chapter 05

417 88 8
                                    

Jihi pov

"ජීහියා...පුතේ...නැගිටින්න..."

"අහ් හරි අප්ප මන් නැගිට්ටා....."

මන් ඇදේ වාඩි වෙලා නිදි කිරන ගමන් අප්පට එහෙම කිව්වෙ....මොකක්ද ඊලගට කරන්නෙ කියලවත් හිතා ගන්න බැරුව....
අද කවදද...🤔🤔අද මන් ස්කුල් යන දවස නෙද...මන් නිකමට වෙලාව බැලුවා
😮😮මොකක්...06.30 අයිගො අද පලවෙනි දවසෙම පරක්කු වෙන්න නම් බෑ...

මන් ඉක්මනින් ම ඇදෙන් පැනල ගියෙ බාතෲම් එකට..අප්පත් හිනා වෙවී යන්න ගියා...කොහොම හරි හත වෙද්දි අපිට ගෙදරින් යාගන්න පුලුවන් වුනා..අප්පත් අද ඉදන් තමා වැඩට යන්නෙ....☺️☺️මුලින්ම....

"ජීහියා...පුතේ.."

"ඔව්...අප්පා කියන්න...."

"ස්කූල් ඇරුනම මන් එක්කන් යන්න එන්නම්...එතකන් ඉන්න....හරිද..."

"හරි අප්පා ☺️"

අප්ප එහෙම කිව්වෙ බයික් එකෙන් යන ගමන්...ඔව් මන් කාර් වල යන්න බයයි නේ ☺️☺️එකෙන් මෙකෙන්...අප්පටත් වැඩට යන්න වෙලා තියෙන්නෙ මේකෙන් 😁😁කියන්න තරම් අවුලක් නැ බයික් එකෙන් වැඩට යන එකත්....

මාව ප්‍රින්සිපල් සර්ගෙ ඔෆිස් එකට එක්කන් ගියපු තාත්තා...ප්‍රින්සිපල් සර් එක්ක කතා කලා...හුගක් හොදට අදුනන දෙන්නෙක් වගේ....යාලුවොද කොහෙද දෙන්න...තාත්ත එක්ක කතා කරපු හැටියෙන්  නම් තෙරුනෙ එමයි...

ඒත් එක්කම මිස් කෙනෙක් ඇතුලට ආව...එයා එක්ක මට යන්න කියල ප්‍රින්සිපල් සර් කියපු නිසා...අප්පටත් යන්නම් කියාගෙන මන් ආවා....

මාව කොරිඩෝ එකක් මැදින් එක්කන් ගිහින් කොරොඩෝ එක අවසානෙම තිබුනු පන්ති කාමරයක් ලග නැවතුනා....මන් කොච්වර බය නැතුව ඉන්න හැදුවත් දැන්නම් නිකන් හාර්ට් එක එලියට පනින්න තරම් සද්දෙන් ගැහෙනවා 😪😪

මාව පන්තියට එක්කන් යද්දි මිස් කෙනෙක් උගන්න උගන්න ඉදියෙ...ඒ මිස්ට මාව බාර දීල අනිත් මිස් යන්න ගියා...ඊට පස්සෙ නම් මට මතක මට ගිහින් පන්තියෙ අවසානෙම ඩෙස් එකක වාඩි වෙන්න කියනව විතරයි...

මන් බිම බලාගෙනම ගිහින් එතනනින් වාඩි වුනා...හැමොම මන් දිහා බලාගෙනද මන්දා....කාගෙවත් අවදානෙ මට ඔනි නෑ 😥

Jini❤️❤️❤️( Dιαɾყ σϝ ƚԋҽ ʅσʋҽ ) (Completed)Where stories live. Discover now