My story is yours

Part 40

'Hé, jij ook hier!' Ik schrik op uit mijn gedachte en draai me in een ruk om wanneer ik een bekende stem achter me hoor. Will kijkt me grijnzend aan met een rood bekertje in zijn handen. Ik bijt op mijn lip en weet even niet wat te zeggen. Die vreemde droom van enkele dagen geleden heeft me wat aan het denken gezet. 'Heb je het al naar je zin?' Vraag ik daarom maar met een flauw glimlachje. 'Ja, natuurlijk! Jij niet dan?' Vraagt hij grijnzend. Ik haal mijn schouders op. 'Ben al op leukere feestjes geweest,' antwoord ik eerlijk. Er ontstaat een glimlach om Wills lippen. 'Het is dan ook nog vroeg op de avond,' zegt hij grinnikend.

'Is Lily er ook?' Vraagt Will vervolgens. Ik knik in richting van de enorme woonkamer. 'Ze zit te dansen!' Roep ik luid in de hoop dat Will me kan verstaan. Zijn blik volgt de mijne en blijft hangen bij Lily die gekke bewegingen maakt met haar lichaam. Dansen noemt men dat dan.

'Die ziet er wel gelukkig uit,' merkt Will droogjes op. Ik haal mijn schouders op. 'Daar heb je toch geen alcohol voor nodig?' Wauw, nu klink ik echt als een of andere filosoof.

'Nee, inderdaad. Als je gewoon vlakbij de persoon bent van wie je houdt, maakt je dat ook de gelukkigste persoon op aarde,' antwoordt hij. Ik kijk hem fronsend aan. 'Ja, Lily heeft duidelijk een oogje op die Lucas.' Nu is het Wills beurt om me fronsend aan te kijken. Ik glimlach flauwtjes. 'Ik heb even wat frisse lucht nodig,' mompel ik zachtjes terwijl ik naar buiten wijs. Will knikt begrijpend. 'Ik zie je zo wel weer,' antwoordt hij terwijl ook hij zijn bekertje inruilt voor een nieuw flesje bier en zich naar de woonkamer begeeft.

Ik zet mijn blikje cola neer op tafel en zoek me een weg naar buiten. Na een heel parcours minderjarige, dronken mensen te ontwijken, kom ik dan toch levend buiten. Ik trek de deur in een ruk open en mijn longen vullen zich met een geweldige sigarettenstank. Ik wandel vloekend terug naar binnen en zoek een andere deur om buiten te geraken. Dit huis is zo groot, er moet wel een andere uitgang zijn.

Na een halve marathon gewandeld te hebben, vind ik dan toch een andere deur om buiten te geraken. Ik zucht opgelucht wanneer ik eindelijk frisse lucht kan inademen.

Ik sluit de deur achter me en sluit mijn ogen even om tot rust te komen. Wanneer ik mijn ogen weer open realiseer ik me pas dat ik op deze plaats perfect uitzicht heb op de prachtige tuin. Alles is tot in de puntjes verzorgd, wat je niet echt kunt zeggen over ónze tuin thuis. Die ligt er verschrikkelijk bij op dit moment. Het gras ziet dan wel groen maar aan de lengte zal iets gedaan moeten worden. Normaal gezien was het gras afmaaien mijn vaders taakje in het huishouden. Ik heb nog nooit een grasmachine aangeraakt en eerlijk gezegd stond dat ook niet echt op mijn to do-list. Maar ik zal het waarschijnlijk wel eens moeten proberen.

Ik schrik op uit mijn gedachte wanneer de deur achter me plotseling wordt geopend. Ik kijk verbaasd op wanneer Lucas degene is die naar buiten komt gewandeld. Hij sluit de deur achter zich en komt met zijn handen in zijn broekzakken naast me staan. We zwijgen allebei een tijdje. Mijn blik is enkel gericht op de prachtige, uitgestrekte tuin. 'Feestjes zijn niet echt je ding lijkt me,' zegt Lucas na een tijdje. Ik kijk vragend op, verwachtend dat er een glimlach om zijn lippen speelt maar hij staart net als ik gewoon serieus voor zich uit. 'Niet echt, nee,' beaam ik.

'Waarom ben je dan gekomen, als ik vragen mag?' Lucas kijkt me nu wel aan. 'Lily,' antwoord ik alleen maar. Hij knikt begrijpend. 'Ze heeft het helemaal naar haar zin,' lacht hij.

'Iets te veel, ja,' antwoord ik grinnikend. Eigenlijk is het niet echt om te lachen. Ik weet nu al dat Lily's ouders woedend gaan worden  wanneer ze erachter komen hoeveel ze op heeft. Ze mag eigenlijk nog niet eens drinken.

'Mijn ouders zijn op zakenreis dus ik mocht wat vrienden uitnodigen,' zegt Lucas dan plots. 'Zijn ze veel weg?' Vraag ik op gedempte toon. 'Best wel. Mijn oudere broer is nu bij zijn vriendin gaan wonen dus ik ben vaak alleen thuis.' Ik knik begrijpend.