Bu bölüme binden aşağı yorum gelirse sizi dava ederim.
Keyifli okumalar❤ :)))
"Hâlâ sinirlerim tepemde."
Elimdeki kartı aynalı komodine koyup bileğimdeki tokayla nemli saçlarımı gelişigüzel topladım.
"Artık sakin mi olsan?"
Sinir dolu bakışlarımı Umut'a çevirdiğimde dudaklarını birbirine bastırıp ellerini havaya kaldırdı. "Tersin pismiş bu arada, sinirlenince yavru bir kangal gibi hırçın oluyorsun."
Yatağın üzerine otururken ona göz devirmiştim.
Ettiğimiz kavga kadın ve kocasının otelden çıkış yapmasıyla son bulmuştu. Olay tamamiyle yanlış anlaşılmaydı, bize verilen oda aslında o çifte verilecekti fakat sistemdeki yanlışlık dolayısıyla bize denk gelmişti. Adamın bizim odanın kartına sahip olması da bu yüzdendi. Kart hem onlara, hem de bize verilmişti. İşler bir hâyli karışıktı ama sonuç olarak çözülmüştü. Kadın da gitmeden önce benden özür dilemişti. Yani, biraz hırpalandığı için dilemek zorunda kalmıştı.
"Ben duşa giriyorum."
Umut'a başımı sallayıp komodinin üzerindeki telefonumu alarak yatağa tekrar uzandım. Günün yorgunluğunu şimdi daha net hissediyordum. Kızlarla Whatsapp'ta durumun dedikodusunu yaparken kapanan gözlerim banyonun kapısının açılma sesiyle aralanmıştı. Umut'un elindeki havluyla saçını kurulayan görüntüsü görüş açıma girdi. Altında siyah şortu vardı ama üzerinde bir şey yoktu. Telefonumu komodinin üzerine koyarak derin bir nefes aldım.
"Tişört giy artık Allah için," dedim göz devirerek. Can sağlığım için bunu yapması gerekiyordu.
Havluyu koltuğun üzerine bırakıp yanıma geldi. "Ama çok sıcak."
"Bana da çok sıcak, ben tişörtümü çıkarıyor muyum?"
"Çıkarabilirsin bebeğim." dedi sırıtarak. "Hoşuma gider."
Göz devirip yana doğru kaydığımda yanıma uzandı ve kafasını göğüsüme yaslayıp boynumu öptü. "Sakinleştin mi?"
Başımı onaylarcasına sallarken elimi nemli saçlarında gezdiriyordum. Çeneme vuran nefesi uykumu daha da getirmişti.
"Bu gece tercihler açıklanacak."
Mırıldanarak konuşmasıyla kalbimin hızlandığını hissettim. O söyleyene kadar aklımdan tamamen çıkmıştı ve zar zor zapt ettiğim stresim tekrar gün yüzüne çıkmıştı. Puanım beklediğimden çok daha iyiydi, tercihlerimi ona göre yapmıştım. İstediğim üniversiteye yerleşeceğimden neredeyse emin gibiydim ama yine de gerginliğimi atamıyordum.
"Hıhım," dedim gülerek. "Doktor kocası olmaya hazır mısın?"
Güldü. "Çok hazırım."
Komodinin üzerine bıraktığım telefonum çalmaya başladığında ekrana bakmasam da kimin aradığını tahmin edebiliyordum. Umut, elini geriye doğru atıp telefonumu aldı ve bana uzattı. "Babanın psişik güçleri var, buna eminim."
Aramayı yanıtlamadan önce Umut'tan uzaklaşmaya çalıştım fakat buna izin vermediği gibi belimdeki kollarını iyice sıkılaştırmış ve yüzünü boynuma saklamıştı. Pes edip telefonu açtım ve kulağıma koydum.
"Efendim babacığım?"
"Güzel kızım ne yapıyorsunuz?"
"İyiyiz, sahilden geldik şimdi. Dinleniyoruz. Siz ne yapıyorsunuz?"
