Uyuşturucu |Tamamlandı|

23.Bölüm

Medya: Zeynep

Ahu Avcı 

Yemyeşil bir yer,uçsuz bucaksız bir orman.Burası neresi bilmiyorum ama çok korkutucu olduğu kesin.

Ayağımı öne attığımda ayağımın çıplak olduğunu gördüm,üzerime baktığımda ise beyaz uzun bir elbise,bunlar neydi böyle?

Yürümeye başladım fakat ayağım çıplak olmasına rağmen hiç bir şey batmıyordu.Yürüdüm,yürüdüm,yürüdüm ama her yer aynıydı sanki buradan çıkmanın bir yolu yoktu.

Bir süre daha ilerlediğimde bir ağacın dibine çökmüş bir kız çocuğu gördüm,yanına ilerleyerek eğilip elimi omzuna koydum.Yüzünü kaldırdığında bunun kardeşim olduğunu gördüm,ölmüş kardeşim.

"Abla sonunda buldun beni."

Kollarını boynuma doladı ve ağlamaya başladı.

"Çok korktum,abim veya senin geleceğini biliyordum.İyi ki geldin."

Birden kardeşim kayboldu,etrafıma baktığımda ormanda olmadığımı gördüm,burası kardeşimin öldüğü yerdi.

"Abla yakalasa na beni.Hadi"

Kardeşim önümde gülerek koşuyordu.

"Abla hadi ama."

Kahkahaları havada uçuşurken benim küçüklüğümü arkada görüyorum,yakalamaya çalışıyorum onu.

"Yola çıkma Asel."

Ama o beni dinlemiyor,ben hızlıca onun arkasından koşarken hızla gelen bir araba ona çarpıyor.

Sıçrayarak gözlerimi araladığımda ilk gördüğüm o küçüklüğüm idi.

"Asel in nasıl öldüğünü gördün.Onu sen öldürdün,senin yüzünden öldü."

Ellerimi kulaklarım kapatarak dizlerimi kendime çektim.Duymak istemiyorum,duymak istemiyorum.

"Senin yüzünden öldü,senin yüzünden öldü."

İlk önce ellerim titremeye ve sonra her yerim titremeye başlıyor,sonra her zamanki o korkunç karanlık.

*******

Ne yaşadığımı bilmiyorum,neden o korkunç anıları gördüğümü,neden bunları yaşadığımı.Belki de deliriyorum.

Gözlerimi açtığımda etrafa baktım ve gözüme bana arkası dönük sigara içen Karan takıldı.Uyandığımı belirtmek için boğazımı temizledim,bana dönüp gözlerini gözlerime dikti.

"İyi misin?"

"Bana ne oluyor Karan."

Dudağını ısırarak kafasını başka tarafa çevirdi.Bana bir şeyler oluyordu bunu o da biliyordu ama bana söylemiyordu.

"Karan ne oluyor?Görmek istemeyeceğim anıları görüyorum ve küçüklüğüm gözlerimin önüne geliyor."

Oturduğu koltuktan kalkıp yatağın üzerine oturdu ve yüzümü avuçlarının arasına aldı.

"Sakin ol güzelim."

Ellini saçlarıma götürerek okşadı.

"İyisin-"

"Hayır iyi değilim,kötü şeyler oluyor ve bunu biliyorsun.Bana doğuları söyle Karan."

Kararsızlıkla yüzüme baktı ve sonra yutkundu.

"Doktor geldi,seni kaçırdıklarında sana yaptıkları iğnenin içinde..."

Dudaklarını yaladı ve gözlerini yumdu.

"Uyuşturucu varmış."

Ne?Bu olamaz değil mi?Bana uyuşturucu verdiler ve o yüzden bu haldeyim.

Ölecek miyim?

"Ölecek miyim?"

Dişlerin sıktı ve saçlarımda olan elini yüzüme geri getirdi.

"Ölmene izin vermeyeceğim."

"Ne yapabilirsin ki?"

Anlını alnıma yasladı.

"Ne olursa olsun senin de ölmene izin vermeyeceğim,seni iyileştireceğim."

*******

Uyuşturucu,binlerce hayatı karartan uyuşturucu.Belki de benimde ölümüme sebep olacak.

Karan,hayatıma girdiği anda kötü şeyler yaşadım fakat ne olduğunu anlamadığım şeyler yapıyor.Onu ilk gördüğümde duygusuz psikopatın teki olduğu düşünmüştüm ama aslında duyguları yüzünden böyleymiş ve şimdi de beni kurtaracağını söylüyor belki de kurtarır,umarım kurtarır.

Yanımda uyuyan Zeynep'e bir bakış atıp uyandırmamaya dikkat ederek yanından kalktım.Perdeyi açıp karanlık olan dışarıya baktım,ağaçlar bile gözükmüyordu.Koltuğa oturup bağdaş kurdum.

Acaba ölümüm nasıl olacaktı?Uyuşturucudan ölenler nasıl ölüyordu ki?Hep acısız ölmek istemiştim ama galiba acılı bir ölüm olacaktı.

Kafamı koltuğun kafasına yaslayıp gözlerimi kapattım,dudaklarımı yalayıp derin nefes aldım.Belki de iyileşirdim,belki de anılarımı düşünmezsem biraz da olsa iyi olabilirdi benim için.Bunları düşünmeyi bir kenara atıp koltuktan kalktım ve yatağa girdim,yorgunlukla gözlerimi sıkıca yumdum ve uyudum.

*********

Merhaba.

Kısa bir zaman oldu ama kendimi biraz da olsa toparladım ve galiba iyiyim.

Bölümü beğendiniz mi?

Kendinize iyi bakın.