"Ahm..." I was about to say something pero ipinagpatuloy niya ang kanyang paglalakad.
Tsk. Edi wow!
"Ma? Can i help with anything?" Tanong ko kay mama nang makapasok ako sa kusina.
Papa and the folks are at the gazebo, looking around the back yard.
"We're okay na here baby, just accompany your Papa doon sa likod" ani mama, napansin ko naman na nandoon narin si Nay litita
Siguradong dito na siya matutulog para may umasikaso kina Lolo.
I walk out the kitchen to the gazebo, hindi pa ako nakakalapit at napansin na ako nina Lolo at Lolo Sergio, na may kung anong pinag uusapan na nging dahilan kung bakit napatingin sa akin si Papa.
Tumango at ngumiti lang sa kanila si Papa
"Lolo, may gusto po kayong inumin? Papa? Lolo sergio, kayo po?" Tanong ko sa kanilang tatlo nang maka upo sila sa gazebo.
"Wala na apo, maya maya eh papasok narin naman kami para mananghalian." Ani Lolo sa akin
"Pag balik mo sa look, pwedi bang pakitawag mo ang apo kong si Hace, paki sabi may pag uusapan kaming mahalaga" saka ay natawa sila ni Lolo.
Ang weird din pala ng matatanda ngayun ano?
"Nay si Hace napansin nyo?" I ask ny Litita nang maka daan ko sa kusina.
"Nasa taas pa ata hija" maikling sagot sa akin ni Nanay litita
"Hace?" I knocked 3 times on Hace's door before i decided to open it and enter.
"Oh my God" i screamed before covering my eyes
Sheet of.... Abs.
"Mmm, did you like what you saw?" Mapanuksong saad ni Hace.
"Wala namang akong nakita no, ni wala ka nang abs" i cursed at him habang nakatakip parin ang aking mga mata.
"So may nakita ka?" Natanggal ko ng mabilis ang takit ng aking mata nang marinig ko ang boses ni Hace sa aking tenga, dumampi din sa aking leeg ang mainit niyang hininga.
Sahalip na mailang ay nag alala ako nang makita ko sya
"Are you sick?" Kunot nuo kong tanong sa kanya.
"Hmm" lumayo siya sa akin ng isang hakbang saka itinago ang kamay sa loob ng kanyang bulsa.
"Uminom ka na ng gamot?" I ask again
"Hmm" tumango siya habang naka tingin sa akin
"Should i take you to the hospital?" Tanong ko nanaman kaya napatingin na siya sa akin saka ngumiti ng malapad.
"Worried about me?" He teased
W...what?
"A...anong w.. worried?? Eh k..kung tumirik y...yang mata mo d..dyan? Edi p..problema pa namin yon" bigkas ko sa harap niya
"Tsk, why are you stuttering?" Tukso nya nanaman.
He walk toward me saka naman ako napapaatras. Wala na akong nasabi at nakulong nanaman niya ako sa likod ng pinto.
"Anong stuttering? Sinong nauutal?" I hissed at him
"Hoy Hace Vina..." Nahigit ko ang aking hininga at napapikit ng mariin nang bigla niyang hawakan ang aking bewang na nasa loob ng aking malaking t-shirt.
"Hmm" i tried so hard to keep my moan, pero trinaydor ako nito.
His face is so close to mine and his big hands are well wrapped around my waist.
"Lera? Anak? Pakitawag si Hace" dahil sa maliit na siwang ng pinto at narinig namin ang sigaw ni mama mula sa kusina.
"Mm" i heard Hace disappointedly sigh, "let's continue this some other time" aniya saka marahang hinaplos ang aking bewang at dahan dahang hinalikan sa leeg na syang naghatid ng milyon milyong bultahe sa aking katawan.
"Calm yourself first bago ka lumabas" he then again kissed my forehead saka umalis.
PANO AKO KAKALMA??
Gustong sumigaw ng bawat cells ko sa katawan, ang init ng pakiramdam ko, mas mukhang may sakit pa ako kesa kay Hace eh.
Tsk.
I made sure i look normal and calm when i joined them downstairs, i helped Mama and Nay Litita fix the dining area habang ang mga lalaki ay may kung anong seryosong pinag uusapan sa gazebo.
"Anong topic ng chismis nila Papa ma?" Biro kong tanong kay mama
"Ikaw bata ka, wag mong ipaparinig yan kay Papa mo, malalagot ka, chismis chismis" paninermon ni mama sa akin.
"Eh, kj" nagbibiro lang naman eh.
"Tawagin mo na sila, kakain na tayo" utos ni mama sa akin nang matapos ng paghanda sa hapag.
"Di po ako mag lalunch ma, katatapos ko lang eh" saad ko sak nagtangkang pumunta aa gazebo
"Hindi pwedi, kumain ka kahit konti, nandito ang Lolo Sergio mo" ani Mama
Lolo Sergio ko? Wokie, payag nalang.
Puno ng enerhiya ang aking katawan ng lumabas ako ng kusina pero unti-unting nanlalambot ang aking tuhod habang papalapit ako kina Hace, halos bumagsak ako sa mababaw na tubig nang magtama ang mga tingin naman ni Hace.
He look so serious, thinking something so serious na hindi manlang nabahiran ng kaunting ngeti ang labi niya.
Na curious tuloy ako kung anong pinag usapan nila.
"Lunch na po tayo" panimula ko sa kanila.
Mabilis akong lumapit kay Lolo at inalalayang siyang tumayo at nagsimula kaming maglakad pabalik sa loob ng bahay.
"You look sick Hace, how are you feeling?" Tanong ni Mama kay hace nang maka upo ito sa harap ko.
Nasa magkabilaang dulo sina Lolo Sergio at Lolo, nasa kanan ni Lolo si Mama na ako ang katabi at kaliwa naman si Papa, habang si Hace ang nasa tabi niya.
"Im okay Tita, nag pa check na po ako kanina, simpling lamig lang po dahil sa naulanan ako kahapon" formal na paliwanag niya kay mama
"You should take care of yourself Hace, sinong mag aalalaga sayo kung magkasakit ka" ani Lolo Sergio
Tama! Pag sang ayun ko sa sinasabi nila.
"Done worry, i'll have Lera mamayang gabi to check on you, baka apoyin ka ng lagnat nyan, you look so pale" mahinahon naman na tugon ni Mama
What? Bakit ako nadamay!
"Ma.." i was about to protest when papa cleared his throat on me.
Wala na akong nagawa kondi tumahimik nalang, i look at Hace, hindi mabasa ang ekspresyon ng mukha niya,
"So doctor Vinagracia, how's your work?" Panimula naman ni Lolo
"It was wonderful po, iba man ang environment eh mabilis naman akong nakapag adjust" maligayang tugon niya
"Mabuti iyon, hindi ba Sergio?" Tanong ni Lolo kay Lolo Sergio
"Aba'y oo, oo" then again, they both laugh at something only them can understand.
We spend hours on lunch before Hace left for his shift. Makulimlim at mukhang uulan nanaman.
Ayus na ba yung roof ng car nya?
Eh bakit ako nag aalala.
C.D.
BẠN ĐANG ĐỌC
PALAWEÑA SERIES NO.1: Marie Allera Zy Lazaro
Lãng mạn"Are you flirting with me Doctor Hace Vinagracia?" Tanong ko habang nakataas pa ang isang kong kilay at pinag cross ang braso sa dibdib. "I'm afraid i am Miss Marie Allera Zy Lazaro" nanuyo ang aking lalamunan nang marinig ko ang sinabi nya.
