Jonah Complex [HSS #3, Completed]

Chapter 31

"Good morning po." Bati ni West kay Mama at Mimi.

Magiliw naman siyang pinuntahan ng mga magulang ko—lalo na ni Mama na para bang tuwang-tuwa siya. "Ang ganda mong bata. Sure ka bang gusto mo 'tong anak ko?"

Napasimangot ako. "Mama, ah."

Natawa si Mimi. "Binibiro ka lang ni Mama mo."

"Eh, kasi." Ngumuso ako. Nahihiya na nga ako kasi si West pa ang dumalaw dito at inaya akong lumabas. Ako dapat 'yon, eh. Ako ang nanliligaw, eh.

"Oo nga, bilib lang ako sa dugo nating magaganda."

Hindi ko alam kung anong ir-react ko sa sinabi ni Mama. Hyper niya, eh.

Kaagad nilang hinila papasok si West na tahimik lang naman din na sumunod. Nag-gather kami sa table kung saan naka-prep na yung breakfast.

Kahapon pa lang ay nagpaalam na ako kay Mama na nag-aya si West na lalabas kami. Okay lang naman sa kanya, tapos inasar-asar pa ako na mahaba ang hair. Nakakahiya na nakakatawa, eh. Pero mas nakakaloka talaga no'ng nag-out ako sa kanila.

"Ma, Mi," Napakamot ako sa ulo ko. Napalunok din ako ng ilang beses. Kulang na lang malagas daliri ko sa kaka-squeeze ko dahil hindi ko talaga alam kung paano magsasabi. "Ano..."

"'Nak, hinga ka muna," Pabirong sabi ni Mimi kaya natawa ako. Binatukan naman siya ni Mama na ikinangiwi niya.

"Umayos ka nga!"

"Maayos naman ako, ah."

"Ella Marie, ano na?" Tumingin sa akin si Mama, nakataas pa ang isang kilay kaya lalo akong natigilan. Jusko, paano ako magsasabi kung nagtataray kaagad siya?

"Mahal, ayusin mo muna kilay mo. Tinatakot mo yung bata." Natatawang sabi ni Mimi kaya nakurot nanan siya ngayon sa tagiliran. "Ang sakit, ang sakit! Sorry na."

"Mag-behave ka diyan."

Tumango naman si Mimi habang nakangiti. Cute talaga ng parents ko.

"Ella, mamaya ka ngumiti diyan kapag nasabi mo na kung anong sasabihin mo."

Napanguso naman ako sa sinabi ni Mama at tumango. Huminga ako ng malalim pero lalo lang yata akong kinabahan. Nakakaloka naman! "Bale, ano po—"