Kemiklerim her sızladığında, ellerin arasında her kaybolduğumda; Örümcek biraz daha, daha fazla sarıyor o ağları bana ve bu sefer benim değil, senin tarafında.
🕷
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Koynunda büyüttüğün o yılan bir gün seni zehirleyebilirdi. Isırıp değil, aşık edip. Ya bu duygunun ihanetini sen bilmiyordun ya da o çok iyi bir sihirbazdı; sen bir yılana aşık olduysan, bu onun değil, senin suçundu; aldandığın onun gizli panzehiriydi ve hiçbir ilizyon bu kadar gerçek değildi.
Dudaklarımız hala birbirindeyken Arkan bunu fark edip yavaşça benden ayrıldı ve az öncekine göre çatık bir ifadeyle suratıma bakıp kafa salladı. "Bunu yapamayız."
"Ne?"
Yana doğru baktı. "Kucağımdan in."
"Neyden bahsediyorsun?" diyerek elimi çenesine götürdüğümde bileğimi sertçe tutup yüzüme baktı. "Bunu. Yapamayız."
Aynı şekilde kahvelerine baktığımda yutkundum. "Beniöpen sensin."
"Ve ayrılanda öyle."
"Neden yapamayız?" diye sorduğumda sinirleniyordum. "Engelleyen ne?"
Gözlerini birkaç saniye benden kaçırarak etrafa baktı. Neden yaptığını anlayamıyordum. Eli hala bileğimi tutarken, "Zihnime girme," dedi. "Arsil inan, oraya girersen bir daha sağ çıkamazsın."
Dudaklarım aralandığında tek kaşımı kaldırdım. "Belki de ölmek istiyorumdur."
Göğsümü acıttı. "Ben ölmeni istemiyorum."
Birkaç saniye yüzüne baktım. Bu sırada dışarıda yağmur yağmaya başladı. Cama çarpan damlalar bile içimdeki bu burukluğu yansıtırken kendi içimde ona nasıl esir olmayaydım?
"Peki," deyip kucağından inerek koltuğa oturduğumda, "Seni eve bırakayım," dedi.
Arabanın kapısını açıp, "Gerek yok," dedim ve dışarı çıktım. Arkamdan bağırdığını duysam da aldırmadım. Yağmur hızlanmaya başladı. Söylesene Akınay, bu yağmurlar benim kan ağlayışlarımın eseri mi yoksa senin damla dökmediğin günlerin intikam alışları için mi?
Islanan saçlarımıgözümünönünden çektiğimde Arkan, "Arsil," diye bağırarak bileğimden tuttu ve kendine döndürdü.
