-
-
"ပံုရိပ္ေရာ?"
အငွါးကားေပၚေရာက္ေတာ့ ကိုေက်ာ္စြာက ပံုရိပ္အား
သတိတရေမးလာသည္။ သြန္းအုပ္ႏွင့္ကိစၥကို မေက်နပ္ဘဲ တစ္ဖက္သက္စိတ္ေကာက္ေနသည့္ ကဗ်ာဦးကေတာ့ မင္းခကိုစကားမေျပာ။
"အရိပ္က ေနမေကာင္းျပန္ဘူးတဲ့။ အကိုတို႔ကို အိ္မ္လိုက္ပို႔ၿပီးရင္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ သတင္းသြားေမးမလို႔"
ကိုေက်ာ္စြာက သက္ျပင္းသဲ့သဲ့ခ်ရင္း....
"အငယ္မေတာ့ နားခ်င္ရင္ ေနက်န္ခဲ့လိမ့္မယ္။ ပစၥည္းေတြဝင္ထားၿပီးရင္ အကိုပါလိုက္ခဲ့မယ္ေလ"
"ဟုတ္ အကို"
"ဟင့္အင္းး အဲ့အိမ္မွာ ဟိုတစ္ေယာက္႐ွိတယ္ေလ။
ငါကေတာ့ ေနမက်န္ခဲ့ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုႀကီးတို႔ေနာက္ လိုက္မွာေပါ့။ ပံုရိပ္ကိုလည္း မေတြ႔တာၾကာၿပီဆိုေတာ့ သူ႔အေျခအေနကို အကဲခတ္ရဦးမယ္"
"သေဘာ"
-----------------------
"အဟြတ္! အဟြတ္!"
"ေသေတာ့မွာလား"
"....."
"မင္းရဲ႕ မူယာမာယာေတြကို ငါ့ေ႐ွ႕မွာ မသံုးလည္းရတယ္။ ေ-ာက္ပိုေတြလုပ္ျပေနလို႔ သနားလာမယ့္အထဲမွာ ငါမပါဘူး"
ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးက မလႈပ္႐ွားခ်င္ေလာက္ေအာင္ ႏံုးေခြ႔ေနသည္။ ေခါင္းထဲမွာလည္း တရိပ္ရိပ္ျဖင့္ မူးေဝေနတာက ပိုပိုၿပီးဆိုးလာေန၏။ ထင္ခ်င္သလိုထင္ၿပီး ေျပာခ်င္ရာေျပာေနသည့္ သြန္းအုပ္၏စကားမ်ားအား ပံုရိပ္
ခြန္းတံု႔ျပန္မေနႏိုင္။
"အဟြတ္! အဟြတ္!"
စကားေျပာဖို႔ၾကံလိုက္တိုင္း ပံုရိပ္ဆီက ေခ်ာင္းဆိုးသံက ေပၚလာသည္။ မ်က္ႏွာေတြ နီရဲေနတဲ့အထိ အဆက္မျပတ္မို႔
သြန္းအုပ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္၍ပင္ ေသခ်ာအကဲခတ္မိ၏။
ေဘးကေန ၾကည့္ေနရတာေတာင္ ပံုရိပ္အစား
ေမာပန္းလာသည္။ သူဝင္လာကတည္းကေန အခုထိ
ပံုရိပ္က ထ၍ပင္မထိုင္ေသး။ ဆိုဖာခံုေပၚေခြလွဲရင္း မ်က္လံုးမ်ားကိုလည္း ေမွးစင္းထားသည္။
YOU ARE READING
အဝါရောင်အိပ်မက် (completed)
Romance(zawgyi & unicode) အိပ္မက္ေတြမွာ အေရာင္ေတြ႐ွိတတ္လား? ခင္ဗ်ားတို႔ျမင္မက္ေနက် အိပ္မက္ေတြဟာ အေရာင္အဆင္းမ႐ွိတာလည္း ျဖစ္နိူင္သလို ျဖဴျပာနီဝါေရာင္စံုတဲ့ အိပ္မက္ေတြလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္။ ထူးဆန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကိုေတာ့ အဝါေရာင္ေကာင္ေလးတစ...
အခန္း-၆၆
Start from the beginning
