"ဟုတ္ပါၿပီ အရိပ္ရာ။ ကိုယ္က ကေလးေလးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အကုန္ေျပာင္ေနေအာင္ စားခဲ့မယ္။ ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
မင္းခက စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေျပာေပးလိုက္ေတာ့မွ
ပံုရိပ္၏ မွာတမ္းေႁခြေနမႈက အနည္းငယ္ရပ္စဲသြားသည္။ သို႔ေသာ္ျငား အၿပီးသတ္ဖို႔က က်န္ေနေသးပံုရသည္။
"ေျသာ္..ကိုခ။ ေဆးေလးလည္းေသာက္လိုက္ဦးေနာ္။ ေန႔လည္က်ရင္ ဗိုက္ေလးၿပီး အိပ္ငိုက္ေနမွာစိုးလို႔"
"ကဲ..အရိပ္! ကိုယ္က ေဒါင္ေဒါင္ျမည္လြန္းလို႔ေတာင္
ခက္ေနတာ။ အိပ္ေရးလည္းဝလို႔ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ မအိပ္ငိုက္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုခ်ည္း စိတ္ပူမေနနဲ႔။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္ဦး။ ေတာ္ၾကာ အိပ္ရာထဲျပန္ေခြေနရဦးမယ္။ လူက အခုမွ ေနေကာင္းကာစကို။ ခုလိုေတြမလုပ္ပါနဲ႔ ေျပာလည္းမရဘူး။"
"ကိုခကို လိုက္မပို႔ရတာ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေလာက္
ၾကာေနၿပီကို"
"ကိုယ္က အရိပ္လိုက္ပို႔မွ ေက်ာင္းကိုေရာက္မယ့္ ကေလးမဟုတ္ဘူးေလ။"
"••••"
ေျပာၿပီးမွ ပံုရိပ္က စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွန္းသိေတာ့
မင္းခ သက္ျပင္းတစ္ပ်ခ်မိၿပီး ပံုရိပ္ပုခံုးေလးအား ခပ္ဖြဖြပုတ္လိုက္သည္။
"ကိုယ္က အရိပ္ေနမေကာင္းထပ္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ေျပာတာပါ။ အရိပ္ကို အိမ္ကကား လာေခၚမွာမလား။ ကိုယ္ေက်ာင္းထဲ ဝင္ေတာ့မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
-
ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ ျမင္ေနရသည့္ လူႏွစ္ေယာက္ကို
စိတ္႐ွိလက္႐ွိ အမႈန္႔ႀကိတ္ပစ္ခ်င္စိတ္မ်ား သြန္းအုပ္ထံ၌ တဖြားဖြားေပၚလာေနသည္။ ေဒါသထြက္တာေရာ၊ ဝမ္းနည္းတာေရာေပါင္းၿပီး မ်က္ရည္မ်ားလည္း အိုင္လာ၏။
အရင္ရက္ေတြက မင္းခတစ္ေယာက္တည္း
ေက်ာင္းလာတာကိုသာ ျမင္ခဲ့ရတာမို႔ ပံုရိပ္ပါ
ကေလာမွာ႐ွိေနတာကိုမသိခဲ့။ သူမ႐ွိသည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း အေတာ္ေလးရင္းႏွီးသြားပံုရသည္။
ပံုရိပ္က အရင္ကထက္ အမ်ားႀကီးပို၍ ၾကည့္ေကာင္းလာတာကိုေတာ့ ၾကည့္မရသည့္ၾကားက အသိအမွတ္ျပဳေပးလိုက္ရသည္။ အရင္တုန္းကထက္လည္း မင္းခအနား ပိုကပ္လာသည္။ မင္းခကလည္း တစ္ေယာက္တည္း႐ွိလ်ွင္ မ်က္နွာထားက မႈန္သုန္တင္းမာေနတတ္ေသာ္ျငား ပံုရိပ္ႏွင့္တြဲ႐ွိေနခ်ိန္က်ေတာ့ အျပံဳးပန္းမ်ားက
ေဖာေဖာသီသီ ပြင့္အာေန၏။
YOU ARE READING
အဝါရောင်အိပ်မက် (completed)
Romance(zawgyi & unicode) အိပ္မက္ေတြမွာ အေရာင္ေတြ႐ွိတတ္လား? ခင္ဗ်ားတို႔ျမင္မက္ေနက် အိပ္မက္ေတြဟာ အေရာင္အဆင္းမ႐ွိတာလည္း ျဖစ္နိူင္သလို ျဖဴျပာနီဝါေရာင္စံုတဲ့ အိပ္မက္ေတြလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္။ ထူးဆန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အိပ္မက္ေတြကိုေတာ့ အဝါေရာင္ေကာင္ေလးတစ...
အခန္း-၃၉
Start from the beginning
