"အေး...အာ့ကြောင်းကို ငါတွေးနေတာ"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘာလဲ မင်းက ဦးရိပေါ်ကို လက်မခံနိုင်လို့လာ "
"အာ့လိုရယ်တော့ မဟုတ်ဘူးကွား ငါ့က ဦး ငါ့အပေါ် ခဏသာစိတ်ကစားယုံလေး ဘဲ ဖြစ်သွားမှာ ကြောက်လို့ "
"အမလေးဟယ်...မင်းဟာကြီးက ပြောင်ပြန်ဖြစ်နေပီ
မင်းရဲ့ဦးက အသက်၃၄နော် မင်းက အခုမှအသက်ပြည့်သေးတာမဟုတ်ဘူး စိတ်ကစားတယ်ဖြစ်ပါ့မလာ""အေးထားလိုက်ပါ.... ကျိယမ်း ဘာတွေ တွေးပီ တိတ်နေတာလဲ"
"ငါ နေ့လည်က ဦးရိပေါ်ရဲ့ အကြောင်းကိုတွေးနေတာ"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ "
"ငါ့အထင်တော့ မင်းရဲ့ပုဝါက သူ့နဲ့ တခုခုများပတ်သက်နေသလာလို့"
ကျိယမ်းစကားကို ဟောက်ရွမ်းလဲ ထောက်ခံသည်
"အေး ရှောင်းကျန့် ကျိယမ်းပြောတာလဲဟုတ်တယ်နော် ငါ့အထင်တော့ မင်းပုဝါနဲ့ ဦးရိပေါ်နဲ့က ဇယတ်လမ်းရှိခဲ့တာ များလာ"
"ဇာတ်လမ်း??....မဖြစ်နိုင်ပါဘူးကွာ မင်းတို့ကလဲ တော်ပါပီ ငါဖုန်းချတော့မယ် "
ကျန့်ကျန့်လဲ ပြောအပြီ ဖုန်းချလိုက်တယ်
နာရီကိုလှည်ကြည့်တော့ ၈နာရီပင် ထိုးနေပီ
ဒီနေ့မှ ဦးဆီက massageလဲ မရ callလဲ မဝင်
ဦးက ဘာများလုပ်နေတာလဲ....ဘာလဲ ဦးက ချစ်ခွင့်ပန်ထားပီ ဂရုစိုက်ရမှာကို မသိတာလာ
ကျန့်ကျန့်တွေးနေရင်း နှုတ်ခမ်းဆူးထားတုန်း... ဖုန်းမြည်လာတာကြောင့် ကြည့်လိုက်တော့
♥ ဦး ♥
ကျန့်ကျန့်လဲ ချက်ချင်းပြုံးလာပီ...ဖုန်းချင်ချင်းမကိုင်ဘဲ... ခဏ ကြာမှ ကိုင်လိုက်သည်
ဟုတ်တယ်လေး.... ကျန့်ကျန့်က ချက်ချင်းဖုန်းကိုင်လိုက်ရင် ဦးက ကျန့်ကျန့်သူ့ကို မျှော်နေတယ်လို့ ထင်နေမှာပေါ့
"ဝဲ့ "
"ကလေး.... "
ဦးဆီက ကလေးဆိုတဲ့ ခေါ်သံလေးတောင် ဘာလို့ ဒီလောက်နားဝင်ချိုနေရတာလဲဟင့်
YOU ARE READING
💝ဦးရဲ႕အခြၽဲေလး💝🔥(Completed)🌼
Fanfiction✍🏻ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးျဖစ္ ေရးသာသည္💌 မုန္းတိုင္းမပါတဲ့ အခ်ိဳေလးပါ 🤗 ✍🏻ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးဖြစ် ရေးသာသည်💌 မုန်းတိုင်းမပါတဲ့ အချိုလေးပါ 🤗
♥Part 12♥
Start from the beginning