Keyifli okumalar❤
"Sınavda stresten öldü diye Show habere çıkacağım ben kesin ya!"
Elimdeki kağıtları arabanın arka koltuğuna fırlatıp omzumla kulağım arasına sıkıştırdığım telefonumu boş kalan elimle destekledim.
"Bebeğim sakin ol," Umut'un şefkatli sesi beni hiç sakinleştirmemişti. "Her şeyi biliyorsun zaten, çok güzel geçecek sınavın ben eminim."
"Ben değilim." dedim oflayarak.
Bugün hayatımın dönüm noktası sayılabilecek günlerden birindeydik. Yıllardır gece gündüz çalıştığım üniversite sınavı sonunda gelip çatmıştı ve tahmin ettiğimden daha fazla streslenmiştim. Kendimi ne kadar sakinleştirmeye çalışırsam gerginliğim o kadar artıyordu.
"Derin bir nefes al önce."
Umut'un dediğini yapıp içimde tüm dünyaya yetecek kadar oksijen çektim.
"Sen aklına koyduğun her şeyi başarırsın çünkü senin inanılmaz bir gücün var ve sevgin de var!"
Komik sesiyle söylediği şey beni güldürürken dayanamayıp o da güldü. Bu adam her duruma uygun komik şakaları hafızasında nasıl biriktiriyordu merak ediyordum.
"Başarır mıyım gerçekten?" diye sordum. Sesim tereddütlüydü.
"Doktor kocası olmak istiyorum Deren, başarmak zorundasın..."
"Sende ekmeğinin peşindesin tabii."
"Öyleyim vallahi," dedi keyifle. "Ama her şey çocuklarımızın geleceği için. Oğlumuzun piyano kursuyla kızımızın bale kursu şimdiden garanti."
"Haklısın." dedim gülerek.
Vallahi ne yalan söyleyeyim, ileride çocuklarım istediği aktiviteleri yapabilsin diye bu kadar zahmete katlanıyordum...
"Motivasyon konuşması için teşekkür ederim hocam, sınavda herkesi eleyeceğime emin olabilirsiniz."
"Ne demek güzelim, her zaman."
Küçük bir duraksamadan sonra tekrar konuştu. "Şaka bir yana, olur da yapamazsan bunu kendine dert edip üzülme olur mu? Seneye tekrar girersin."
Dudak büktüm. Bunu biliyorum ama hırsım ve mükemmeliyetçi oluşum her şeyin önüne geçiyordu. Bir işi ya tamamiyle mükemmel yapacaktım ya da hiç yapmayacaktım. Ortası yoktu. Yaptığım işte ufacık bir pürüz olsa ve sonradan her şey düzelecek olsa bile hevesim kaçıyordu ve bunu kendime dert ediyordum. Bu huyum beni çoğu zaman zorlasa da vazgeçemiyordum.
O görmese de başımı sallayarak "Tamam." dedim. "Sınavdan sonra görüşürüz."
"Görüşürüz bebeğim, başarılar."
"Teşekkür ederim."
Telefonu kulağımdan çekip kapattığımda babam, İnci abla ve Elçin evden çıktılar. Babam, aynı yerde sınava gireceğimiz için Barkın ve beni bırakacaktı. Giderken onlara uğrayıp onu da alacaktık.
"Hazır mısın birtanem?"
Babama başımı sallayıp "Hazırım." dediğimde İnci abla baş ve işaret parmağı arasında tuttuğu şeyi bana doğru uzattı. "Aç bakalım ağzını."
"O ne?" diye sordum kaşlarımı çatarak.
"Okunmuş şeker."
Bir şey dememe kalmadan şekeri ağzıma tıktığında gülerek göz devirdim. "İnci abla sen modern bir kadınsın, şeker falan ne alaka?"
