Chapter 22

362 3 3
                                    

A/N: tapusin na natin to ... hahahaha ... malapit nang mka 10 votes ang MEML eh .. saka eggzayted ako sa story ni Xaione labs ko .. bwahahahaha .. sooo kilig hihi ^____^

- Mommy Maddie's POV -

Ahaiz .. Nag aalala ako para sa anak ko ... Ang tindi pala ng mga pinagdaanan niya .. Pero kinakaya niya para sa aming lahat ...

" Honey , stop worrying na ... Baka kung mapano ka pa niyan eh .. "

" Tseh !!! Tigilan mo ko Brent ha !!! Akala ko ba ayos na ?? Sabi mo sakin bago tayo sumunod sa mga bata naayos na ang tungkol kay Phonze ???? "

" Akala ko rin naayos eh .. Nabigla rin naman ako ... Kaya parating may mga nakasunod na tao sa mga bata ... Alam ni Nathan at Yuric to , hindi na namin sinabi pa sa inyo ang tungkol dun dahil baka mas lalo lang kayong mag alala .. Nang maaksidente si Willian , dun kami lalo natakot ... Dahil bantay sarado ang mga bata ng mga bodyguards na hinire ko ... Pero paanong nakalusot na may nanira sa sasakyan ni Willian ... Kaya mas lalong humigpit ang bantay nilang lahat ... Pero nagulat ako ng biglang nagbago ang anak natin , at sumama pa ito kay Phonze ... Mas natakot ako dahil wala na sa poder natin ang anak natin ... "

" Ganun na pala kapeligro ang nangyayari wala ka man lang sinabi sakin ... Anak ko ang nanganganib dito Brent ... "

" Anak ko rin siya .. Kaya ko hindi sinabi sayo dahil gusto kong maprotektahan ang pamilya natin .. Hindi lang si Aleine ang namimiligro dito ! Lahat tayo ... Lahat ng ginawa ng anak natin para sa atin ... At ang tangi ko lang magagawa sa ngayon ay manahimik para sa kaligtasan niya ... Nahihirapan din ako , dahil kahit anong connection ang makuha ko hindi nun magagarantiya ang kaligtasan ng anak natin ... Dahil habang nasa poder siya ni Phonze , hindi ako makaka kilos laban sakanya ! "

Ngayon ko lang nakita ang asawa ko na ganito ... Nanginginig siya , hindi ko sigurado kung sa takot o sa galit ... May namumuong luha din sa mga mata niya ..

Niyakap ko ang asawa ko , at naramdaman ko kahit paano na kumalma siya ... Mahirap sa isang magulang na makita ang anak mo na nahihirapan ...

Sabi ng asawa ko kailangang nasa malapit lang samin si Aleine para makagawa ng paraan ... I'm so bright talaga ....

" Alam ko na ang gagawin natin to get Aleine back ............. With Phonze ....... "

Matapos kaming nag usap ng asawa ko ... Oo usap lang talaga promise ... Ganun talaga ang mga meeting minsan inaabot ng 2 o 3 oras ... Usap lang yun ...

Pababa na ko nang makita ko ang mga baby boy ko .. Naka upo sa sofa at ang lalim ng iniisip .. Si Xav may nakasalpak na lolipop sa bibig habang nakakunot ang noo ... Si Xaione naman pinalobo ng slight yung cheeks niya kaya medyo naka pouty yung lips niya ...

Ang gagwapo ng mga anak ko oh ... Mana sa akin ...

[ a/n: *eherm* sayo talaga ??? hindi ba pwedeng sa asawa mo muna ? ]

Hindi pwede !!! Alam ko gwapo ang asawa ko , kamukhang kamukha si Harry Potter diba ... Pero iba ang genes ko .. Mas mana sakin ...

Anyway , nakatingin lang ako sa dalawang to ng biglang magsalita si Xav ...

" I miss my ate na ... I wanna see her and play with her like we used to when she was still here ... "

" Yeah , me too ... Namiss ko yung hug niya , pati yung tawa niya whenever we tickle her .. "

Napaiyak ako sa sinabi ng mga anak ko ... Nilapitan ko sila at niyakap na rin ... Nahihirapan na rin sila lalo na ang bunso ko , if only I can ease their pain ...

I held them close to me .... Ayoko ng mahirapan ang mga anak ko ...

- Xaione's POV -

Nagulat ako sa biglang pagyakap samin ni mommy ... Tapos na pala sila mag usap ni daddy ...

My Fragile HeartWhere stories live. Discover now