𝘿𝙖𝙣𝙙𝙚𝙡𝙞𝙤𝙣𝙨 ll 𝙔𝙖𝙣𝙜 𝙅𝙪𝙣𝙜𝙬𝙤𝙣 ✔️

𝘁𝗵𝗶𝗿𝘁𝗲𝗲𝗻

we're still outside.

“i thought you wouldn't come.” pambabasag ko sa katahimikan.

“it's heeseung's birthday, why would i not?” nag-angat siya ng tingin at mahinang tumawa.

“akala ko ayaw mo sa mga party. you're not a social butterfly, you're more like my stupid sister.”

“if she hears that, you're dead. heeseung's still my friend. ayokong sumama ang loob niya na hindi ako pupunta eh sa kabilang bahay lang ako nakatira.”

“he'll understand, you know.”

“aish, basta ginusto ko lang.” sabay irap. napangisi ako. “s-shall we get back? baka hinahanap na nila tayo.”

“ikaw tong takot na takot kanina gusto mo pa ding bumalik?” sabi ko.

nakamot niya nalang ang ulo. “hehe.”

tinitigan ko siyang mabuti. sa totoo lang ay nagdadalawang isip ako kung itatanong ko ang mga bagay na kanina pa ng umaga naglalaro sa isipan ko. kaso nag-aalangan ako dahil mukhang hindi siya kumportableng pag-usapan yun.

but... wala namang mawawala kung itatanong ko... if she doesn't want to answer it then so be it...

“sienna,”

“hmm?”

“mind if i ask you everything i'm confused about you?”

mukhang hindi niya inaasahan ang sinabi ko dahil halatang natigilan siya. “e-eh? what do you mean?”

nag-iwas ako ng tingin. “it all started when we went to mall together, when we watched a movie, then earlier this morning and this.” buong tapang kong sambit.

nakita ko ang paglunok niya. dahan-dahan ay namutla siya. parang biglang nagsisi akong sinabi ko pa ang mga yon pero bago ko pa bawiin yun ay huminga na siya ng malalim at nag-salita.

“i'll answer every one of it—”

“really?” nasabi ko bago ko pa mamalayan.

“but in one condition.” tinaas niya ang hintuturo. ako naman ay tumaas ang isang kilay. “sasagutin ko lang ang mga yon kapag dinala mo ako sa dandelion field na sinabi mo sakin noon.”

sumimangot ako at bumagsak ang parehong balikat. “can't you see it's night? and haven't you moved on from that already?”

“of course not! until now i'm still dreaming of the day you would bring me to that place.  i want us to go there together.” aniya na bahagya pang ngumuso.

i poked my inner cheer when i felt my cheeks heatened. so cute.

“the point here is it's late.”

“that's even better, hindi mainit.” she pleaded with such beautiful eyes.

“no, sienna. there might be wild animals in there such as snakes. hindi natin namamalayan natuklaw na pala tayo.”

“please? come on, i know you're very curious sa mga tanong mo sa utak mo at ako din, curious sa paborito mong lugar. i'm always dreaming of seeing a dandelion field at night, i saw something similar to that in pinterest and i thought that looks amazing.”

pinikit ko ang mata mata, para pakalmahin ang puso.

maling desisyon talagang magustuhan ang babaeng to.

“the road is dark.”

“i'll go get flashlights if you want.” sagot niya agad.

“we're the only two who's roaming the village, isn't that scary for you?”