Hidden Screet / Woosan

❇️-17-❇️

-Choi San-

Hayatta hep bir kukla olduğumu düşünmüştüm. Benim için sunulan yaşamı kendi istediğim şekilde yaşamak için değil de onların istediği şekilde yaşamak için vardım.

Kendi kararlarımı verebilirdim ama onların bana devam ettirmem için verdikleri yaşama uygun kararlar verebilirdim.

İstediğim gibi konuşabilirdim ama onların bana öğrettiği kelimelerle istediğimi söyleyebilirdim.

İstediğim gibi yürüyebilirdim ama onların bana gösterdiği yoldan istediğim gibi yürüyebilirdim.

Tamamen onların kuklası olarak doğmuştum.

Kimin mi?

Tabiki de babamın. Babam beni sırf kendi işlerini, kendi yaşamını, kendi soyunu devam ettirmem için doğurtmuştu. Onun gibi olmak için, onun gibi yaşayabilmek için, onun gibi öldürmek için...

Doğduğumdan bu yana onun bana sunduğu yolda yürümüştüm. Bana öğrettiği kelimelerle konuşmuştum ve bana gösterdikleri şekilde insanları öldürmüştüm.

Daha küçücük bir çocukken elime silah verilip birini öldürmeye zorlanırken öğrenmiştim hayatı ve amacımı. Tek amacım babamın sözde aileden aileye geçen işini devralmam için eğitilip yeri geldiğinde onun yerini almaktı. Onun bu isteği doğrultusunda yaşıyordum. Babam amacına ulaşmasına yardımcı olacaktım. Ama bu tamamen kendi kaçışım için olacaktı. Kendi yaşamım boyunca kimseyi öldürmek istemiyordum, kimsenin ölümüne neden olmak istemiyordum. İşte bunun için en zirveye çıkmalı ve bana bırakılan herşeyi yok etmeliydim. Benim amacım şu an buydu.

Kimseyi öldürmek zorunda olmadığım bir hayat yaşamak. Sakin ve sessiz.

Günden güne babamın istediği bir kukla haline gelirken beni ayakta tutan tek şey annemdi. Ama beni ayakta tuttuğu kadar ayakta duramamış ve kendisi yıkılmıştı. Hala ayakta durmak için mezarını ziyaret ederdim. Benden istediği tek bir şey vardı. Bu sözü kendime her seferinde hatırlatır ve başarmayı umut ederdim.

Onun tek isteği bu aileden aileye geçen krallık devrini sonlandırdıktan sonra güzel bir yaşamım işim ve ailem olması için okumamdı. Okumamı çok istiyordu. Hatta bunun için babamla anlaşma bile yapmıştım. Zaten okumama çok da karşı değildi.

Babamın şu an bana devrettiği ve bir süre sonra tamamen bana bırakacağı krallık tamamen iğrenç bir şeydi.

Para, ün ve şöhret.

En iyileri olmak için para, tanınmak için ün ve saygı duyulmak için şöhret lazımdı. Bizim ailede bunu başlatan kişi ise bunu uyuşturucu ile yapmıştı. Babamın büyükbabası kurmuştu bu krallığı ve bu zamana kadar da devam etmesi için her bir erkek çocuk doğmuş ve doğan erkek çocuk da itiraz dahi etmeden ona sunulan bu krallığı kabul etmişti.

Ben bu krallığı en başından beri kabul etmemiştim. Etmek istemiyordum. Ama tek yapabildiğim kabul etmekti.

Babamın beni defalarca kez annemin kafasına silah dayayarak tehdit ettiğini asla unutamazdım. Annemin beslemem için eve getirdiği kedimi kimseye acımamam gerektiğini söyleyerek bana öldürtmesini, gerektiği zamanlarda acıya katlanmam için üzerimde denediği türlü işkenceleri.

Ben 4. Nesil Choi Uyuşturucu Ticaretinin başına geçecek olan Choi San'dım.

Ve ayrıca bu uyuşturucu krallığını kökünden yıkacak olan kişiydim.

Orta okuldan sonra babamın düşmanları tarafından rahat bırakılmıyordum. Bir çok okul değiştirmiştim. Evden ders görmeye başladığımda ise özel öğretmenlerim tamamen tesadüf olduğu söylendiği cinayetlere kurban gidiliyordu. Son defasında gittiğim okulda ifşa olmuş ve artık babamın değil direkt benim düşmanlarım tarafından saldırıya uğramıştım. Her ne kadar ismimi değiştirerek okul kayıt olsam da yine de bulunuyordum.