𝑺𝒐 𝑭𝒂𝒓 𝑨𝒘𝒂𝒚|𝒀𝒐𝒐𝒏𝒈𝒊✔

FİNAL

Umarım beğenirsiniz.
🖤

08.02.2021

"Abla!"

Kardeşim arkamdan bağırarak beni durdurmaya çalıştı ama onu umursamadan yürümeye devam ettim. Hala aklımda bazı şeyleri kabullenmekte zorluk çekiyordum bu yüzden o geceye geri dönmem gerekiyordu.

Hatırlamanın bana iyi gelmeyeceğini, kalbimi olduğundan daha çok ağrıtacağını biliyordum ama aşık olduğum adamı nasıl kaybettiğimi hatırlamam gerekiyordu.

Anayola geldiğimde bakışlarım etrafta gezindi. Yine gece olmasına rağmen burası oldukça yoğun görünüyordu. O gece yolun nasıl kapandığı gözlerimin önüne gelmişti. Bakışlarım çok geçmeden karşı taraftaki bir noktada durdu.

Yoongi'nin arabasının o günki halini görebiliyordum.

Gözlerimi sıkıca yumarak o geceyi ayrıntısına kadar hatırlamaya çalıştım.

01.01.2021

Sara'nın anlatımından...

Yoongi bilekliğini almak için şirkete gideli iki saatten fazla geçmişti. Şirket ile evimiz arasında aşırı derecede uzak bir mesafe olmadığı için kendimi ister istemez onun için endişelenirken bulmuştum.

Bakışlarım duvarda duran saate kaydı. Zaman geçiyordu ama Yoongi hala dönmemişti. Huzursuz olarak telefonumu elime aldım ve kişilere girip adını tuşladım.

Telefon çaldı ama kimse açmadı.

Aramaya devam ettim. Bu gece onu kaç kez aramıştım emin bile değildim ama lanet olsun ki hala açmıyordu. Oturduğum yerden kalkarak salonda gelişi güzel dolanmaya başladım bu sırada hala telefonu kulağımda tutuyordum.

"Lütfen cevap ver,sevgilim."

Bir süre daha bir umut bekledim ama telefonu açmadı. Aramaya son verip derin bir nefes aldım. O sırada ise şirket çalışanları aklıma geldi. Belkide güvenliği arayıp durum hakkında bilgi alabilirdim.

Beklemeden yeniden kişilerime girdim ama ben daha güvenliği arayamadan kapı zilinin çalması ile hareketime son vermiştim.

Duyduğum zil sesi beni ilk defa bu kadar mutlu etmişti. Telefonumu gelişi güzel bir yere bıraktım ve kapıya doğru koştum. Aynı heyecanla kim olduğunu bile sormadan kalıyı açmıştım.

"Sonunda gelebildin Yoongi. Seni çok..."

Ama karşımdaki Yoongi değildi.

Beklediğim kişi yerine karşımda korumalarımdan birini ve menejerimi görmek beni büyük bir şaşkınlığa uğrattı. Tam o anda ise içimde bir ses yükseldi.

Bir terslik var.

"Neler oluyor?"

Yüz ifadeleri endişe ve korku doluyordu. Sorumun ardından birbirlerine ufak bir bakış attılar. Sanki ikiside beni cevaplamaktan çekiniyormuş gibiydi.

"Bir şey söyler misiniz? Ne oldu?"

Sesimi yükselterek menejerime doğru yaklaştım. Bakışları beni buldu ve gözlerini yumarak derin bir nefes verdi.

"Yoongi..."

O an yutkundum. Kesinlikle bir sorun vardı. Ona bir şey olmuştu. Bunu her hallerinden anlayabiliyordum.

"Yoongi ne?"

Sesim benden izinsiz titredi. Gözlerim daha hiçbir şey duymamış olmama rağmen dolup,görüş alanımım bulanıklaşmasına sebep olmuştu.