptığını gördüm.”
“Nasıl yapıyorum JiSoo?”
“Bir gün evde yoktum. Jin çocuklara bir sürü çikolata vermişsin. Sürekli abur cubur. Ciddi misin sen?”
“Bir günden bir şey olmaz. Hem oyun oynuyorlar. Şekerler erimiştir.”
“Jin...”
Konuşarak evlerine yürüyorlardı. Hayatları çok güzeldi. İkiz kızları ve minik yuvaları vardı. Oldukça mutluydular.
***
Elmalı turtanın taze kokusu, lila ve mavi tonları gökyüzü altında çimlerde oturuyorlardı. İkiz kızlarını ortalarına almış, resim albümlerine bakıyorlardı.
“Bakın anneniz burada ne kadar komik çıkmış. Sözde ben çok yemek yiyorum.”
“Jin, orada hamileydim.”
“Yine de yanakların çok tombul ve tatlıymış.”
Kızlar kendi aralarında gülüşüyorlardı.
“Annecim bak bu benim!”
“Hayır Hana. O Eun. Sen buradasın.”
“Baba ben Eun'um...”
JiSoo'nun sorgulayıcı bakışları ile dudaklarını araladı Jin: “Benziyorlar.”
JiSoo gülerek Jin'e ve kızlarına sıcak turtadan yedirerek güldü. Arkadan kişneyen at, iyi geceler diliyor olmalıydı. Güneş batıyordu.
‘Son’
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
