Chasing A Masungit Man

Chapter 27

“Ayan tuloy di na sinasagot kainis!”
Napangisi  naman ako

“Wala akong kasalanan dyan” May halong pang-aasar na usal ko.

“Paepal ka kasi ate gurl” Humarap siya saakin.

“OMG! Shems totoo ba itong nakikita ko?” Kinurot at sinampal niya ang sarili napakunot naman ang noo ko anyare sa isang Ito?

“Owshii totoo nga si Lorraine Ska—” Di niya na natapos ang sasabihin niya dahil kaagad akong tumayo at tinakpan ang bibig niya. Buti na lang mabilis akong kumilos kung hindi dinumog na ako ng taong dito. May mga Ilang tumingin pero inalis din nila agad.

“Ajujujajahuhu” Sabi nito pero di ko maintindihan.

“Alisin mo na takip niyan sa bibig baka di na yan nakakahinga.” Natatawang usal ni Ven inalis ko ang kamay ko sa bibig niya.

“Whoa akala ko mamatay na ako.” Oa na Sabi nito nag inhale exhale muna siya.

“Pero teka lang ikaw ba talaga yan?  O lutang lang ako?” Lumapit siya saakin tapos tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa. Pati mukha ko hinawakan niya. Lumayo naman ako sa kanya.

“Are you crazy?” Kunot noong tanong ko sa kanya pero parang wala siyang narinig nakatingin lang siya saakin. Kitang-kita sa mata niya ang paghanga.

“Ikaw nga yan lods. Pwede pa pic. Ate papic nga kami.” Inabot niya ng phone kayo Ven tapos tumabi saakin ngumiti siya ng pagkalawak lawak. Wala akong nagawa kundi ang ngumiti ng ngiti.

Nag ok sign si Ven kaagad siyang nilapitan si Ven napasimangot naman siya pagkakita ng pic.

“Ay ano ba yan hindi nakasmile. Ulit” Lumapit ako tapos tiningnan yung picture nakangiti naman ako anong sinasabi niya?

“I'm smiling” Saad ko pa pero inilingan niya ako.

“Fake smile naman Eh. Yung totoo dapat.” Nakasimangot na asik nito natawa naman ako di ko alam kung paano niya nasabi na fake yung smile ko.

“Yan dapat ganyan tara dali picture tayo.” Tumabi ulit siya saakin tapos ngumiti nang malawak ngumiti din ako this time genuine smile. Nag-ok na si Ven excited na lumapit yung babae.

“Ganyan mare.ang ganda mo talaga lalo na pala sa personal.” Manghang saad nito nahihiyang ngumiti ako sa kanya.

“Thanks. Anyways Your voice is familiar.”  I said her voice is familiar to me I think I heard it somewhere.

“Ha?Siyempre narinig mo ako kanina.” Naguguluhang tanong nito.

“No, I think I heard your voice somewhere.” Inisip ko kung saan ko nga ba narinig yung boses niya.

“Ahh hayaan mo na yun kasi madaldal daw ako kaya kung saan-saan nakakarating ang boses ko.” Pilit ko pa ring inaaalala kung saan ko  saan ko narinig yung boses niya nang biglang may eksenang pumasok sa isip ko.

“Asus ang daming arte!  Ako nga Penille na name hindi pa rin pinipili hindi lang ikaw ang may problema sa mundo!!”