𝘿𝙖𝙣𝙙𝙚𝙡𝙞𝙤𝙣𝙨 ll 𝙔𝙖𝙣𝙜 𝙅𝙪𝙣𝙜𝙬𝙤𝙣 ✔️

𝘁𝘄𝗲𝗹𝘃𝗲

“e-eh?” aniya na halatang nabigla.

halata ang pagtataka sa mukha niya habang nakatitig sakin. huli na nung mapagtanto ko kung ano ang natanong.

“sienna! buti nandito ka, may kasama na akong wasakin ang mundo ni heeseung.” para akong nakahinga ng maluwag nang marinig si kelly at hinila nalang basta si sienna paalis sa harap ko.

“kahit ikaw lang mag-isa, kelly, sirang-sira na talaga mundo ko.” si hee.

“pero mas madami mas maganda, diba?”

“utot mo.”

“woooow, heeseung, you look really ugly on that photo.”

“wahahaha!”

“e-excuse me? high school palang ako niyan at hindi pa uso ang glow up noon, no!”

why did i ask that? i'm sure she got shocked to my sudden question.

argh!

curiousity really kills the cat.

so what if i don't know anything about her? we just know each other for two months and in that two months we just meet each other two or three times a week. sigurado namang kapag nagtagal-tagal na ay magsisimula na siyang mag-open-up tungkol sa sarili niya.

geez, i'm embarassed. nadala ako ng emosyon. what the heck.

piniling ko ang ulo at naglakad paakyat sa kwarto pero natigilan din ako agad nang makaramdam ng titig. tinignan ko kung sino ang nagma-may-ari ng mga matang yon at nahuli ko si sienna na nakatingin sakin na may kakaibang emosyon sa mukha. tinging parang marami siyang gustong sabihin pero hindi niya magawa.

halata sa mukha niya ang lito, takot, lungkot at pagkabigla. somehow, nakikita ko na naman ang kaparehong emosyon na nakita ko sa kaniya noong nanonood kami ng movie.

kumurap siya at sa isang iglap ay bumalik ang kadalasang awra at itsura niya. maliit siyang ngumiti sakin bago mag-iwas ng tingin at makipag-usap sa dalawa.

sandali ko pa siyang pinagmasdan at tuluyan nang umakyat. agad na pumasok ako sa kwarto at pabagsak na humiga.

malalim akong bumuntong-hininga.

“sienna angeles. it feels like i know you but i don't really know you at all.”

.

.

.

nagising ako mula sa pagkakaidlip dahil sa isang malakas na katok. nang dumako ang tingin ko sa wall clock nagulat ako nang makitang alas-siyete na ng gabi.

what the hell?

“hoy, jungwon! gising na, señorito! kapag hindi ka lumabas palulunukin kita ng carrots!” boses ni sunoo ang narinig ko sa labas.

“i'll be ready in five!” sagot ko at agad na tumayo at dimiretsong banyo.

nang masigurong ayos na ang itsura ko ay lumabas na ako. pagkalabas na pagkalabas ko ay napasimangot na ako. bote ng alak, plastic cup at puro birthday hats ang nasa paligid. hindi na din maganda ang amoy at napakalakas ng sounds sa baba.

i bit my inner cheek to calm myself as best as i can when i saw how messy our house is. seven palang at sa tingin ko aabutin pa to ng madaling araw pero ganito na agad kagulo.

“my bro!” hindi na ako nagulat nang makaramdam ng mabigat na braso sa balikat ko. “thanks, man, for lending me your house tonight. i really love you, mwah!” nasiko ko agad si hee nang halikan niya ako sa pisngi.