[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ] Justified and Underlined

(37) Thirty-Seven

ALEXIS

I woke up feeling like a total shit. Wala na ang shirt ko at nasa lapag na iyon, tanging boxer shorts ko nalang ang suot ko at mukhang sumuka rin ako sa sahig.

So, I did the right thing. At iyon ay ang maglinis. Kahit nahihilo ako dahil sa hangover ay tinapos ko pa rin ang mga dapat kong gawin. Fuck. My head is the real big deal here. Ang saki-sakit ng ulo ko. Ang problema lang kasi, kapag lasinggero ka pero napaka-arte mo rin at ayaw mo ng marumi.

Yeah. That's me. Ayoko ng dumi so I have to suffer, really, really bad.

Pabagsak akong umupo sa sofa matapos kong i-shoot sa basurahan ang last na bote ng alak. I'm still on my boxer shorts, at kailangan ko na ring maligo. Hindi ko alam kung anong oras na pero gusto kong makita si Nora.

Saka nangako akong babalik ako ngayon. At sa loob ng apat na taon, kahit kailan ay hindi ako pumalya na puntahan siya.

Napa-hilot ako sa sentido ko. Masakit talaga ang ulo ko at nasusuka na naman ako. Pero hindi ko naman maipapangako na hindi na ako iinom kasi alam ko, bukas o sa makalawa, iinom na naman ako.

Hindi ko alam kung kaya ko pang baguhin ang ginagawa ko, but I guess I can't change it anymore. Sa alak ko lang binubuhos ang lungkot ko. I know. I guess I'm really fucked up.

I groaned. "You see this Nora? This is the reason why you need to come back already."

"She won't."

What?

Napadilat ako at kunot ang noong napalinga sa--

Natigilan ako nang makita ko siya. "Aileen?"

What the fuck?

Isinara niya ang pinto at may dala-dala siyang supot. "You need to eat, uminom ka yata na walang laman ang tiya--"

"Get out!" singhal ko. "Gaano ba ka-kapal ang mukha mo at panay pa ang punta mo rito?!"

Hindi niya ako pinansin. Dumiretso siya sa hapag-kainan at inayos doon ang mga pagkain na laman ng bitbit niya.

Seriously?

Asar na tumayo ako at agad na nilapitan siya. Hinablot ko ang braso niya at sapilitang pinaharap ko siya sa akin. "What the hell is wrong with you? Are you fucking dumb? Stop doing this. Mahal ko ang kapatid mo, alam mo 'yan!"

"She won't be coming back!" asik niya sa akin. "I am here, Alexis! Ano pa bang gusto mo?"

Fuck. This.

Ako ang nahihiya para sa kaniya. Holy crap.

"I never asked you to be with me!" Pabalbag na binitiwan ko siya. "And who the fuck cares if she won't come back? I AM WILLING TO WAIT," madiing sambit ko sa pagmumukha niya.

I'm tired of this woman's bullshit. Dumadagdag siya sa problema ko! At mas lalong sumasakit ang ulo ko sa kunsumisyon. Fucking hell, kailan ba ako magkakaroon ng pahinga o katahimikan manlang?

"I'm telling you..." anas niya. "Hindi na siya babalik."

"Babalik siya, Aileen."

"Yes? So, what?" Mahina siyang natawa. "Let's just hope na may anak na tayo kapag nangyari 'yon."

What?

Salubong ang kilay ko nang pagkatitigan ko siya. Ngayon ko lang napansin. She's wearing my damn fucking shirt. And she's grinning at me like a bitch. Well, she's really a bitch but the way she's smiling at me; it's so fucking unnerving.

"Have you already forgotten?" naiiling na tanong niya. "You fucked me last night."

"What?!" singhal ko sa kaniya.