BALCA

SICAKLIK ☀️

Bora ayağı kalkıp Deniz'e doğru yürüdü. Omuzuna elini koyup;               "Bak kardeşim biz üçümüz hiç ayrılmadık. Sana zor koşacak en son insanlarız. Üzülmeni istemiyoruz, gözlerinin içi nasıl gülüyor görmüyor muyuz sanıyorsun. Sen hayal perest değildin ne oldu sana. Her zaman gerçekçi insandın .Hayaller sana göre değildi."
"Anlamıyorsunuz hayal filan değil." "Nedir peki baş belası Derya var. Onu ne yapacağız yok sayılacak kadın değil.
 Elsima'nın kolunu, kanadını, umudunu, hayallerini hatta o köy evini ateşe verir içine de köylü kızını atar yakar. Oda yetmez hızını alamayıp ona ait hayatında ne varsa, hayvanlarını üzerine koyar hepsini kül eder bir avuç toprağı da kendi atar resmini çekip sana gönderir. Yalansa yalan de bana. Ne kadar tehlikeli kadın olduğunu biliyoruz. İsteyince elde edemeyeceği  varlık yok."
" Kendimi siper eder izin vermem. "
    Bora daha fazla dayanamayıp konuşmaya katıldı.
"Sana soran kim. Yapar eder hiç kimsenin ruhu  duymaz. Anla artık kardeşim .İmkansıza meyillisin... Olmayacak iş bu bizden söylemesi gerisi sana kalmış. Ne zaman yardım istersen biz buradayız yanında, karşında değiliz.
    İstanbul çocuğun gözleri dolmuştu. Söylenen her şey doğruydu. Prensesi korumaya gücü yeterdi ama gerçekleri öğrenince gideceğini biliyordu.  Geri dönmez asla affetmezdi. Fırtına iyice sertleşmişti. Gök gürlüyor, şimşekler çakıyordu. Az önceki mutluluk hüzne bırakmıştı yerini
   Gözler dolmuş ilk kes ağlıyordu. Aslında kendisinde şaşkınlık içerisindeydi.  Nefesi kendine yetmiyor odadaki eşyalar üstü doğru geliyordu. Camı açıp derin derin nefes almaya başladı. Şimşek ışıkları köyü aydınlatıyor. İçindeki hüznü, gerçekleri bir kenarı ya bıraktı. Kalbini ufak kıvılcımlarıyla bile heyecanlandıran bu aşkı yaşamaya karar verdi. Sonu ne olursa olsun vazgeçmek yok. Güzel sadece benim, kadınım, sol yanım, ömrüm olacak. Sert bir rüzgar çarptı yüzüne korktu kanı dondu iliklerine kadar hissetti camı kapattı.
    Negatif düşünceler sardı dört bir yanını. Ne kadar olumlu düşünmeye çalışsa da olmuyor, Gerçekler gün gelir bir tokat gibi yüzüne çarpıyordu. Geçmişin acı yüzünden kaçışı yoktu kaçamayacağını biliyordu. Gözlerini kapatmak her şeyi unutup bir kenarı ya atmak istiyordu.
         Elsima eve gelmiş, Rüzgar'ı ahıra bırakmıştı. Saat on bir olmuştu. Halası ağrılarıyla birlikte uyumuştu. Odasına girdi halasına hafif öpücük kondurdu. Saçlarını okşayıp sessizce dışarı çıktı. Odasına geçip kıyafetlerini çıkarıp duşa girdi. Yaşananları tekrar gözden geçirdi. Gözlerini kapatıp parmaklarını dudaklarında gezdirdi. Deniz'in sıcaklığını aradı o anları tekrar yaşadı. Kokusu, tutkusu, dokunuşu, arzusu, bedenini bırakıyordu.
    Kapalı olan gözlerini yavaşça açtı yüzünde hafif bir gülümseme belli etmemeye çalışsa da utangaçlığını gizleyemiyordu.
"Şu an senin yanında olmak vardı sevdiğim...
Hayallerini başka bahara bırakıp duşunu aldı. Saçlarını kurutup siyah geceliğini giyip yatağına uzandı. Hade bakalım bal kafalı seni özledim geldiğimi haber vereyim.
   Deniz sevdiği kadını merak etmeye başlamıştı ki mesaj sesi geldi. Heyecan dan elinden telefonu düşürdü. Yerden hemen telefonu eline alıp tuş kilidini açtı. Sevdiğimden gelmişti mesaj. Denizin gözleri ışıl ışıl parlamıştı. Koltuğa uzandı.
"Ben daha çok özledim." Köylü kızı telefonu kalbine koyup ellerini üzerine koyup ruhuyla Deniz'i hissetti. Gelen arama bal kafalı dan gelmişti. Genç aşık özleyişe yenik düşmüş bir kaç saniyede olsa yüzünü görmek istemişti. Bu aşk nasıl biter bilmem ama yaşanacak en masum aşklardan bir tanesidir ...

✨HAYALLER VE GERÇEKLER...
HANGİSİ HAYALLERİN PEŞİNDEN SÜRÜKLENMEK Mİ?
GERÇEKLERİ KABULLENİP YOLUNA DEVAM ETMEK Mİ?
BEN HAYALLER DERİM. FAKAT ŞUDA BİR GERÇEKTİR Kİ OLMUYORSA ZORLAMANIN ANLAMI YOKTUR. YOL YAKINKEN DÖNMELİ YOLA DEVAM ETMELİ. BEN YAPAMADIM HAYALLERİMDEN VAZGEÇEMEDİM BU YÜZDEN HER DEFASINDA YERE ŞİMŞEK HIZIYLA  ÇAKILIRIM. GERÇEKÇİ OLMAKTA FAYDA VARDIR...✨