Two Fated LOVE( Taglish-teenfiction )

CHAPTER TWENTY-THREE:

" Heyah Andrea..." sabi ni Shane habang tinatapik ang likod ko.

        Siya na ata ang pinaka-cheerful na taong nakilala ko.

        Ako? eto, nakasalumbaba habang nakapatong ang siko ko sa lamesa. Tinitignan ko lang si Shane hanggang umupo siya.

"Wui, kamusta ang exam?" ako, ngumiti lang.

"Woohhh.." kunwari pinupunasan niya ang pawis niya sa noo niya. "grabe, nakakaloka ang trigo, pero at least tapos na. Makakapagpahinga na ako.

"Ako din.." sabi kong walang sigla.

*************************

        5PM na nang hapon, pero  hindi ko parin nakikita si Carlos. Last na nakausap ko siya ay noong tumawag siya sa akin kagabi. May problema kaya siya? Pumasok kaya siya?

"Andrea.."

"mmmmm..." sagot ko kay Shane. Wala ako sa mood na makipag-usap ngayon.

"Bakit ba ang tahimik mo? ah, alam ko na.." tumayo si Shane at nakangiti "Gutom ka nuh?"

" hindi naman, on diet ako  noh." pabiro kong sinabi

"Diet? uso pa ba yun? Naku Andrea, anu-ano na pumapasok sa utak mo ha." 

"Anu ka ba, joke lang noh. Tara na," at tumayo na rin ako.

        Habang naglalakad kami sa hallway, lumilingon-lingon ako baka sakaling makita ko si Carlos. Nagsasalita si Shane pero di ko pinapakinggan.

"Wait Shane, dito ka lang ha, babalik ako agad." at tumakbo ako pabalik sa loob ng school.

"Hoy wait Andrea," yan ang sigaw ni Shane sa akin. Marunong siyang sumunod sa instructions, kaya hindi siya sumunod.

************

"Carlos, wait Carlos,..." sigaw ko habang hinahabol si Carlos, pero hindi niya ako pinapansin. Nabingi na ba siya?

        Huminto ako sa pagtakbo at inilagay ang mga kamay ko sa tuhod ko habang hinihingal. Tinignan ko ang direksyon niya, hindi man lang siya lumingon.

        Hindi naman siya dating ganyan ah.

"Carlos.." tumayo ako at nag-attempt na tumakbo ulit, pero may pumigil sa akin.

        Isang kamay ang nakapatong sa kanang balikat ko. Tumalikod ako at nakita ko na si Sir Tristan pala.

"Hey Andrea, what seems to be the problem?" sinasabi ni sir Tristan habang nakatitig sa akin.

"Ahmm..." nag-iisip ako. wait lang.

"Si Carlos?" singit niyang sinabi.

"Ah, opo,,. Hindi niya kasi ako pinapansin eh. Last na nakausap ko siya, kagabi." at lumingon ako sa direksyon ni Carlos. Lumaki ang mga mata ni Sir Tristan.

"Anu?" parang galit at gulat na tanong niya.

"Bakit po, may problema po ba?" tanong ko habang nakatingin sa kanya.

"Ah-eh wala naman. " ngiti niya sa akin. " Yan talagang si Carlos, oo. Ang panget ng ugali noh. Nagbibingi-bingihan. Masanay ka na talagang ganyan yan." my mouth dropped sa sinabi niya.

        Hindi ganun ang pagkakakilala ko kaw Carlos.

"Eh sir, kala ko po ba CLOSE FRIEND KAYO. eh bakit parang..." naguguluhan na tanong ko,. bakit parang sinisiraan niya si Carlos. Inakbayan niya ako.

"Oo, matalik kaming magkaibigan. Yun nga lang, mas matanda ako sa kanya ng 3yrs. kaya mas nauna akong naggraduate sa kanya. Kung ako sayo, iwasan mo na siya." at nagsimula na kaming maglakad.

"Pero po sir, hindi naman po ganyan ang pagkakakilala ko sa kanya. Masungit nga po siya pero hindi naman po siya bastos, katulad po ng sinasabi niyo." tinanngal ko ang kamay niyang naka-akbay sa akin.

"Bahala ka, pero mag-ingat." paalala niya.

"Sige po sir, salamat po alis na ako." umalis na ako. Thank goodness, hindi pa umuwi si Shane.

"Oh anung nangyari?" tanung niya sa akin habang sinusundan akong maglakad. Huminto ako at hinarap ko siya.

"Hindi ako pinapansin ni Carlos. Pero bakit?" sabi ko kay Shane.

"Bakit?" sabi niya while rubbing my back.

"Ewan ko. Siguro friend, kung alam ko lang sinabi ko na sa iyo." note the sarcasm.

"Ahy..eto naman high blood agad." at naglakad na kami ulit. Naging tahimik ang paglalakad namin.

        Badtrip ang araw na toh..

        Bukas kaya, pansinin na niya ako?..

**************

A/N @1Dizarie

COMMENT...

VOTE....

gusto ko po kasi malaman if itutuloy ko pa itong story or hindi na po, hehehe, need ko po ng help eh.. Thanks, Enjoy reading...