20.Bölüm

80 3 1
                                    


Ahu Avcı

Yağmurun şiddetle cama vuruyordu,gündüz olmasına rağmen kararan hava etrafı da karartmışdı.Cam açıktı ve içeriyi muhteşem bir toprak kokusu dolduruyordu.Karan evde değildi,Zeynep de uyuyordu.Evi karışdırdığımda bulduğum bir kitap ellerimin arasında gözlerim ise satırlarda idi.

Hava soğumaya başlayınca yataktan kalkıp pencereye yürüdüm.O esnada odanın karşısında, ağacın arkasında kapüşonlu biri gördüm,ben ona baktığımda sırıtarak elini salladı.Pencereyi hemen kapattım,odadan koşarak çıkıp Zeynep'in odasına girdiğimde uyuduğunu gördüm.Pencerelerin üzerindeki kilitleri indirip kilitledim,kapıdan anahtarı alıp dışarıdan kilitleyerek alttan attım.Karanın bir şey olunca aramam için bıraktığı telefon salondaydı,koşarak aşağıya inip telefonu aldım.Gözlerimi dışarıdan ayırmaz ken Karanın numarasını tuşladım,açmadı.Yiğiti arayıp o da açmayınca ufak bir küfür savurup koşarak yukarı çıktım.Ama boynumda hissettiğim soğukluk çıkmama engel olmuştu.

"Selam küçük kız,birine mi haber verecek din?"

"Sen kimsin?"

"Söylersem olmaz,geç şuraya."

Arkamdan itip koltuğa düşürdü,yüzüne baktığımda genç bir adam olduğunu gördüm.

"Sen kimsin dedim."

"Ölüm meleğin pardon senin bir tane ölüm meleğin vardı."

Dişlerimi sıkmış bir şekilde ona bakıyordum o ise sırıtıyor du.

"Küçük kızımız sinirlenmiş mi."

"Bırak beni."

Hem sırıtıyor hem benimle konuşuyor hemde ellerimi tutuyordu.

"Bırakmayacağım."

Bir anda merdivenin başında Zeynep'i görünce gözlerimle gelmemesini işaret ettim,beni dinleyip duvarın arkasına geçti.Adama baktığımda arkamdaki biriyle konuşuyordu.

"Götürün kızı."

Arkadaki adam bağlı ellerimi tutup kaldırdı,önümdeki o adamda yanıma gelip kapıya sürüklediler.Arkamı dönüp Zeynep'in yaşlar gelen gözlerine baktım ve ağzımı oynatarak "Karan'ı ara"dedim.

Adamlar beni evin önündeki siyah bir arabaya bindirip gözümü birşeyle bağladılar.Film mi çekiyoruz?

Uzun bir süre arabayla gittik,sonunda arabanın durduğunu hissettim.Kapılar açıldı kapandı,yanımdaki kapı açıldı ve biri kolumdan kaldırıp dışarıya çıkardı.Yağmurdan dolayı hızla beni ilerletip bir yere getirdi,bir kapının açılma sesi geldi ve beni içeriye soktu.Gözümdeki şey çıkarılınca gözlerimi açıp kapatarak bulanık olan görüşümü açtım.

"Yürü."

Kolumdan itilin ce kendime geldim,beni sürükleyerek başka bir kapıyı açıp beni içeriye itti.

"Yavaş ol geri zekalı."

Beni hiçbir şekilde takmayıp kolumu bırakmaz ken bir sandalye çekip oraya itti,kalçamın acısıyla yüzümü buruşturup dudağımı ısırdım.Ayaklarımı sandalyenin iki bacağına bağlayıp arkasını dönerek çıktı.Gözlerimi etrafta gezdirdim;duvarın en üst yerinde bir pencereden gelen cılız ışık vardı,aynı duvarda bir tablo,tam yanımda çift kişilik bir yatak ve onun yanında komodin ile demir bir sandalye duruyordu.

Kafamı eğerek gözlerimi kapattım ve içimden şu cümleyi tekrarladım:

"N'olur bul beni Karan."

*******

Ne kadar burada durduğumu ve içimden aynı şeyi tekrar söylediğimi bilmiyordum ama kapının sesini duyunca kafamı kaldırdım.Gelen evdeki o adamdı.

"Rahat mısın tatlım?"

Önümde çökünce yüzüne tükürdüm.

"Şimdi daha rahatım tatlım."

Gözleri kapalıyken gülümsedi.

"Rahatsın yani?"

Koluyla yüzünü silip elindeki silahı bacağımda sürttü.

"Genç ve güzelsin..."

Nefesimi tuttum,silahı bacağım dan yukarı kaydırır ken bacağımı kaldırıp engelledim.

"Karanın seni evde tek bıraktığına inanamıyorum açıkçası.Kurtlar kapabilir."

Elini kaldırıp boynumdan aşağıya kaydırdı,bacaklarımı kaldırıp bacak arasına vurdum.Küçük bir inilti koydu ve sonra dışarıdaki birilerine bağırdı.

"Yapın şunu."

İçeriye bir kadın elinde iğne ile girdi bana yaklaşırken çırpınıyor dum ama bu fayda etmedi ve iğneyi koluma batırdım.Çok geçmeden gözlerim kapanmıştı.

*******

Kolumdaki sızı ile gözlerimi araladığımda yanımda aynı kadın duruyordu,gözlerimi açtığı mı görünce bana yaklaşıp elindeki iğneyi koluma yine batırdı gözlerimi kapatmadan önce ise karşımda Karan varmış gibi konuştum.

"Sana ihtiyacım var Karan."

*******

Ne yaptığımı bilmiyorum ama umarım bölümü beğenmişsinizdir.

Görüşürüz,kendinize iyi bakın.

Uyuşturucu |Tamamlandı|-Ölü Çocuklar Serisi-1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin