used to love

35

pov Skye

Ik ruim het aanrecht op en Martijn slaat z'n armen om me heen. Het is nu een paar dagen verder. Hoe gaan we er nu mee om, we proberen zoveel met elkaar over het verlies te praten en de politie heeft gelukkig de verdachte opgepakt. Hij wordt nog voor een rechtszaak gespeeld door ons beide. "Morgen moeten we naar het advocatenbureau," zeg ik en wrijf over z'n schouder. "Weet ik. Ik zal er zijn,"zegt hij en wrijft over m'n wang. "Ga je weer muziek maken?" Vraag ik en hij knikt. Hij trekt mij dichter bij zich en legt onze voorhoofden tegen elkaar. Er is even een stilte en we knuffelen voor een tijdje. Ik glimlach en sla m'n armen beter om z'n nek heen. "Ik ga naar stmpd rcrds babe." Zegt hij en ik knik. "Vanavond bij dat restaurant, bij Adriano eten," zeg ik en hij knikt. "Hoelaat?" Vraagt hij en pakt z'n telefoon. "Schat jij hebt geregeld, je ouders komen, m'n moeder komt," zeg ik en hij knikt kort. "Zes uur toch?" Vraagt hij en ik knik. Hij glimlacht kort en drukt een lange kus op m'n lippen. "Ik hou van je," zegt hij en ik glimlach. "Je zou toch moeten gaan," vraag ik zacht. "Ik ga al, maar I can't leave you because I love you," zegt hij grinnikt. Ik glimlach en ik trek terug. "Ga maar lekker veel muziek maken," zeg ik en hij knikt. Hij pakt z'n tas en laptop en drukt nog snel een kus op m'n lippen. "Bye babe," zegt hij en ik glimlach klein. "Veel plezier schat," zeg ik en hij zwaait kort.

Na een lange tijd begint hij eindelijk weer een beetje te leven, natuurlijk we zullen Cali nooit vergeten, ze blijft ons eerste en geweldige meisje. Ik hoor de deurbel en ik doe de deur open. Jody komt naar binnen met de meiden, Nadia en Marleen. "Meiden, alle bruidsmeisjes jurken zijn gefixt voor jullie. Het is echt bijna, over een week," glimlacht Marleen enthousiast. Ik geef ze wat drinken en ik zie een babyflesje in m'n kast staan, ik slik kort en doe hem weer dicht. "Lieverd gaat het?" Vraagt jody bezorgd en wrijft over m'n arm. Ik kijk op en knik. "Skye, je liegt," zegt Marleen. "Ik zag der flesje staan. Dat is alles," zeg ik zacht en Jody pakt m'n hand vast. "Het is gewoon lastig, you know. Je baart een kind en je verwacht niet dat het de wereld verlaat, eerder dan jezelf," huil ik zacht en Jody staat op. Ze staat op en trekt me in een knuffel. "Hoe gaat Martijn hiermee om?" Vraagt ze en gaat door m'n haar. "Hij begint nu ene beetje meer van het leven te genieten, maar hij heeft dagen lang zich schuldig gevoeld en gehuild," zeg ik en Jody knikt. "Het is verschrikkelijk wat jullie is overkomen," zegt Nadia en ik haal m'n schouders op. "Hopelijk kunnen jullie nu goed focussen op de toekomst met jullie twee," zegt Marleen eerlijk en ik glimlach klein. "Ik hoop het," fluister ik en Jody knikt. "Jullie komen hier boven op," fluistert Jody en ik zucht zacht. Ik leg m'n hoofd op Jody haar schouder en de meiden knikken kort. "Ik kan niet wachten op jouw huwelijk Marleen," zeg ik blij en ze glimlacht. "Ik kan niet wachten om te trouwen met Menno," zegt ze enthousiast en ik kijk haar na. Het is zo leuk om haar enthousiast te zien en ik zie Jody reageren op een berichtje met een foto van Elio en Ward samen. Het laat me een beetje rot voelen to be honest. Maar een ding is zeker dat ze een geweldige mama is.

We gaan een film kijken met z'n allen. "Wanneer gaan we weer shoppen?" Vraagt Nadia en ik haal m'n schouders op. Ik glimlach kort en Jody pakt een hele hand vol met chips. Ik schud lachend m'n hoofd en Nadia grinnikt. "Jo, doe even normaal," mompelt ze en Jody schud der hoofd. Ik heb deze meiden wel gemist, ik hoop dat Martijn niet teveel van zich gaat vragen. "Meiden, vanavond eten met z'n allen," stelt Nadia voor. "Nee, ik ga met familie van ons beide," zeg ik zacht. "Wat fijn voor jullie. Geniet van dat etentje," zegt Jody en ik glimlach kort. "Belangrijk," zegt Nadia. We moeten beide echt weer op de weg komen, het waren heftige dagen voor ons beide.

Ik neem afscheid van alle meiden die met z'n drieën gaan uiteten. Ze geven me een knuffel en ik pak m'n sleutels om naar het restaurant te rijden. Ik glimlach klein en ik rij weg uit de garage. Ik app Martijn dat ik naar het restaurant van Adriano ga. Ik doe de radio aan en ik hoor Martijn z'n song. Ik glimlach en ik maak een filmpje. "And I'd walk a million miles just to see you smile, 'Til the day I die, Oh, I need you by my side," zing ik en stuur het filmpje door naar Martijn. Ik ga los op z'n liedje en ik kom uiteindelijk, na tien minuten rijden, bij Adriano aan.