Wanting to be just normal

17~ Nathan op vrije voet

"Danniella Rosely Valerie Benaú ga achter je broer aan" zegt de presidentsvrouw (mama?) boos. "Hij is mijn broer niet!" zeg ik terwijl ik opspring en de kamer uit loop. Ik ren naar buiten en probeer door het hek te komen maar word tegengehouden. "Laat me los jullie uit de kluit gewassen zonnebrilberen!" roep ik boos met mijn voeten om me heen trappend. De uit de kluit gewassen zonnebrilberen reageren niet en dragen me aan mijn armen naar binnen. Ze zetten me weer neer in de kamer waar ik lag toen ik mijn hoofd had gestoten en buiten bewust zijn was. De bewakers lopen de kamer uit en doen de deur dicht. Ik trek aan de deur, maar merk dat hij op slot zit.

Ik ga op het grote hemel bed in de kamer zitten en kijk de kamer door. "Holly crap" zeg ik zacht terwijl ik van het bed af spring, er is nog een andere deur in de kamer, drie zelfs. Ik loop naar de eerste deur en zie een enorme inloopkast.

Van wie zal deze kamer zijn?

Ik loop naar de tweede deur en zie een grote badkamer en dan ook echt groot. Ik loop naar de andere kant van de kamer en doe voorzichtig de laatste deur open. Holly crap, dit is de kamer van Matthew. Hoe ik dat weet? Hij staat tegen een boksbal aan te slaan, zonder handschoenen. Ik kijk de kamer door en zie dat zijn deur op een kier staat. Ik sluip de kamer in en sluip naar de deur. "Danny toch, dacht je dat ik de deur niet al open had horen gaan" zegt Matthew terwijl hij zich omdraait. Ik blijf verschrikt staan, maar ren dan naar de deur. Matthew is sneller bij de deur en doet hem dicht. Ik kijk hem boos aan en hij gooit me over zijn schouder. Hij zet me op het bed in de andere kamer weer neer. "Blijf nou op je eigen kamer" zegt hij tegen mij voordat hij weg loopt. Hoezo mijn eigen kamer? Mijn kamer is bij mijn tante, niet hier. Ik ga op het grote bed zitten en begin zachtjes te huilen.

"Danny wat is er?" vraagt iemand vanuit de deur opening. Ik kijk naar de deur en zie Nathan staan. "Nathan!" roep ik blij terwijl ik van het bed af spring. Ik loop naar hem toe terwijl ik mijn tranen af veeg. Hij geeft me een kus. "Laat haar onmiddellijk los jij zieke verrader" hoor ik Matthew boos zeggen. Nathan drukt me dichter tegen zich aan en ik hoor Matthew dichterbij komen. Hij trekt mij achter zich, bij Nathan weg. "Matthew laat me bij Nathan zijn" zeg ik. "Nee hij is een zieke verader" zegt hij boos en ik zie zijn spieren aanspannen. Matthew geeft Nathan een klap en hij valt bewusteloos. "Matthew" zeg ik boos en huilend. "Danny vertrouw me nou, hij heeft je gebruikt voor de organisatie waar hij bij werkt, je weet wel degene die je ontvoert hebben" zegt Matthew. "Zij hebben me niet ontvoert, dat hebben jullie gedaan!" zeg ik woedend. Ik loop naar Nathan toe en kniel bij hem neer. Ik word aan mijn kraag gepakt en naar het bed gedragen. Matthew zet me op het bed neer. "Hij heeft je godverdomme gebruikt" zegt Matthew boos.