8

17 2 0
                                    

•° Jennie °•

Its already 1 am. Nasa rooftop ako, deeply thinking about what I just saw an hour ago. May nakita kase akong binoculars somewhere habang naglilibot ako sa buong mall. I was waiting for her.

I got bored kaya napagtripan kong tumingin tingin sa paligid while using binoculars since I can't go out. Dahil may mga laser na nakalagay sa lahat ng entrance. Since I can't jump out of this floor, I have no choice but to stay.

That necklace was familiar. Thinking about it, makes my head aches. I shook my head para mawala ito sa isip ko. What am I even thinking? Paano ako nag-end up sa ganitong sitwasyon. Asaan ba sina Tita Chaelin?

Are they even trying to find me? Tumagal na ako dito for a week already. And I still can't find a way to do my task. Minsan iniisip ko na lang na challenge 'to saakin ng Principal namin.

Tapos may hidden camera somewhere, parang documentary ganon. Parang ito yung last project namin for ESP. Haha! For sure mataas ako dun, kase pinagtiyagaan ko siya for a week. Napakapatient ko talaga.

Narinig ko tumunog ang elevator, kaya napaupo ako sa pagkakahiga para tignan kung sino yun. Its her!!

"Anong ginagawa mo dito?" I asked. "Hindi ba dapat ako ang nagtatanong niyan sa'yo?" Hindi pa din niya ako tinitignan. Pangit ba ako?

Humiga siya sa kabilang dulo, may carpet doon. Kinuha ko yung isa kaya dito ako nakahiga sa kabilang dulo.

"Saan ka galing?" Pagsisimula ko. I twisted my body. Nakalagay ang aking ulo sa aking kamay at nakaharap ako sa kaniya. "Somewhere" nakalagay ang kaniyang kaliwang kamay sa kaniyang ulo at ang kanang kamay niya ay nilalaro ang necklace na kaniyang suot. Nakatingin siya sa kalangitan.

"What's that?" Tinuro ko iyon. Napatingin siya dito at ngumiti. "She gave this to me when we we're 16" she continued playing it. "That's cute of her" I said.

"She's was something" sabi nito at tila nawala ang ngiti sakaniyang labi. Tinigil niya ang paglalaro dito at nilingon ako. Binigyan niya ako ng masamang tingin.

"Oh! Galit ka na naman saakin! Ang ganda mo pala kapag nakangiti!" Sabi ko at mas lalong sumama ang tingin nito saakin. Napaupo ako.

"Ngumiti ka ganito oh!" Sigaw ko at nagmakeface. Nilagay ko ang parehong hinliliit ko sa gilid ng aking bibig at hinigit ito para magmukhang nakangiti pero pilit.

Naglabas sila ng maliit na tawa. Yung pigil. Napatigil ako sa tuwa. Ha! Napatawa ko siya! "Oh! Tumawa ka! Napatawa kita!? I can't believe it!" I shouted at nagtatalon sa tuwa.

"Matulog ka na!" Cold na sigaw nito at binato ako ng dalawang unan. "Goodnight! Lovely!" Sigaw ko. Hindi noya ako nilingon at umiling siyang sumakay sa elevator pababa.

•° Minzy °•

As I was roaming around the city, I saw this billboard. It's them! All this time?
I felt my heart shattered. I can't breathe.

Maybe thats why they don't come and see me anymore nor even try to find me.

Nanlabo ang aking mata dahil sa mga luha na pinipigilan kong pumatak. Naglakad lang ako ng diretso, hindi ko alam kung saan ako patungo. Nang bigla akong may mabangga.

☾︎ Timer ☽︎ JenLisa ❁ [COMPLETED]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora