Sicilya Mafyası

BÖLÜM 12 MEKTUP

Keyifli okumalar. Yazım hatası varsa uyarabilirsiniz. 

Oy ve satır arası yorumları unutmayın. 

Sizi seviyorum.

Rose'dan...

Tereddütle kutunun kapağını kaldırdım. İçinden ne çıkacağı hakkında bir fikrim yoktu ve bu bile beni korkutmaya yetiyordu. İçinden çıkan iki zarf ve çakmakla şaşırsam da onları masaya koydum. Diğerinden daha büyük olan mektubu elime aldım. Açmakla açmamak arasında kalsam da zarfın yapıştırılmış yerini yavaşça söküp içindeki kağıdı elime aldım. Ama... Ama bu mektup İngilizce değildi ki. Onu bırakıp biraz daha küçük olan mektubu aldım. Onu da açtıktan sonra sessizce okumaya başladım.

Merhaba Rose,

Umarım hediyeni beğenmişsindir. Senin için İngilizce yazıyorum. Yani buradan yabancı olduğumu çıkarabilirsin. Gerçekleri öğrenmeni istiyorum. Eğer kutuyu hala Marcus'a vermediysen okumaya devam et.

Sence Marcus'un seni korumak için yanına alması mantıklı mı? Gözünü kırpmadan adam öldüren birinin sırf sen suçsuzsun diye seni yanında tutmak istemesi mantıklıysa şu an git ve bu kutuyu Marcus'a ver. Ama sen akıllı bir kadınsın. Eminim ne yapacağını biliyorsundur. Hala devam ediyorsun. Bu güzel. Biliyorum beni merak ediyorsun ama sana şimdilik adımı söylemeyeceğim. Merak etme yakın zamanda öğreneceksin.

Sana bir teklifim var. Ben senin borcunu ödeyeceğim ve sen eski, mutlu hayatına döneceksin. Bunun karşılığında ise senden Marcus'u kendine aşık etmeni istiyorum. Gözünün senden başka kimseye bakmamasını, sana tapmasını istiyorum.

Nedenini merak edebilirsin ama bunu da sana söylemeyeceğim. Şimdi uslu bir kız ol ve bu mektubu çakmakla yak. Diğer zarfı da saklamanı istiyorum. Onu kimsenin bulamayacağı bir yere koy.

Unutma sen beni görmesen de ben seni çok net görebiliyorum. Hatırlıyor musun? Yürüyüş yaptığın günü. Sesler duyup korkmuştun. Hadi bunu aydınlatalım.

Korkmana gerek yok. Bana güvenmelisin. Güvenmelisin ki seni oradan kurtarabileyim. Konuya dönecek olursam adamlarımın çıkardıkları ses yüzünden özür diliyorum. Amacım seni korkutmak değildi ama bilirsin bazen hatalar olur. Şimdi güzel bir uyku uyu. Tatlı rüyalar Rose.

*

Panikle ayağa kalktım. Kimliğimi öğrenmişlerdi, nerede yaşadığımı biliyorlardı hatta hem buraya hem de Sicilya'ya elini kolunu sallayarak girebiliyorlardı! Bacaklarım bedenimi taşıyamayacak kadar güçsüzleştiğinde yere çöktüm. Korku tüm benliğimi kaplamışken mantıklı  düşünemiyordum. 

Aklıma hiçbir çözüm yolu gelmiyordu.

Adamın yaptığı teklif kafamı karıştırıyordu. Buradan gidip gitmemek istediğimi ya da Marcus'un bana aşık olup olmamasını isteyip istemediğimi bilmiyordum. Hoş bunu nasıl yapacağım hakkında da bir fikrim yoktu. Lanet olsun ki hiçbir sorunun cevabını bilmiyordum.

Ani bir kararla ayağa kalktım. Odamdaki camın önüne geldim. Perdenin arkasına geçip sabah gördüğüm arabaya baktım. Tanrıya şükürler olsundu ki burada değildi. Camı sıkıca kapatıp kalın perdeyi üzerine çektim. Tüm odalara aynı işlemi yaptıktan sonra endişeyle yatağa yattım. 

Marcus'u aramak istiyordum. Onun sesini duyunca huzur buluyordum. Ama hem ona dediklerim hem de bilmiyorum... Ona daha fazla yük olmak da istemiyordum. Bunu kendim çözmeliydim belki de. İçimdeki huzursuz ses bu işe karışmamamı söylese de bu sefer onu dinlemeyecektim.