Κεφαλαιο 11

33 1 0
                                    

Δημήτρης 
Ακόμα δεν έχω συνειδιτοποιήσει το βάρος της κατάστασης. Η Φρατζεσκα είναι πάνω από το άψυχο σώμα της μητέρας της και απλά κοιτάζει. Ο πατέρας μου κοιτάει το κενό κλαίγοντας. Οι τραυματιοφορείς δεν ξέρουν ποιον να πρώτο μαζέψουν, οι καλεσμένοι κάθονται στο πάτωμα και δεν ξέρουν τι να κάνουν και εγώ στέκομαι όρθιος μην ξέροντας πως να αντιδράσω. Το κεφάλι μου είναι γεμάτο με άπειρα ερωτήματα, αλλά δεν είναι της παρούσης.
Κατευθύνομαι προς την Φρατζεσκα και την ακουμπάω στον ώμο «ώρα να φύγουμε.»απευθύνομαι απαλα και γυρνάει να με κοιτάξει.
Η όψη της είναι απερίγραπτη. Τα μάτια της είναι κατακόκκινα και πρισμενα από το κλάμα, όλο το πρόσωπο της είναι πασαλειμμενο με μαυρίλες και τα χείλι της πιο ροζ από ποτέ.
«Που να πάμε; Δεν έχω που να πάω.»λέει ξεψυχισμένα και το συναίσθημα της λύπησης, τρυπώνει βαθιά μέσα στην καρδιά μου. Τι άλλο θα μπορούσα να νιώσω, για αυτό το δεκαοκτάχρονο κορίτσι που μόλις έμεινε ορφανή και από μητέρα αλλά και από πατέρα. «Θα ερθεις μαζί μου. Στο σπίτι σου.»της λέω εννοώντας το σπίτι μου, που πλέον είναι και δικό της παρά την όλη κατάσταση.
«Δεν θέλω να γίνομαι βάρος.»λέει και σκύβει το κεφάλι της. Μπορώ να την καταλαβω, μπορώ να καταλαβω ποσό αποπροσανατολισμένη νιώθει αυτή την στιγμή. «Μην ακούω βλακείες πάμε.»λέω την ώρα που χάνει της αισθήσεις της, πάνω στα χέρια μου. Την αρπάζω γρήγορα στην αγκαλιά μου, πρώτου πέσει κάτω και την σηκώνω σε στυλ νύφης για δεύτερη φορά σήμερα, μόνο που αυτή την φορά δεν μπορεί να μου αρνηθεί.
Προχωράω γρήγορα προς τον πατέρα μου και του κάνω νόημα ότι φεύγω, πρώτου βεβαιωθώ ότι μπορεί να ανταπεξέλθει. Εκείνος κουνάει καταφατικά το κεφάλι του και προχωράω προς το αμάξι με την Φρατζεσκα ακόμα πάνω μου.
Μόλις την τοποθετώ στο δερμάτινο κάθισμα του αυτοκινήτου και κουμπώνω την ζώνη ασφάλειας, παίρνω και εγώ την θέση μου δίπλα της στου οδηγού.
Το πολυτελές αυτοκίνητο μου ζωντανεύει με ένα πάτημα και το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να ξεκινήσω την τετράωρη οδήγηση που με περιμένει, μέχρι να φτάσω στο σπίτι μου.
Μόλις φτάνω σπίτι σπεύδω να αφήσω αυτή την δυνατή κοπέλα που κρατάω στα χέρια μου στο νέο της δωμάτιο, σκεπάζοντας την και αφήνοντας ένα φιλι στο κεφάλι για καληνύχτα.


Γεια σας.. Έχω πολύ καιρό να ανεβάσω λόγο όλης αυτής της κατάστασης αλλά θα ξεκινήσω να ανεβάζω συστηματικά.. Καλές διακοπές!
Επίσης θέλω να μου πείτε αν σας αρέσει η ιστορία μου❤️

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Feb 03, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

My step mafia sister Where stories live. Discover now