អំណាចម៉ាហ្វៀល😈🔞[ចប់]

អូននឹងនៅក្បែរបង!!

<បិទមាត់ឯងភ្លាម ប្រយ័ត្នខានសីុបាយយើងមិនធានាទេ>ជុងហ្គុក តបទៅវិញទៅនឹកខឹងនឹងជំនឹតខ្លួនដែលមកនិយាយឡកឡឺយអោយខ្លួនបែបនេះ  មុននឹងចុចបិទសង្ងំដេកវិញព្រោះពេលនេះអស់កំម្លាំងណាស់មិនបាននៅថាស្តីអោយទេ។

«លេងតិចតួចមិនបានចាហ្វាយអញ..»ហ្វីល សម្លឹងទៅទូរស័ព្ទដែលចាហ្វាយបិទមិញនេះលេងតិចសោះប្រញាប់តែខឹង។

@ពេលល្ងាច...

ម៉ោង5ទៅហើយជុងហ្គុកនៅមិនទាន់ភ្ញាក់ទៀតមើលទៅដូចអស់កំម្លាំងហើយមើលទៅណាមួយប្រហែលជាថ្នាំមិនទាន់ជ្រាបអស់ទើបមិនទាន់ភ្ញាក់បែបនេះ។

ក្រាក!!!

<លោកប្តី>ថេហ្យុង ដើរចូលមកជិតរាងក្រាស់ទើបអោនមុខទៅមើលអ្នកដែលកំពុងដេកមិនដឹងខ្វល់អីនោះបែបនេះកាន់តែសង្ហារបន្ថែមទៀតហើយ។

<ខ្សឺត*ក្រោកឡើង>ខ្នាញ់នឹងមុខនាយពេកទើបអោនទៅថើបមាត់នាយបន្តិចនិយាយខ្សឹមៗក្បែត្រចៀករបស់គេ។

<អឹម..>

<អាយ..ជុង!!>រាងតូចត្រូវអស់ចំហរត្រូវនាយទាញទម្លាក់មកពីលើខ្លួនបែបនេះ គេកំពុងដេកមករំខានផងហេស។

<ដាក់អូនចុះ នេះមានកំម្លាំងវិញហើយហេស>សួរទៅនាយក្រាស់ឃើញថាលើកទាញគេដូចជាមិនធ្ងន់អ្វីសោះបានន័យថាមានកំម្លាំងវិញហើយ។

<មានកំម្លាំងហើយ សូមអុកអូនពីរបីទឹកមក>ចាប់ក្រលាសើរាងតូចមកដេកក្រោមទ្រូងនាយវិញដោយគេទ្រោបពីលើជាប់។

<ឆ្កួត..អត់ទេមើលចុះអូនត្រូវធ្វើអីអោយបងញាំុ>ខំប្រឹងច្រានទ្រូងនាយតែគេមិនកម្រើកងើបចេញនោះទេមានតែអោនមកឈ្មួលឈ្មុលកញ្ចឹងកររាងតូចទៅវិញទៅមក។

<អា៎..ជុង!!ហិហិ>សើចនឹងរាងក្រាស់ដែលគិតតែពីបឺតថើបកញ្ចឹងករគេធ្វើអោយរសើបរមួលពេញពូកតែម្តង។

ជីបជុប*

<អឹម..អាស>សម្លេងសើចបែជាថ្ងូររហឹសទៅវិញបន្ទាប់ពីត្រូវជុងហ្គុកបំបោលអង្អែលផ្តោះផ្តងទឹកមាត់អោយគ្នាទៅវិញទៅមកទាំមិនជិនណាយសោះ ទើបយាត់ការរឿងលើគ្រែជាមួយគ្នាដោយមិនបានចុះទៅខាងក្រោមឡើយបែជាមកផ្តល់ទៅក្តីសុខអោយទៅវិញ។