CHAPTER 37

222 6 0
                                    

"Malalate tayo pariho" pag bibiro ko.

Hace held my hand at he started the car and drove.

"The umbrella's at the back, call me if you need anything" Aniya saka hinalikan Ang kamay ko.

My heart thumps so wild. For me that's one of the most sweetest gesture. And he just did it.

"O.... Okay" sinubukan Kong Hindi mautal.

"Hmm, breath Zy" Niya nang naka ngeti Ng loko.

"Tsk... A..alis na ako" I pulled my hands off him and step out the car without even looking back.

Nang makapasok ako sa aming building ay nandoon na ang aking mga kaibigan sa hallway.

"Beb, namumula ka, are you sick? Naulanan ka ba?" Tanong ni Brittany sa akin.

"Yan, pag ikaw nagkasakit Lazaro bahala ka sa buhay mo" Ani Naman Sandra.

"Sinong may Sakit?" Tanong ni Austin.

"I'm okay, bakit maraming student Ang nasa labas?" I ask.

"Ewan, pag dating namin ganyan na yan" saad ni Sandra.

"Hooooyyyy" nagulat kami sa biglang pag sigaw ni Austin habang nakaturo pa sa akin

"Ano?" Kumot nuo Kong tanong

"Sinong Mercedes-Benz ang pinagsasabi nila kagabi pa?" Tanong ni Austin

"Oo nga, usap-usapan sa dorm gurl" dagdag ni Brittany

"Ano yun?" Tanong ni Sandra na mukhang walang Alam sa nangyari

"Tsk. It's only Kuya Tine, kilala nyo sya di ako papayungan nun kaya di na lumabas sa drivers seat" pag palusot ko na mabilis Naman nilang pinaniwalaan.

"Tsk, kaugali mo din Naman mga pinsan mo kaya okay Lang Yan Beb" Sandra patted my head pretending to comfort me.

"Woi, Beb sorry talaga ah. Di kita mahahatid ngayun eh, si Kuya maga sundo sa akin, nalamang kasama nun jowa niyang hilaw" Saad ni Sandra na mukhang Hindi talaga gusto Ang bagong girlfriend ni Kuya Sandro.

"Okay Lang Beb, susunduin din ako ni.... Kuya Tine" Saad ko..

"San ka?" A texted from Hace.

"At the waiting shade" I replied

It's still raining and it's only 5 pm but it's already dark.

"Wait for me" reply nya.

"Lazaro?" Jessie's car pulled over.

"Hatid ka na namin" Aniya.

I saw He's with Levi. Pero Hindi manlang ako tinignan no Levi na parang di nya ako nakikita.

"Hindi na Jess, susunduin ako pinsan ko eh" Saad ko Naman.

"Madilim na, are you sure?" He ask

"Yeah, Yan na Rin sya" Saad ko saka Tinuro Ang pulang kotsing paparating.

"Okay, take care" saka sila umalis.

I was the only one left waiting at the waiting shade but Hace didn't step out to pick me up from the waiting shade.

' tsk!!! Bakit umaasa???? Ikaw kanyang itong may payong' Saad ko sa aking sarili bago pumasok sa kotse.

"Sino Yun?" Tanong ni Hace at nginuso Ang kotseng kaalis Lang.

"My friends from high school" Saad ko.

"Pinauwi ko Muna si Nay Litita" Saad ni Hace bago simulang paandarin Ang sasakyan.

"Why? Is she okay?" I ask worried

"She'll be fine, she just need to rest for a while" Saad ni Hace sa akin.

"Ibigsabihin dalawa Lang tayo sa bahay nyan?" I ask pouting.

"Okay nga Yun, I can have you to my self" I heared him whispered to himself.

"Sira" Saad ko nalamang..

I opened my phone when a notification pop-up.

"Message me when you're home" a message from Levi.

So this is his Instagram account?

'tsk, wala manlang post"'

"Can you stalk him later, pag ikaw nalang" Hace bitter voice filled the car.

"I'm not stalking hi.... Wait" I put my phone away and face Hace "are jealous of him?" I teased.

"No!" Aniya, but his face says otherwise.

"Yiehh, you're jealous" I stated.

"What if I was?" Hace ask, staring at the road gripping the steering wheels.

His aura feels dark.

"A..ano namang ikaka... S...selos mo don?" I stuttered "you're way up against him" Saad ko pa "nasayo na lahat, and you could do whatever you want"

"I couldn't even hold an umbrella for you under the rain" Saad nya.

I look at him and he wasn't looking at me. His eyes were just dark.

"You can do that now, here" marahan Kong Saad nang makarating kami sa bahay.

"What?" Nagtataka niyang tanong.

"I mean, the umbrella thingy" nahihiya Kong sagot "ayaw mo, di wag" I was about to open the door for my self when Hace held my hand to stop me.

He step out the car, holding an umbrella and walk around the car to get me.

He opened the door, at nang makalabas ako ay subrang lapit Niya sa akin.

He closed the door and wrapped his arms around me, keeping me warm and safe from the rain.

My breathing literally stopped from the moment he wrapped his warmth around me.

"You're not breathing again Zy" paalala Niya sa akin pero halatang nang aasar Naman.

" I didn't know I could affect you like that" Aniya

I didn't know it either.

It's Friday afternoon and it's about to rain again. Too bad I didn't wore a jacket and im on a highwaisted wrapped style skirt that is 4 inch above the knee.

Red-Rainfall daw sabi ng NDRRMC. Maling wardrobe Lera!!!

Buti pa Yun text nang text para sa kaligtasan ko. Si Hace Wala manlang text.

"Afternoon everyone" Hace immediately landed his eyes on me. He seems to be in a good mood.

"Weekend the bukas, ako Lang ba Ang excited" masigla niyang tanong.

Naghiyawan Naman Ang iba, halatang gusto na Rin mag weekend.

"Okay" he laughed "let's check our attendance" Saad Niya.

Hindi ko pinalampas Ang mga tingin sa akin ni Hace.

Bakit parang namiss ko sya kahit na magkasama Naman kami sa sa bahay, kahapon Lang Naman Hindi dahil subrang busy Niya sa hospital.

"prof., mukhang good mood Po kayo ngayun" pag bibiro Ng isang lalaking istudyante.

"Yieeehhh, si prof." biro Ng karamihan.

"May girlfriend na Kayo prof. no?" The kids ask.

But Hace only smiled at them and continue on teaching.

I put my sketch book out and started to draw Hace, Wala namang makakahalata Kasi mukha Lang din Naman akong nag te-take note.

"Becareful everyone" paalala Niya sa amin bago kami lumabas Ng classroom.

I fixed my things and just before I could hid my sketch book Hace stopped me.

"Miss Lazaro?"

PALAWEÑA SERIES NO.1: Marie Allera Zy LazaroWhere stories live. Discover now