My step mafia sister

Κεφαλαιο 8

Φρατζεσκα
Ο Δημήτρης νομίζει ότι είμαι μωράκι και ότι δεν ξέρω πως να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Αν μάθαινε ότι είμαι μπλεγμένη με μαφίες, δεν ξέρω πως θα το έπαιρνε.
Η αλήθεια είναι ότι φαίνομαι πολύ ήπιων τόνων, πριν με γνωρίσει κάποιος.
Είμαι σε μια από τις καλύτερες ομάδες μαφιόζων της Ελλάδας από τα 7 μου, εξού και οι γνώσεις μου στα αμάξια, στα όπλα και στην αυτοάμυνα.
Η βάση μας είναι Θεσσαλονίκη και αυτός ήταν ο μοναδικός λόγος που δεν ξέσπασα, όταν έμαθα για την μετακόμιση.
Έχω γνωστούς από εδώ, αφού από τα 7 μέχρι τα 10 έκανα την προετοιμασία στην βάση.
Απορώ, αν ο Γιάννης ξέρει για το ότι είμαστε μαφιόζοι. Αλλά δεν νομίζω να ξέρει κάτι γιατί αν ήξερε, είμαι σίγουρη πως δεν θα την παντρευόταν.
Ο Δημήτρης είναι ακόμα στο πάτωμα και αγκομαχάει, ενώ εγώ είμαι από πάνω του και γελάω. «Έλα άγριε, σήκω.»λέω και απλώνω το χέρι μου για να τον βοηθήσω, όμως εκείνη την ώρα ακούγονται πυροβολισμοί και γυρίζω προς την πόρτα με αποτέλεσμα, να ρίξω ξανά τον Δημήτρη κάτω.
Μέσα σε δευτερόλεπτα, έχω βγάλει το όπλο από την τσάντα μου και το έχω οπλίσει. Πλησιάζω την πόρτα ως που ακούω βήματα απέξω, απομακρύνομαι στοχεύοντας την και εκείνη την στιγμή μου έρχεται... ο Δημήτρης! Γυρνάω να τον κοιτάξω και βλέπω ότι κρατάει και εκείνος όπλο.
«Μετά.»είπε ψιθυριστά, υπονοώντας ότι θα μου εξηγήσει. Η πόρτα ανοίγει απότομα και μέσα μπαίνουν πέντε άντρες, στοχεύοντας μας. Γυρνάω προς τον Δημήτρη και του κάνω νόημα, για να πυροβολήσει με το σήμα μου. Μόλις κουνάω το κεφάλι μου, πυροβολαμε χωρις να τους αφήσουμε περιθώριο να κάνουν κάτι και οι τέσσερις έχουν πέσει κάτω ενω ο πέμπτος, απλά γελάει... γιατί γελάει; «Κάποια τελευταία επιθυμία;»ρωτάει ο Δημήτρης τον άγνωστο άνδρα μπροστά μου και αυτός πετάει το όπλο του κάτω σπροχνωντας το προς το μέρος μας. «Αφού πέθανε αυτή που ηθελα, τώρα δεν με νοιάζει τίποτα.»απαντάει και σηκώνει τα χέρια του ψηλά. Ποιος πέθανε; Ποια σκότωσε;
«Ποιος πέθανε;»ρωτάει ο Δημήτρης κοιτάζοντας τον.
Κάτι στα μάτια του μου είναι γνώριμο αλλά δεν ξέρω τι. Κάπου τον ξέρω αυτόν τον άνδρα αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ.
«Η βρομιάρα!»ουρλιαζει αυτός και τότε καταλαβαίνω ποιος είναι.
«Μπαμπα;»......