Sicilya Mafyası

BÖLÜM 23 İSVEÇ GEZİSİ 1

Keyifli okumalar. 

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Küçük bir hatırlatma...

"Dün anlattığın anın... Yani bahsettiğin kolye, onu kime verecektin? Bir şeyler dediğini hatırlıyorum ama hikayenin orasında uyuya kalmışım."

"Sana verecektim." dedi Marcus dürüst olarak." Annemin kolyesini karım olman için sana verecektim."

"Şaka mı yapıyorsun yoksa ciddi misin?" diye sordu Rose şaşkınlıkla. Marcus'un bunu demesini kesinlikle beklemiyordu.

"Hangisinin doğru olmasını beklerdin?" diye mırıldandı Marcus, Rose'un yüzüne düşen saçlarını kulağının arkasına sıkıştırarak.

"Eğer onun yanına hiç gitmemiş olsaydım cevabım çok farklı olurdu." dedi Rose ayağa kalkarak." Ama artık olmaz. Bir sürü kişiyi soğukkanlılıkla öldüren biriyle evlenemem. Onunla bir ilişkiye başlayamam." 

"Tamam." Dedi Marcus. Rose'un böyle düşüneceğini biliyordu ama yine de doğruları söylemeyi seçmişti." Zaten bu düşüncem sen kaçırılmadan önce vardı. Orada öğrendiklerinden sonra bir daha  birlikte olamayacağımızı biliyordum." 

"Pekala o zaman." dedi Rose gergince. Ne diyeceğini bilmezce elini ensesine koydu." Ben uyuyayım artık. Geç oldu."

"İyi geceler Rose."

"Sen gidiyor musun? Yoksa kalacak mısın?" 

"Seni bir daha sen istemedikçe yalnız bırakmayacağımı söylemiştim."

"Anladım." dedi genç kadın sessizce." Sana da iyi geceler." 

Rose yavaş hareketlerle yatağına uzandı. Konuşmalarından sonra tüm uykusu kaçmıştı ve sabaha kadar da uyuyamayacağını biliyordu. Ayrıca korkuyordu. Her ne kadar her şey normalmiş gibi davranmaya çalışsada ne yaparsa yapsın aklına kaçırıldığı geliyordu. Orada yaşadıklarını bir daha yaşayamazdı. Bunu kaldıramayacağını biliyordu. Yan tarafına döndüğünde," O buraya gelemez değil mi?" diye sordu derin bir nefes alarak.

"Hayır Rose." dedi Marcus." Buraya gelemez. Sen bunları düşünme ve uyu. Yarın İsveç'i gezeceğiz, enerjik olmalısın."

"Dışarı çıkamayacağımı söylemiştin." dedi Rose ona doğru bakarak." Neden kararını değiştirdin?"

"Çünkü sen dışarı çıkmak istiyorsun." dedi Marcus ışığı kapatmadan hemen önce." Biz de gerekli tedbirleri alarak çıkacağız."

"Teşekkür ederim Mark."

Kapının sessizce açılmasıyla Rose, gözlerini kendisine yaklaşan hemşireye çevirdi." Serumunuzu kontrol etmeye geldim." dedi hemşire enerjik bir sesle." Biraz hızlandırıyorum... Tamamdır. İyi geceler Bayan Black. Size de iyi günler Bay De Porte."

Kadın odadan çıktıktan sonra Rose midesindeki bulanmayı geçirmek istercesine elini karnına koydu. Ağızına gelen acı tat birazdan kusacağının habercisi olsa da dayanabileceği kadar dayanacaktı. 

Birkaç dakika sonra bununla başa çıkamayacağını anladığında telaşla ayağa kalktı. Serumun asılı olduğu direğe tutunduğunda Marcus çoktan yanına gelmişti." Lavaboya mı gideceksin?" diye sordu genç adam, Rose'u tutarak. 

"Kusacağım." dedi Rose zorlukla. Ardından bir adım daha attığında dayanamayacak içindekileri boşalttı. Marcus, genç kadının saçlarını arkasına attı, onu rahatlatmak istercesine sırtını okşadı. Rose'un bacaklarındaki güç an ve an çekilirken Marcus, Rose'u yatağa oturttu." İyi misin?"