"Ayie, ako na. Ano na lang flavor?"
"Yung bagong flavor. Caramel."
"Okay, sandali lang ako."
I smiled. Hindi naman ako mananalo kay Paeng eh. He always have another way to say things. Para syang si Nana. You can never win an argument over.
Napakabilis ni Paeng na nakabili. Halos wala pa syang 10 minutes.
"Ang bilis mo naman."
"Pogi daw kasi ako kaya pwede ako mauna."
"Haha. Funny. Joke ba yun?"
Paeng rolled his eyes. Nakarating din kami sa kanila. It was half an hour from the mall. The house is humble.
"Dito sa baba, dito ang bahay ng Tita. Sa taas naman yung samin."
I nodded. Hawak hawak ko pa rin ang cake.
"Halika na?"
Hindi ko alam kung bakit pero kinakabahan ako. What if his family won't like me?
"Tita! Tita!"
"Kuya!!!"
"Gina."
I saw a young lady, I think she's in high school.
"Ay!"
I smiled.
"Oh, Paeng, napaaga kayo. Akala ko ba ay tanghalian? Nagluluto pa kami."
"Tita. Si Aiesa po. Yie, si Tita Diana."
"Hello po."
"Naku hija, pasok ka, baka makita ka ng mga kapitbahay jan."
I smiled.
Pagkapasok ko sa bahay, agad na pinagpagan ng Tita ni Paeng yung upuan. Si Paeng naman nagderecho sa kusina para ilapag yung mga pinamili naming groceries.
"Upo ka muna Aiesa. Gina, kuhanin mo yung electric fan."
"Opo Tita."
"Tita, eto po pala. Binili ni Paeng."
"Salamat ha, pero sana hindi na kayo nagabala."
"Wala po yun."
Mukhang mabait ang Tita ni Paeng.
"Babalikan kita mamaya ha? Niluluto ko pa kasi ang tanghalian natin."
I smiled. Hindi naman kalakihan ang bahay kaya dinig na dinig ko yung paguusap nila sa may kusina.
"Paeng! Napakarami naman nito! Aba! Baka dito mo na inubos ang sweldo mo!"
"Tita, si Aiesa po ang namili nyan."
"Aba! Hindi ka na nahiya?! Ano na lang iisipin nya sa atin! Hala! Bayaran natin ito Paeng! Nakakahiya."
"Tita."
"Hindi. Bayaran natin ito."
Paeng came near me.
"Narinig mo?"
I nodded.
"We need to pay for the grocery."
"Paeng, iiyak ako kapag binayaran mo yun."
"Pero Ayie, nagagalit si Tita."
"Ako na ang bahala, pero wag mo bayaran. Iiyak talaga ako."
"Haiii. Kawawa naman ako. Ako yung naiipit."
I just hug him while we seat.
"Sorry, I just want to give them something. Wala akong masamang intensyon."
