Wrapped by the Cold Memories

XIII. Forgotten

Maaga akong umuwi sa araw na yun. Sobrang dami kong iniisip na plano na hindi ko na napansin na inabot ako ng ala una ng madaling araw na nakahiga sa kama. My mind was full of different probelms and plans. Gusto kong magpakalayo pero hindi ko alam kung saan ako pupunta.

My mind then wandered to the thought of disappointing my mother again. Nakikinita ko na ang magiging reaction nya pag nalamang hanggang ngayon ay baliw na baliw pa rin tong puso ko sa taong dahilan ng pagkamatay ng papa ko.
My heart aches at the thought of seeing her hurt again. And I don't wanna see her that way again.

Nang mga oras na yun ay doon na ako dinalaw ng antok. Nagising nalang ako na may tumatawag sa telepono.
Nakapikit kong ginapang ang kamay ko sa palibot ng kama hanggang sa mahawakan ang cellphone. Without bothering who it was, I swiped the answer button and put the speaker on my right ear. My eyes was still shut when I heard my cousin's voice.

"Wake up sleepy head. Tita wants you to go to Cavite and meet her client today. Nagkaroon ng conflict sa schedule nya kaya kinakailangan mong pumunta on her behalf. "

"A'right, what time is their meeting at saan ang kita?"

I stood up and went to my closet to pick an attire. I just picked a biege fitted dress and stilleto before heading out for bathroom.

Ricky told me the adress before I ended the call.

Let's get fucking busy Calistancia. Wala ng mas mainam na makakatulong sayo kundi ang maging busy, habang wala ka pang naiisip na pupuntahan.

It's still 8:45 and the meeting is at 1. Still have plenty of time. Habang nagbababad ako ng aking katawan sa bath tub ay may pumasok na ideya sa aking utak.

Cavite is also a nice place for winding up. Agad akong tumayo at mabilis na tinapos ang pagliligo. I packed 4 formal dresses and 3 summer dresses. I added formal clothes at pati narin pangbahay na mga damit.

Yes. I'm going to a vacation. But it's a long vacation. Mamaya na ako magpapaalam kay mama pagkadating ko ng Cavite para wala na syang masabi pa.

Matapos kong mag-impake ay kinuha ko naman ang card ko para magwithdraw ng cash. I don't want to bring my cards. Gusto kong mamuhay ng payapa. Na gaya ng mga normal na tao. Hindi ko alam kung kakayanin ko pero sapat na naman siguro ang 100, 000 na cash.

Matapos kong magwithdraw ng ganon kalaki na halaga ng pera ay tiningnan ko ang oras habang nagmamaneho pauwi. I still have a lot of time. I speed up my car when thought of visiting Ricky came to my mind. Matagal na rin ng muli akong umapak sa kompanya ni Daddy.

I didn’t have the courage to do so. It reminds me of him too much. Pagkaapak ko sa unang palapag ng building ay agad na dumako sa akin ang tingin ng mga empleyado. No one dared to whisper or gossip anything but I can feel that they’re just trying not to, knowing who I am.

Dire-diretso ang lakad ko papunta sa elevator at pinindot ang button papuntang floor kung saan naroon ang opisina ni Ricky. Don ko lamang napansin na kanina ko pa pala pinipigilang huminga. It took almost a minute bago ako nakarating sa tamang palapag.

Tulad ng kanina, ramdam ko din ang mga titig ng mga tao. Ipinagwalang bahala ko nalang ito at tuloy-tuloy na dumiretso sa pintuan ng dating opisina ni papa. Huminga ako ng malalim bago humarap sa nakaabang na sekretarya doon.

“Is Ricky inside?”

Magalang na sumagot ng “Yes, Ma’am” sa akin ang sekretarya.

“Ipapaalam ko pa po ba sa kanya o papasok na po kayo Ma’am?”

“It’s okay, papasok na ako, wala naman siguro syang kliyente ngayon diba?”

“Wala po Ma’am.”

Tumango naman ako at pumasok na sa opisina. I found my cousin sitting in his swivel chair while reading a piece of paper.

Sa pagbukas ng pintuan ay nakuha ko ang atensyon nya kaya naman agad nyang ibinaba ang papel at tumayo.