Hadesia's Game

Chapter 32

Lorenzo POV

"Scott hindi ko kaya" sambit ko

"Kaya mo yan kuya at masaya akong sayong mga kamay akoy mamamatay" pagksambit niya nun ay nilagay niya sa aking kamay ang isang kutsilyo

"Scott please ako nalang, hindi ko kaya scott" umiiyak kong sambit

"Masaya akong naging kapatid kita kuya at pakisabi sa kanilang lahat na mahal na mahal ko sila" sambit niya at nilagay ang aking kamay na may kutsilyo sa kanyang leeg!

"Scott im sorry"

"AHHHHHHHHHHHHHH" sigaw ko at ginilitan ang kanyang leeg at hinintay muna na mawalan siya ng buhay bago ko taggalin ang kanyang ulo at pinakita ko sa guard

Para akong lasing na naglalakad papunta sa aming building!

Alrasher POV

"Ano masaya kanaaaaa" sigaw ko kay enzo habang hinahampas hampas ang kanyang dibdib

"Ash tama na" awat sa akin nila donelly

"Napakatigas ng puso mo,napaka selfish mo,ano sabihin mo masaya kana ba?ano?magpapahanda kaba?" Sambit ko

"Ash tama na please" sambit ni enzo sabay yakap sa akin

"Enzo huli na para diyan dahil wala na ang kapatid mo" pagkasabi ko noon ay nabigla silang lahat dahil ngayon lang nila nalaman maliban kay donelly at yung kambal

"Ash sorry" sambit niya

*Pak*

"Mababalik ba ng sorry mo si scott?hindi kaya wala kanang magagawa para ibsan ang sakit na aking nararamdaman" sambit ko sabay takbo hanggang makakaya ko

Dinala ako ng aking paa sa harap ng tree house at dun ko nilabas lahat ng aking sakit na nararamdaman!

Sigaw lang ako ng sigaw hanggang kaya ko hanggang napahiga nalang ako sa tabla nitong sahig

"Congratulations to all survivor hahaha bibigyan ko kayo ng three days rest then sa pang apat na araw magaganap ang big night bilang graduation sa inyong huling araw hahahaha"

Rinig kong sambit ni lady!
Nagtataka lang ako dahil sabi nun ni strawberry ay pagkatapos ng challenge, pero okay na siguro yun para makapagpahinga naman kami at ang aming mga mata!

Siguro sa big night mamamatay din kaming lahat dahil HA palang ang clue namin at wala pang naidagdag kahit isa!

Magkikita rin kami ni scott dun kaya hindi na ako matatakot na mamatay!

"Hintayin mo lang ako scott" sambit ko

Hindi manlang ako nakapag paalam sa kanya dahil iniwasan ko siya at kung maibabalik kolang ang oras ay gagawin ko ang lahat para lang makasama ko siya!
Ko

Hindi na ako naghapunan at dumiretso agad ako sa aming building at doon nakita ko ang bakanteng higaan ni scott

Lumapit ako dito at hinagod ang kanyang unan at bumabalik na naman ang sakit ng maamoy ko ang kanyang pabango

Napahagulhul ako habang yakap yakap ang kanyang unan!

Bakit ikaw pa?

Bakit?

Donelly POV

(1st day)

"Ash gumising kana oras na para kumain" sambit ko habang dahan dahan siyang niyuyugyug

"Hindi ako gutom done" sambit niya

"Ash wag ka namang ganyan dahil hindi lang ikaw ang nahihirapan" sambit ko

"Done please wag muna akong pilitin dahil wala talaga akong gana" seryoso niyang sambit kaya naman iniwan kona siyang nakahiga

"Saan na siya?" Tanong sa akin ni enzo

"Sorry enzo, eh ayaw talaga" sambit ko

"Pilitin mo siya done please" sambit niya sa akin

"Enzo wala na akong magagawa, kilala ko yang kaibigan ko at ayaw ko siyang pilitin pa baka magalit siya sa akin" sambit ko

"Pero done" angal niya

"Enzo ng mga nagdaang araw ba naisip mo yan? Naisip mo bang nahihirapan na si ash? Puro ikaw at scott ang laman ng isip niya, gusto lang niya kayong magkaayos pero anong ginawa mo kahapon" napayuko naman siya ng sambitin ko iyun

"Sensya na" sambit niya

"Sensya narin enzo pero nakikiusap ako sayo, kahit ngayon lang ay pabayaan muna nating mag isa at makapag isip si ash, kahit ngayon lang" sambit ko

"Tama ka! Ang tanga tanga ko naman ehhhh! Ang tanga koo" sambit niya at pinag susuntok ang pader at ito naman ako todo awat

"Enzo tumigil kana pwede ba? Dumudugo na yung kamao mo ohh" sambit ko at humarang ako sa pader na sinusuntok niya

"Done please help me, hindi ko na alam ang gagawin ko" sambit niya sabay hilamos ng Kanyang kamay sa kanyang mukha

"Enzo kailangan mong magpakatatag at wag kang susuko, may oras para sa lahat kaya wag kang mainip na maghintay, alam mo hindi pusong bato si ash kaya mapapatawad ka niya" sambit ko at niyakap ko siya

Napa sigh nalang ako dahil parang babae naman kung makaiyak ang gwapong to!

Sinamahan ko lang si enzo hanggang tunahan na ito,
Kahit ako hindi na nakakain dahil sa kanya pero okay lang atleast hindi sayang ang pagpapagutom ko dahil kaibigan ko siya!

Ang saklap lang talaga dahil si valeria pinatay si chettri na kaibigan niya at maging si prince at schuster din ay mga kaibigan pa nila ang pumatay sa kanya pero si enzo ay kapatid pa mismo niya ang kanyang kinuhanan ng buhay

Siguro ganun nga talaga ang aming mga kapalaran!
Ang maging laruan dito sa impyernong skwelahan!

VOTE, COMMENTS, FOLLOW